Λάζαρ Μπράνκοβιτς
| Λάζαρ Μπράνκοβιτς | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Лазар Бранковић (Σερβικά) |
| Γέννηση | 1421[1] ή 1427[1] Σερβία |
| Θάνατος | 20 Φεβρουαρίου 1458 ή 20 Ιανουαρίου 1458[1] ή 1458[2] Σμεντέρεβο |
| Χώρα πολιτογράφησης | Δεσποτάτο της Σερβίας |
| Θρησκεία | Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ελένη Παλαιολογίνα Μπράνκοβιτς (από 1446) |
| Τέκνα | Γιέρινα Μπράνκοβιτς (σύζυγος του Γκιον Καστριότι Β΄) Μίλιτσα Μπράνκοβιτς Έλενα Μπράνκοβιτς[3] |
| Γονείς | Γεώργιος Μπράνκοβιτς[3] και Ειρήνη Καντακουζηνή |
| Αδέλφια | Μάρα Μπράνκοβιτς Καταρίνα Μπράνκοβιτς Γκριγκόρ Μπράνκοβιτς Στέφαν Μπράνκοβιτς |
| Οικογένεια | Οίκος Μπράνκοβιτς |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Δεσποτάτο της Σερβίας (1456–1458) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Λάζαρ (Λάζαρος) Μπράνκοβιτς (σερβικά: Лазар Бранковић· 1421 – 20 Ιανουαρίου 1458) από τον Οίκο Μπράνκοβιτς ήταν δεσπότης της Σερβίας την περίοδο 1456-1458. Ήταν ο τρίτος γιος του Τζούρατζ Μπράνκοβιτς και της Ειρήνης Καντακουζηνής. Τον διαδέχθηκε ο πρεσβύτερος αδελφός του δεσπότης Στέφαν Μπράνκοβιτς.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τόσο τα μεγαλύτερα αδέλφια του ο Γκριγκόρ αλλά και ο Στέφαν, τυφλώθηκαν από τους Οθωμανούς του Μουράτ Β΄ το 1441. Ο Λάζαρ προφανώς έγινε ο διάδοχος του πατέρα τους ως ο μόνος γιος που δεν είχε πρόβλημα υγείας. Όταν ο Τζούρατζ πέθανε στις 24 Δεκεμβρίου το 1456 ο Λάζαρ τον διαδέχθηκε[4]. Είχε σύντομη βασιλεία του που σε αυτή περιλαμβάνονται κυρίως ενδοοικογενειακές διαφορές με τη μητέρα και τα αδέλφια του. Το 1457 ο Λάζαρ έδωσε όρκο υποταγής στον Μεχμέτ Β΄ , γιος και διάδοχος του Μουράτ Β΄. Θεωρείται ότι πρόκειται για μια προσπάθεια να αποτρέψει την εισβολή των Οθωμανών. Επίσης διόρισε τον Μιχαήλ Αγγελόβιτς, από τον Οίκο των Αγγέλων, επίσημα επικεφαλής του. αυτή η απόφαση έκανε τον Μιχαήλ επικεφαλής του συμβουλίου αντιβασιλείας μετά το θάνατο του άρχοντα του[4].
Ο Λάζαρ πέθανε στις 20 Ιανουαρίου 1458, ο Γεώργιος Σφραντζής καταγράφει την ημερομηνία αλλά όχι την αιτία[4].
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Λάζαρ σε χειρόγραφο που βρίσκεται στη Βιβλιοθήκη του Βατικανού αναφέρεται σαν "Dell'Imperadori Constantinopolitani". Το έγγραφο είναι επίσης γνωστό ως "χειρόγραφο Μασαρέλι" επειδή βρέθηκε στα έγραφα του Άντζελο Μασαρέλι (1510-1566)[5]. Ο Μασαρέλι είναι περισσότερο γνωστός ως γενικός γραμματέας του Συμβουλίου της Τρεντ , ο οποίος κατέγραφε τις αποφάσεις του συμβούλιου[6].
Το χειρόγραφο Μασαρέλι τον ονομάζει ως γιο του Τζούρατζ Μπράνκοβιτς και της Ειρήνης Καντακουζηνής. Το βιβλίο "The Byzantine Lady: Ten Portraits 1250-1500" (1994) από τον DM Nicol αμφισβητούν την μητρότητα του, γεγονός που υποδηλώνει 'οτι ο Τζούρατζ τον είχε πριν από τον γάμο του με την Ειρήνη από άλλη γυναίκα. Ωστόσο στην θεωρία του δεν παρουσίασε πηγές και παρέλειψε να λάβει υπόψη το γεγονός ότι ο πατέρας της Ειρήνης γεννήθηκε μεταξύ του 1395 και 1417. Θα ήταν απίθανο να είναι παππούς από το 1410[4].
Στις 11 Σεπτεμβρίου 1429 ο Τζούρατζ κάνει μια δωρεά για την Ιερά Μονή Εσφιγμένου στο Άγιο όρος. Το έγγραφο κατονομάζει τη σύζυγό του Ειρήνη και τα πέντε παιδιά. Το χειρόγραφο Μασαρέλι κατονομάζει επίσης τα ίδια πέντε παιδιά του Τζούρατζ και της Ειρήνης. Άλλα γενεαλογίες αναφέρουν ένα έκτο παιδί τον Τοντόρ Μπράνκοβιτς. Θα μπορούσε να είναι ένα παιδί που πέθανε νέος και επομένως δεν αναφέρεται με τα αδέλφια του[4].
Το 1446 ο Λάζαρ παντρεύτηκε την Ελένη Παλαιολογίνα Μπράνκοβιτς του Μωρέως . Ήταν κόρη του Θωμά Παλαιολόγου δεσπότη του Μωρέως και της Αικατερίνης Ζαχαρία Πριγκίπισσα της Αχαΐας[7]. Μαζί απέκτησαν τρεις κόρες:[8]
- (Έλενα) Μαρία , σύζυγος του βασιλιά Στεφάν Τομάσεβιτς βασιλιά της Βοσνίας.
- Μίλιτσα, σύζυγος του Λεονάρδου Τόκκου, κυβερνήτη της Ηπείρου.
- Γιέρινα/Ειρήνη, σύζυγος του Ιωάννη Καστριώτη Β΄ (γιου του Σκεντέρμπεη και της Ανδρονίκης Αριανίτη).
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 genealogy
.euweb .cz /balkan /balkan16 .html. - ↑ p22177.htm#i221764.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Serbia: Djuradj Vuković Branković, son of VUK Branković
- ↑ Hoskins, Tony. «Anglocentric medieval genealogy». Usenet. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2013.
- ↑ «"The Archives: the past & the present", section "The Council of Trent"». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Οκτωβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2013.
- ↑ Byzantium: Helene Palaiologina
- ↑ Serbia: Lazar Branković
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Miklošič, Franc (1858), Monumenta Serbica Spectantia Historiam Serbiae, Bosniae, Ragusi, CCCL, σελ. 433, http://archive.org/details/monumentaserbica00mikluoft
- Fine, J. V. A. (1994), The Late Medieval Balkans, A Critical Survey from the Late Twelfth Century to the Ottoman Conquest, University of Michigan Press, σελ. 531, 574, ISBN 978-0-472-08260-5
- Schwennicke, Detlev (1978), Europäische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europäischen Staaten, 3, σελ. 180
 
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Lazar Branković της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |