Λουκία της Τρίπολης
![]() |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Λουκία της Τρίπολης | |
---|---|
![]() | |
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | Δεκαετία του 1260 Αντιόχεια |
Θάνατος | 1299 ή 1289[1] |
Θρησκεία | Καθολικισμός |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Narjot de Toucy |
Τέκνα | Philippe de Toucy, Titular Prince of Antioch |
Γονείς | Βοημούνδος ΣΤ΄ της Αντιόχειας[2] και Σιβύλλα της Αρμενίας |
Αδέλφια | Βοημούνδος Ζ΄ της Τρίπολης Μαρία της Αντιόχειας |
Οικογένεια | Οίκος του Πουατιέ |
Θυρεός | |
![]() | |
![]() | |
Η Λουκία της Τρίπολης (πέθανε το 1299), τελευταία κόμισσα της Κόμισσα της Τρίπολης (1287 - 1289) ήταν κόρη του Βοϊμόνδου ΣΤ' της Αντιόχειας και της Σιβύλλας της Αρμενίας. Η Λουκία διαδέχθηκε τον αδελφό της Βοημούνδο Ζ΄ της Τρίπολης (1287).
Η μητέρα της μετά τον πρόωρο θάνατο του αδελφού της διόρισε αντιβασιλιά τον Βερτράνδο του Ζιμπελέ, που σύντομα έγινε πολύ αντιδημοτικός στην κοινότητα της πόλης. Κλήθηκε τότε η Λουκία από την Οσέρ της Γαλλίας, όπου βρισκόταν και είχε παντρευτεί τον Ναρζό του Τουσί, να κυβερνήσει την πόλη. Βρέθηκε αμέσως αντιμέτωπη με τους Γενοβέζους και με την κοινότητα της πόλης: οι Γενοβέζοι υπό τον Μπενεντέτο Ζαχαρία, ήθελαν μια δική τους διοίκηση κατευθυνόμενη από την Γένοβα, αλλά αναπάντεχα συμμάχησαν με την Λουκία. Η Βενετία και η Πίζα εξοργισμένες από την απόφαση της Γένοβας κάλεσαν τον Μαμελούκο σουλτάνο Καλαούν να επιτεθεί στην Τρίπολη, που ήταν ήδη αρκετά εξασθενημένη. Η πολιορκία της Τρίπολης κράτησε έναν μήνα. Τελικά η άλωση έγινε στις 26 Απριλίου 1289. Δύο χρόνια αργότερα, η Άκρα, η μοναδική κτήση των Σταυροφόρων που είχε απομείνει, έπεσε κι αυτή.
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Lucia of Tripoli της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες). |
- ↑ «Dictionary of Women Worldwide» (Αγγλικά) Gale, Yorkin Publications. Ντιτρόιτ. 2006. ISBN-13 978-0-7876-7585-1.
- ↑ 2,0 2,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.