Λα Αλγκάβα

Λα Αλγκάβα
; Σημαία	; Έμβλημα
	Λα Αλγκάβα 37°27′42″N 6°0′49″W
Χώρα	Ισπανία
Διοικητική υπαγωγή	Σεβίλλη
Διοίκηση
• mayor of La Algaba	Diego Manuel Agüera Piñero
Έκταση	18 km²
Υψόμετρο	11 μέτρα
Πληθυσμός	16.618 (2023)
Ταχ. κωδ.	41980 και 41989
Ζώνη ώρας	UTC+01:00
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Η Λα Αλγκάβα (La Algaba) είναι μικρή πόλη και δήμος της Επαρχίας της Σεβίλλης στην Ισπανία, με πληθυσμό 16.374 κατοίκους το 2019. Βρίσκεται στην περιοχή Λα Βέγκα, μόλις 7 χιλιόμετρα από την πόλη Σεβίλλη. Η ιστορία της Αλγκάβα χρονολογείται από τη βυζαντινή περίοδο και υπάρχουν πολλά ιστορικά στοιχεία και αξιόλογοι ναοί. Ο μεγάλος ποταμός Γουαδαλκιβίρ, που περνά από δίπλα περιβαλλόμενος από πορτοκαλεώνες, διεδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην ιστορία της. Η πόλη είναι επίσης γνωστή για τα πανηγύρια-εορτασμούς της.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι απαρχές του οικισμού ανάγονται στην εποχή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, όταν οι απόγονοι των Ταρτησσίων ίδρυσαν την πόλη Balbibilis turdetana, που καταστράφηκε από τους Βησιγότθους. Το σημερινό όνομα προήλθε από τη μετέπειτα αραβική κατάκτηση: η αραβική λέξη Al-Gaba σημαίνει «το δάσος». Ο Φερδινάνδος Γ΄ της Καστίλης ανέκτησε την κυριαρχία της πόλεως το 1247 και την παρεχώρησε στον γιο του Δον Φαδρίκε. Το 1304 δόθηκε στον Αλφόνσο δε λα Θέρδα, που αργότερα την εκχώρησε στον Δούκα της Νιέβλας. Στο τέλος πέρασε στον Δον Χουάν Γκουσμάν της Μεδίνα-Σιδόνια. Αργότερα ο βασιλιάς Φίλιππος Β΄ της Ισπανίας δημιούργησε τον τίτλο του Μαρκησίου της Λα Αλγκάβα για οικονομικούς λόγους.

Ο αρχικός πυρήνας της πόλεως, που βρίσκεται μέσα στα τείχη, περιβλήθηκε από εξωτερική ανοικοδόμηση μετά το 1950.

Μνημεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο μνημειακό απόθεμα της Λα Αλγκάβα ξεχωρίζουν δύο κτίσματα: Ο ναός της Παναγίας των Χιονιών (Santa Maria de las Nieves) σε γοτθικό-μαυριτανικό αρχιτεκτονικό ρυθμό και ο τριώροφος Πύργος των Γκουθμάν (Torre de los Guzmanes) με ύψος 27 μέτρα και θολωτές οροφές.

Στο παρεκκλήσιο της Αμώμου Συλλήψεως στη γειτονιά Αράλ, που αποκαταστάθηκε πλήρως το 1929, διασώζονται ενδιαφέροντα γλυπτά, όπως της «Παρθένου της Συλλήψεως» (Virgen de la Concepción, 18ος αιώνας). Επίσης ενδιαφέρον παρουσιάζουν ο ναός «του Πατρός Ημών Ιησού του Ναζωραίου» (Nuestro Padre Jesus Nazareno), το ερημητήριο του Αγίου Σωτήρος (Ermita de San Salvador), η μικρή αρένα ταυρομαχιών, η Παλαιά Γέφυρα (Puente Rodriguez de la Borbolla) και η ρωμαϊκή νεκρόπολη.

Οι ποταμοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο ποταμός Γουαδαλκιβίρ διεδραμάτισε τον σημαντικότερο ίσως ρόλο στην ιστορία της Λα Αλγκάβα. Στην περιοχή της το ποτάμι αποκτά μεγάλο πλάτος και οι όχθες του, με τις μεγάλες λεύκες, περιβάλλονται από πολλούς πορτοκαλεώνες. Το ψάρεμα στις όχθες του είναι μια συνηθισμένη δραστηριότητα για πολλούς κατοίκους της πόλεως. Οι μεγάλες πλημμύρες του Γουαδαλκιβίρ έχουν πλημμυρίσει τη Λα Αλγκάβα μερικές φορές στην ιστορία της και έχουν προκαλέσει μέχρι και την κατάρρευση της Παλαιάς Γέφυρας.

