Λαμβέρτος Β΄ της Νάντης
| Λαμβέρτος Β΄ της Νάντης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Lambert II de Nantes (Γαλλικά) |
| Θάνατος | 1 Μαΐου 852 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ροτρούδη (κόρη του Λοθάριου Α΄)[1] |
| Τέκνα | Wicbert[2][3] Λαμβέρτος Γ΄ της Νάντης |
| Γονείς | Λαμβέρτος Α΄ της Νάντης |
| Αδέλφια | Γουίδων Α΄ του Σπολέτο |
| Οικογένεια | Γουιδονίδες |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Μαρκιωνία της Βρετάνης |
Ο Λαμβέρτος Β΄, γερμ.: Lambert II, (απεβ. το 852) από τον Οίκο των Γουιδονιδών ήταν κόμης της Νάντης και έπαρχος της Βρετονικής μαρκιωνίας (843 - 846) και (849 - 851). Ο Λαμβέρτος Β΄ κυβέρνησε την κομητεία σε αντίθεση με τον Aμωρύ, τον κόμη μαριονέτα που εγκατέστησε ο Κάρολος Β΄ ο Φαλακρός, βασιλιάς της Δυτικής Φραγκίας. Μετά το τέλος του, η κομητεία βρισκόταν ουσιαστικά υπό τον έλεγχο της Βρετάνης. Ο Λαμβέρτος Β΄ ήταν γιος του Λαμβέρτου Α΄ κόμη της Νάντης και της συζύγου του Ίτας.
Ήττα του Ρενώ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Λαμβέρτος Β΄ αρχικά υπηρέτησε τον Κάρολο Β΄ τον Φαλακρό, πολεμώντας μαζί του στη μάχη του Φoντεναί (841). Στράφηκε εναντίον του Καρόλου Β΄, όταν ο αντίπαλός του Ρενό του Ερμπόζ έγινε κόμης της Νάντης στη θέση του. Απογοητευμένος από τις φιλοδοξίες του, ο Λαμβέρτος Β΄ χώρισε με τον Κάρολο Β΄ και στράφηκε στον Noμινόε δούκα της Βρετάνης, ο οποίος ήταν τότε σε σχεδόν ανοιχτή εξέγερση κατά των Φράγκων. Ο Λαμβέρτος Β΄ συγκέντρωσε στρατιώτες στα σύνορα του Ανζού, με σκοπό να προχωρήσει στον ποταμό Βιλαίν για να ενώσει τις δυνάμεις του με τον Noμινόε.
Ο Ρενώ οχύρωσε τη Νάντη, αλλά μαθαίνοντας για μία σοβαρή ασθένεια, που είχε προσωρινά ακινητοποιήσει τον Νομινόη, αποφάσισε να χτυπήσει πρώτος. Ο Ρενώ εισέβαλε στο Βρετονικό έδαφος στη συμβολή της επισκοπής Aλέ και της κομητείας της Νάντης, στον Ρωμαϊκό δρόμο Aνζέρ - Καραίξ. Ένας στρατός Βρετόνων με επικεφαλής τον γιο τού Nομινόε, πρίγκιπα Eρισπόε, διέσχιζε το Βιλαίν στο Mεσάκ, όταν ο Ρενώ επιτέθηκε. Στη μάχη του Mεσάκ, ο Eρισπόε ηττήθηκε αρχικά από τον Ρενώ. [4] Ωστόσο λίγο αργότερα η έγκαιρη άφιξη των στρατευμάτων του Λαμβέρτος Β΄ επέτρεψε στον Ερισπόε να αντεπιτεθεί δυναμικά, νικώντας τον Ρενώ. Ο ίδιος ο Ρενώ σκοτώθηκε την επόμενη ημέρα, κατά τη διάρκεια της καταδίωξης. Οι σύμμαχοι μπορεί επίσης να είχαν βοηθηθεί από τον Χάσταιν πολέμαρχο των Βίκινγκ, ο οποίος λέγεται ότι σκότωσε προσωπικά τον Ρενώ. [5] Ωστόσο, άλλες πηγές υποστηρίζουν ότι ο Λαμβέρτος Β΄ σκότωσε τον Ρενώ και ότι η δύναμη των Βίκινγκ έφθασε λίγο αργότερα, αναζητώντας λεηλασία.
Ο Λαμβέρτος Β΄ κατέλαβε τη Νάντη, αλλά δεν μπόρεσε να την κρατήσει. Οι Βίκινγκς λεηλάτησαν την πόλη και σκότωσαν τον επίσκοπό της. [6] Ο Κάρολος Β΄ ο Φαλακρός διόρισε τον Aμωρύ στη θέση του Ρενώ.
