Λουδοβίκος Αντώνιος του Ανγκιέν

Λουδοβίκος Αντώνιος του Ανγκιέ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη; μητρική γλώσσα	Louis-Antoine de Bourbon-Condé (Γαλλικά)
Γέννηση	2 Αυγούστου 1772; Κάστρο του Σαντιγί
Θάνατος	21 Μαρτίου 1804; Κάστρο της Βενσέν
Αιτία θανάτου	τραύμα από πυροβολισμό
Τόπος ταφής	Sainte-Chapelle de Vincennes
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία
Θρησκεία	Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός; στρατιωτικός; στρατιώτης
Οικογένεια
Σύζυγος	Καρλόττα Λουίζα του Ροάν (από 1804)
Γονείς	Λουδοβίκος ΣΤ΄ της Βουρβόνης-Κοντέ και Βατθίλδη της Ορλεάνης
Οικογένεια	Οίκος των Βουρβόνων
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχες	Πόλεμοι της Γαλλικής Επανάστασης
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	Ιππότης του Τάγματος του Αγίου Πνεύματος; Ιππότης του Τάγματος του Αγίου Μιχαήλ
Υπογραφή
Θυρεός
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Ο Λουδοβίκος Αντώνιος (Σαντιγύ, 2 Αυγούστου 1772 - Βενσέν, 21 Μαρτίου 1804) από τον Οίκο των Βουρβόνων-Κονντέ ήταν δούκας του Ανγκιέν, που εκτελέστηκε κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Υπατείας.

Βιογραφία

Ο Λουδοβίκος Αντώνιος Ερρίκος ήταν ο μοναδικός γιος του Λουδοβίκου Ερρίκου Β΄ των Κοντέ και της Ματθίλδης της Ορλεάνης, κόρης του Λουδοβίκου Φιλίππου Α΄ της Ορλεάνης.

Εκπαιδεύτηκε αρχικά από τον Αββά Μιγιό και σύντομα άρχισε (1788) τη στρατιωτική του σταδιοδρομία. Στο ξέσπασμα της Γαλλικής επανάστασης με μια ομάδα ευγενών συμπεριλαμβανομένων του πατέρα και του παππού του, δραπέτευσε για την Αγγλία, προβαίνοντας σε συνεχείς ενέργειες για την αποκατάσταση της μοναρχίας.

Το 1792, μετά τη σύλληψη του Βασιλιά της Γαλλίας έκανε σε συμμαχία με το Δούκα του Μπράουνσβαϊγκ ανεπιτυχή επίθεση ενάντια στη χώρα. Συνέχισε να προσφέρει υπηρεσίες κάτω από τις διαταγές του παππού και του πατέρα του στον στρατό του Κοντέ, που διαλύθηκε (1801) με την ειρήνη του Λυνεβίλ. Παντρεύτηκε τη Σαρλότ ντε Ροάν, ανιψιά του Καρδινάλιου του Ροάν και κατοίκησε στο Μπάντεν, δίπλα από τον Ρήνο.

Δολοφονία

Ο Ναπολέων Βοναπάρτης (1804), Πρώτος Ύπατος της Γαλλίας, έμαθε νέα για συνωμοσία εναντίον του, με ίχνη από τη Γαλλική αστυνομία, σε ομάδα με τον Σαρλ-Φρανσουά Ντιμουριέ κάνοντας μυστικά ταξίδια στη Γαλλία. Τα νέα ήταν ψευδή, αλλά ο Ναπολέων διέταξε τη σύλληψη του Δούκα από την κατοικία του στον Ρήνο: μεταφέρθηκε αρχικά στο Στρασβούργο και στη συνέχεια στο ανάκτορο του Βενσέν δίπλα στο Παρίσι. Σε λίγο οι κατηγορίες άλλαξαν και ο Δούκας ήταν βεβαρημένος με την κατηγορία για συνωμοσία κατά της ίδιας της πατρίδας του την περίοδο της εξορίας του. Οι συνταγματάρχες πιέστηκαν από τον Στρατηγό Σαβαρύ να τον καταδικάσουν σε εκτέλεση χωρίς να ακούσουν την απολογία του. Ο Σαβαρύ ήρθε εσπευσμένα να αποτρέψει μια συνάντηση του Δούκα μαζί τους που ίσως αποδείκνυε την αθωότητα του. Ο Δούκας πυροβολήθηκε στα χαρακώματα του κάστρου.

Αναφορές του Τολστόι

Με τη δολοφονία του Δούκα του Ανγκιέν, εξαλείφθηκε η γραμμή του κλάδου των Βουρβόνων-Κοντέ: ο πατέρας του και ο παππούς του πέθαναν μετά από αυτόν, αλλά δεν είχαν κανέναν άλλον άρρενα απόγονο. Η δολοφονία του έγινε θέμα συζήτησης στο μνημειώδες έργο του Λέοντα Τολστόι "Πόλεμος και Ειρήνη": σύμφωνα με την υπόθεση, τα νέα έφτασαν αμέσως στη Ρωσία από τον Κόμη του Μορτεμάρ, προσωπικό -υποτίθεται- φίλο και άριστο γνώστη του χαρακτήρα του Δούκα, που μετέβη με ομάδα δυσαρεστημένων στο σπίτι της Άννας Πάβλοβα Σέρερ και άρχισε να κατηγορεί τους υπεύθυνους του φόνου και τον Ναπολέοντα Α΄.