Ο μικρός ποταμός Δε Ουέλβα (de Huelva) βρίσκεται στο δυτικό μέρος του δήμου, πλάι στον δρόμο προς το Σαντιπόνθε. Σχηματίζεται από τη συμβολή του ρυακιού Γκαλαπαγάρ και των εκροών της τεχνητής λίμνης Ελ Χεργάλ. Ο Δε Ουέλβα χύνεται στον Γουαδαλκιβίρ μετά την πόλη.

Λαϊκός πολιτισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γαστρονομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χαρακτηριστικά «πιάτα» της Λα Αλγκάβα είναι τα pringá, οι μαρινάδες ψαριών, η πάπια με πορτοκάλι και τα ρεβίθια peleaos με μορθίγια (είδος λουκάνικου). Υπάρχουν επίσης γλυκά και αρτοσκευάσματα, όπως τα πινιονάτες, το ψωμί πριέτο και το ψωμί preñao.

Χειροτεχνία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από τα προϊόντα χειροτεχνίας της Λα Αλγκάβα ξεχωρίζουν τα δερμάτινα, τα έργα ξυλογλυπτικής και χρυσοχοΐας.

Εορτασμοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από τα τέλη του 20ού αιώνα το Καρναβάλι της Λα Αλγκάβα έχει γίνει γνωστό στην επαρχία της Σεβίλλης. Διεξάγονται οι επαρχιακοί διαγωνισμοί Chirigota (δημοτικά χορωδιακά τραγούδια σατιρικού περιεχομένου) και Comparsas, καθώς και η «Μεγάλη Παρέλαση» στους κεντρικούς δρόμους της πόλης με πάνω από εκατό ομάδες μεταμφιεσμένων.
Πάσχα: Παραδοσιακές «αδελφότητες» πραγματοποιούν λιτανείες στους δρόμους κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας, όπως οι Captive τη Μεγάλη Τετάρτη, η Αδελφότητα της Βέρα Κρουθ τη Μεγάλη Πέμπτη, η Αδελφότητα του Ιησού Ναζωραίου και η «Αδελφότητα της Μοναξιάς» (Hermandad de la Soledad) τη Μεγάλη Παρασκευή. Τα μέλη της τελευταίας περιφέρουν ταφική λήκυθο και το εικόνισμα της «Παναγιάς της Μοναξιάς» φορώντας πένθιμα ρούχα. Ακόμα και την Κυριακή του Πάσχα γίνεται η λιτανεία «του Αναστάντος», από την «Αδελφότητα της Μοναξιάς». Υπάρχουν και αρκετές άλλες θρησκευτικές ομάδες στην πόλη, όπως η «Santa Marta» και η «Habeas Christi».
Cruces de Mayo: Εορτασμοί στη γειτονιά του Σταυρού την τελευταία εβδομάδα του Μαΐου.
Προσκύνημα της Αμώμου Συλλήψεως (γνωστό και ως «Προσκύνημα της Λα Αλγκάβα»): Την πρώτη Κυριακή του Ιουνίου με προσκύνημα.
Velá Garcia Lorca: Στα μέσα Ιουλίου στη συνοικία «Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα» από τον σύλλογο των κατοίκων της με τριήμερες εκδηλώσεις.
Εορτή της Αγίας Μάρθας: Η Αγία Μάρθα (Santa Marta) είναι η πολιούχος της Λα Αλγκάβα. Κάθε χρόνο στις 29 Ιουλίου λιτανεύεται το αγαλματίδιο της Αγίας στις οδούς από εκπροσώπους των αδελφοτήτων.
Πανηγύρι της Λα Αλγκάβα: Είναι περισσότερο γνωστό από την ταυρομαχία του και λαβαίνει χώρα στα μέσα του Σεπτεμβρίου.
Candevelares: Σε ένα έθιμο αιώνων, το δειλινό της 7ης Δεκεμβρίου ομάδες ανθρώπων κάθονται γύρω από αναμμένες φωτιές (από μία για κάθε ομάδα). Εβδομάδες πριν ομάδες παιδιών και μεγάλων μαζεύουν κλαδιά για να ανάψουν τη μεγαλύτερη φωτιά. Στην κορυφή του σωρού βάζουν μια αυτοσχέδια κούκλα από ύφασμα και πριονίδια, το Joh, για να καεί. Γύρω από αυτές τις πυρές τραγουδούν κάλαντα και καταναλώνουν χριστουγεννιάτικα γλυκίσματα. Το έθιμο σχετίζεται με το (ανύπαρκτο στην Ορθόδοξη Εκκλησία) δόγμα της Αμώμου συλλήψεως.