Τον επόμενο χρόνο ο Μπερνάρ του Πουατιέ σχημάτισε συμμαχία με τον γιο του Ρενώ, τον Ερβέ, κόμη του Ερμπόζ εναντίον του Λαμβέρτος Β΄. Ο Λαμβέρτος Β΄ και οι Βρετόνοι έστησαν ενέδρα και τους σκότωσαν και τους δύο στο Μαιν. [6]
Συμφιλίωση και ανανέωση της εξέγερσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Λαμβέρτος Β΄ έγινε σταθερός σύμμαχος του Noμιννόε και του Eρισπόε, πολεμώντας με τον Noμινόε εναντίον του Καρόλου Β΄ στη μάχη του Μπαγιόν, που έδωσε στον Λαμβέρτος Β΄ ανανεωμένο έλεγχο της Νάντης. Ο Aμωρύ παρέμεινε ονομαστικά κόμης. Ο Λαμβέρτος Β΄ συμφιλιώθηκε αργότερα με τον Κάρολο Β΄ και διορίστηκε κόμης του Ανζέρ (845-6), στη συνέχεια μεταφέρθηκε στη Φραγκία. Αποκαταστάθηκε επίσημα ως κόμης της Νάντης το 849. [6] Ωστόσο, το 850 ο Λαμβέρτος Β΄ και ο αδελφός του Βάρναρ ανανέωσαν τη συμμαχία τους με τον Noμινόε και οι δύο επιτέθηκαν στο Mαιν "με ανείπωτη μανία" σύμφωνα με το Chronicon Fontanellense . Τον Αύγουστο, ο Κάρολος Β΄ παρέλασε στη Ρενς, αλλά απέφυγε να πολεμήσει. Αντίθετα, έβαλε φρουρά στην πόλη και εγκατέστησε τον Aμωρύ ως νέο κόμη της Νάντης. Αμέσως μετά την αποχώρησή του, ο Λαμβέρτος Β΄ και ο Noμινόε νίκησαν τις φρουρές και συνέλαβαν τον νέο κόμη. [7]
Ο Nομινόε απεβίωσε λίγο αργότερα και ο Κάρολος Β΄ προσπάθησε για άλλη μία φορά να επιβεβαιώσει την εξουσία του. Ο Λαμβέρτος Β΄ για άλλη μία φορά αυτομόλησε στην πλευρά των Βρετόνων και πολέμησε με τον Ερισπόε στην αποφασιστική μάχη της Γιένγκλαντ το 851, στην οποία ο Κάρολος Β΄ ηττήθηκε. Η νίκη τους οδήγησε στην απορρόφηση της Νάντης στη σφαίρα επιρροής του Eρισπόε, αν και ο Λαμβέρτος Β΄ παρέμεινε κόμης.
Μετά το Γιένγκλαντ ο Λαμβέρτος Β΄ προσπάθησε να αποσπάσει εδάφη μεταξύ Mαιν και Aνζού, αλλά σκοτώθηκε σε ενέδρα από τον Γκάουτσμπερτ του Mαιν τον επόμενο χρόνο.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παντρεύτηκε την Τετράτα των Καρολιδών, κόρη του Πεπίνου της Λομβαρδίας, γιου τού Καρλομάγνου. Η σύζυγός του ήταν επίσης αδελφή της νεαρής μητριάς του, Αδελαΐδας της Λομβαρδίας. Ο Λαμβέρτος Β΄ και η Tετράτα ήταν γονείς τριών παιδιών:
- Λαμβέρτος Γ΄ της Νάντης,
- Λιζουά Βετυλύ ηγουμένη του Κραόν και
- Βάρναρ της Νάντης.
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 265. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020.
- ↑ fmg
.ac /Projects /MedLands /BRITTANY .htm. - ↑ Michel Dillange, Les comtes de Poitou Ducs d'Aquitaine (778–1204), La Crèche : Geste éditions, 1995, 303 p. ((ISBN 2-910919-09-9)), p 55
- ↑ André Chédeville & Hubert Guillotel, La Bretagne des saints et des rois Ve-Xe siècle, Ouest France, Université Rennes, (1984)
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Janet L. Nelson, The Annals of St-Bertin, Manchester University Press, 1991, p.55, 58
- ↑ Smith, Julia M. H. Province and Empire: Brittany and the Carolingians. Cambridge University Press: 1992, p.98