Φίλιππος του Βαντόμ
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Φίλιππος του Βαντόμ | |
|---|---|
_by_Ferdinand_Jacob_Voet.png) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Philippe de Vendôme (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 23 Αυγούστου 1655[1][2][3] Παρίσι |
| Θάνατος | 24 Ιανουαρίου 1727[1][4] Παρίσι |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[5] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιώτης[6] στρατιωτικός |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Λουδοβίκος Β΄ του Βαντόμ και Λάουρα Μαντσίνι |
| Αδέλφια | Λουδοβίκος Ιωσήφ του Βαντόμ |
| Οικογένεια | House of Bourbon-Vendôme |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | στρατηγός |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Grand prior of France (1678–1719) |
| Υπογραφή | |
_in_1725.png){kind=small} | |
| Θυρεός | |
.svg) | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Φίλιππος, γαλλ. Philippe (1655 - 1727) από τον Οίκο των Βουρβόνων ήταν 4ος δούκας του Βαντόμ και μεγάλος Προηγούμενος (grand Prior) του Τάγματος της Μάλτας. Κατείχε ανώτερες στρατιωτικές θέσεις καθ' όλη τη ζωή του σε διάφορες διοικητικές θέσεις.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Λουδοβίκου 2ου δούκα του Βαντόμ και της Λάουρα Μαντσίνι, ανιψιάς του καρδινάλιου Μαζαρέν.
Μεταξύ των πρώτων του στρατιωτικών εκστρατιών ήταν η άμυνα της Κάντια (του Ηρακλείου Κρήτης) και πολέμησε εναντίον των Τούρκων, που την πολιορκούσαν το 1669. Εκεί σκοτώθηκε ο θείος του Φραγκίσκος δούκας του Μπωφόρ.
Στην επόμενη θέση του ως μεγάλου Προηγουμένου της Γαλλίας στο Τάγμα της Μάλτας, ο Φίλιππος ήταν ικανός να επιτύχει πολυάριθμες στρατιωτικές διοικήσεις, πολεμώντας σε συμπλοκές όπως στο Φλερύς της Φλάνδρας το 1690, στο Στέινκερκ της Φλάνδρας το 1692 και τη Μαρσάλια του Πεδεμοντίου το 1693.
Κατά τον Πόλεμο της Ισπανικής Διαδοχής (1701-14) ο Φίλιππος διοίκησε τις Γαλλικές δυνάμεις στην Ιταλία για ένα σύντομο διάστημα. Οι αντίπαλες Αυστριακές δυνάμεις εδιοικούντο από τον Ευγένιο πρίγκιπα της Σαβοΐας, έναν πιο εξασκημένο διοικητή από ότι ήταν ο Φίλιππος. Έτσι τον τελευταίο βοήθησε ο μεγαλύτερος αδελφός του Λουδοβίκος-Ιωσήφ 3ος δούκας του Βαντόμ -επίσης ανώτερος Γάλλος διοικητής- κατά τη διάρκεια της μάχης του Κασσάνο. Στη συνέχεια ο Φίλιππος υποβιβάστηκε στη θέση τού να είναι υποταγμένος στον αδελφό του και με τον τρόπο αυτόν υπηρέτησε στη διάρκεια των επόμενων εκστρατειών που έγιναν στη Φλάνδρα.
Έπειτα από το τέλος του αδελφού του, ο Φίλιππος κληρονόμησε τους δουκικούς τίτλους εκείνου (εκτός από αυτόν του δούκα του Πεντιέβρ, που είχε πωληθεί στη σύζυγο εκείνου Μαρία-Άννα των Βουρβόνων το 1606). Απεβίωσε άγαμος και το δουκάτο, έπειτα από το τέλος του, εξαλείφθηκε.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb13297596q. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 3,0 3,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p22014.htm#i220132. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00013282.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb13297596q. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2015.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|