Λάουρα Μαντσίνι
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Λάουρα Μαντσίνι | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 6 Μαΐου 1636 Ρώμη |
| Θάνατος | 8 Φεβρουαρίου 1657[1][2] Παρίσι |
| Αιτία θανάτου | επιπλοκή κατά τον τοκετό |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βενετική Δημοκρατία |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | κοσμικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Λουδοβίκος Β΄ του Βαντόμ (από 1651)[3] |
| Τέκνα | Λουδοβίκος Ιωσήφ του Βαντόμ Φίλιππος του Βαντόμ Ιούλιος Καίσαρ του Βαντόμ[4] |
| Γονείς | Michele Lorenzo Mancini[4] και Girolama Mazzarini |
| Αδέλφια | Ολυμπία Μαντσίνι Hortense Mancini Marie Mancini Μαρία Άννα Μαντσίνι Philippe Jules Mancini Alphonse Mancini Paul Mancini |
| Οικογένεια | Οίκος των Βουρβόνων |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Λάουρα Μαντσίνι, ιταλ. Laura Mancini (6 Μαΐου 1636 - 8 Φεβρουαρίου 1657) ήταν ανιψιά του καρδινάλιου Μαζαρέν. Ήταν η μεγαλύτερη από τις πέντε διάσημες αδελφές Μαντσίνι, που μαζί με δύο από τις εξαδέλφες τους Μαρτινότσι, ήταν γνωστές στην Αυλή του Λουδοβίκου ΙΔ΄ της Γαλλίας ως οι Μαζαρινέττες (οι ανιψιές του Μαζαρέν). Παντρεύτηκε τον εξάδελφο τού βασιλιά, τον Λουδοβίκο δούκα τού Μερκέρ και ήταν η μητέρα τού σπουδαίου στρατηγού Λουδοβίκου-Ιωσήφ δούκα τού Βαντόμ.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν η πρώτη κόρη του βαρόνου Λορέντσο Μαντσίνι, συζύγου της Τζιρόλαμα Μαζαρίνι, αδελφής του καρδινάλιου Τζούλιο-Ραϊμόντο Μαζαρίνι (Μαζαρέν). Η μητέρα τού Λορέντσο λεγόταν Βιττόρια Καπότσιι και η Λάουρα έλαβε το όνομά της (Νίκη, ιταλ. Vittoria, γαλλ. Laura). Ήταν η μεγαλύτερη από δέκα αδέλφια.
Ο καρδινάλιος Μαζαρέν ήταν ο προσωπικός σύμβουλος του Λουδοβίκου ΙΓ΄. Όταν το 1653 απεβίωσε ο πατέρας της Λάουρας, ο Μαζαρέν προσκάλεσε την οικογένειά της στο Παρίσι. Έτσι λόγω της επιρροής του, άφησαν τη Ρώμη μαζί με τις εξαδέλφες της Λάουρα Μαρτινότσι και Άννα-Μαρία Μαρτινότσι. Η οικογένεια εγκαταστάθηκε στο Παλαί Ρουαγιάλ στο Παρίσι, κατοικία της βασιλομήτορος Άννας της Αυστριακής και των γιών της Λουδοβίκου ΙΔ΄ και Φιλίππου δούκα της Ορλεάνης.
Οι αδελφές της Λάουρας ήταν η Ολυμπία μητέρα του διάσημου στρατηγού Ευγένιου της Σαβοΐας, η Μαρία ερωμένη του Λουδοβίκου ΙΔ΄, η Ορτάνς ερωμένη του Καρόλου Β΄ της Αγγλίας και η Μαρία-Άννα που παντρεύτηκε τον Μαυρίκιο-Γοδεφρείδο του Λα Τουρ ντ'Ωβέρν, δούκα του Μπουγιόν, ανιψιό του διάσημου στρατάρχη Ερρίκου υποκόμη του Τουρέν. Αδελφοί της ήταν ο Παύλος, ο Φίλιππος-Ιούλιος δούκας του Νεβέρ και ο Αλφόνσος.
Αρχικά είχε μνηστευθεί με τον Λουδοβίκο-Κάρολο ντε Νογκαρέτ ντε Λα Βαλέτ, δούκα του Κανντάλ (γιο του δούκα του Επερνόν), αλλά τελικά παντρεύτηκε τον Λουδοβίκο των Βουρβόνων, δούκα του Μερκέρ. Ο νέος ήταν γιος του Καίσαρα δούκα του Βαντόμ, νόθου γιου του Ερρίκου Δ΄ της Γαλλίας από τη διάσημη Γκαμπριέλ ντ'Εστρέ.
Ο γάμος έγινε στο Παλαί Ρουαγιάλ και έτσι η Λάουρα έγινε δούκισσα του Μερκέρ. Επειδή ο Καίσαρ είχε λάβει τον τίτλο του νομιμοποιημένου πρίγκιπα γι' αυτόν και τους απογόνους του, επετράπη στη Λάουρα ο τίτλος της Γαληνοτάτης Υψηλότητας. Είχε χαμηλότερη θέση από την εξαδέλφη της Άννα-Μαρία Μαρτινότσι, που είχε παντρευτεί πρίγκιπα εξ' αίματος (νόμιμο συγγενή του βασιλιά). Ο νεαρός δούκας ήταν σταθερά ερωτευμένος με τη Λάουρα και εκείνη το ανταπέδιδε. Έκανε δύο γιους: ο πρώτος έγινε διάσημος στρατάρχης στον Εννεαετή Πόλεμο -όταν η Γαλλία πολέμησε τη Μεγάλη Συμμαχία- και στον Πόλεμο της Ισπανικής Διαδοχής. Κατά τη διάρκεια μίας τρίτης γέννας η Λάουρα απεβίωσε και τάφηκε στο Παρίσι. Έπειτα από αυτό ο άνδρας της αποσύρθηκε από τη δημόσια ζωή και έγινε καρδινάλιος, αφού εμπιστεύτηκε την ανατροφή των τέκνων του στη θεία τους Μαρία-Άννα Μαντσίνι, δούκισσα του Μπουγιόν.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παντρεύτηκε το 1651 τον Λουδοβίκο των Βουρβόνων 2ο δούκα του Μερκέρ & του Βαντόμ και είχε τέκνα:
- Λουδοβίκος-Ιωσήφ 1654-1712, 3ος δούκας του Βαντόμ, στρατάρχης της Γαλλίας με σπουδαίες επιτυχίες.
- Φίλιππος 1655-1727, 4ος δούκας του Βαντόμ, μέγας Προηγούμενος του Τάγματος της Μάλτας. Συμμετείχε στην υπεράσπιση της Κάντια (Ηρακλείου Κρήτης), όταν το 1669 την πολιόρκησαν οι Οθωμανοί.
- Ιούλιος-Καίσαρ 1657-1660, απεβ. 4 ετών.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ (Αγγλικά) Find A Grave. 9793992. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p22013.htm#i220127. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ p22013.htm#i220127. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Combescot, Pierre (1999). Les petites Mazarines (in French). Paris: Grasset. ISBN 2-246-47761-1.
- Guth, Paul (1973). Mazarin. Frankreichs Aufstieg zur Weltmacht (in German). Frankfurt: Societäts-Verlag. pp. 637–670.
- Hillairet, Jacques (1976). Les Mazarinettes ou, Les sept nièces de Mazarin (in French). Paris: Éditions de Minuit. ISBN 2-7073-0138-8.
|