Μάστρο Αιτωλοακαρνανίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 38°26′11.5″N 21°16′36.99″E / 38.436528°N 21.2769417°E / 38.436528; 21.2769417

Μάστρο
Τοποθεσία στον χάρτη
Τοποθεσία στον χάρτη
Μάστρο
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα[1]
ΠεριφέρειαΔυτικής Ελλάδας
ΔήμοςΙεράς Πόλης Μεσολογγίου
Δημοτική ΕνότηταΟινιάδων
Γεωγραφία και στατιστική
ΝομόςΑιτωλοακαρνανίας
Υψόμετρο20
Πληθυσμός406 (2011)
Άλλα
Ταχ. κωδ.30001
Τηλ. κωδ.+30 26320

Το Μάστρο, επίσημα Μάστρον, είναι πεδινό χωριό του νομού Αιτωλοακαρνανίας σε υψόμετρο 20 μέτρα[2].

Γεωγραφία - Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Μάστρο βρίσκεται ανατολικά του Αχελώου ποταμού. Απέχει 19 χλμ. βορειοδυτικά του Μεσολογγίου και 8 χλμ. δυτικά από το Αιτωλικό. Στα βόρεια του χωριού, σε απόσταση 500 μέτρων και στο λόφο "Παλαιόκαστρον", έχουν βρεθεί αμυντικά συγκροτήματα, αρχαιολογικές θέσεις και οικιστικά σύνολα που πιστοποιούν την ύπαρξη της αρχαίας Αιτωλικής πόλης Παιάνιον, την οποία αναφέρει ο ιστορικός Πολύβιος ως ολοκληρωμένο οικισμό προστατευμένο με τείχη και πύργους. Το 219 π.Χ. και κατά τη διάρκεια του Συμμαχικού Πολέμου μεταξύ Μακεδόνων εναντίον της Αιτωλικής Συμπολιτείας, λεηλατήθηκε από τον βασιλιά της Μακεδονίας Φίλιππο Ε΄. Από το 1976 η περιοχή έχει κηρυχθεί αρχαιολογικός χώρος.[3]

Διοικητικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως οικισμός αναφέρεται επίσημα από το 1835 να προσαρτάται στον τότε δήμο Παραχελωΐτιδος. Το 1925, με το ΦΕΚ 16Α - 22/01/1925 συστάθηκε κοινότητα Μάστρου με έδρα τον οικισμό.[4] Σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης, μαζί με τα Πλατάνια αποτελούν την τοπική κοινότητα Μάστρου που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Οινιάδων του Ιεράς Πόλης Μεσολογγίου και σύμφωνα με την απογραφή 2011 ως κοινότητα έχει πληθυσμό 568 κατοίκους ενώ ως οικισμός 406.[5]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

PAIANION (Mastru) Aitolia, Greece από τον ιστότοπο http://www.perseus.tufts.edu (αγγλικά)

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
  2. Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 207, τομ.21. 
  3. Nikos, Kapetanakos E. «ΔΙΑΡΚΗΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΚΗΡΥΓΜΕΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΙΩΝ». listedmonuments.culture.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2018. 
  4. «Διοικητικές Μεταβολές Δήμων και Κοινοτήτωνwebsite=ΕΕΤΑΑ». Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2018. 
  5. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2011», σελ. 10720 (σελ. 246 του pdf)