Κόιντος Καικίλιος Μέτελλος Κέλερ
Κόιντος Καικίλιος Μέτελλος Κέλερ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Quintus Caecilius Metellus Celer (Λατινικά) |
Γέννηση | 103 π.Χ. Αρχαία Ρώμη |
Θάνατος | 59 π.Χ.[1] |
Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | λατινική γλώσσα |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | Ρωμαίος πολιτικός Ρωμαίος στρατιωτικός |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Κλοδία (σύζυγος του Μέτελλου)[2][3] |
Τέκνα | Καικιλία Μετέλλα (κόρη του Κέλερ) |
Γονείς | Κόιντος Καικίλιος Μέτελλος Νέπως (ύπατος το 98 π.Χ.)[2][4] και Quintus Caecilius Metellus Celer και Licinia |
Αδέλφια | Κόιντος Καικίλιος Μέτελλος Νέπως (ύπατος το 57 π.Χ.)[2][5] Μουκία Τερτία (ετεροθαλής αδελφή από μητέρα) |
Συγγενείς | Quintus Caecilius Metellus Celer (adoptive father)[6][7] |
Οικογένεια | Caecilii Metelli |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Ρωμαίος έπαρχος Πραίτορας Ρωμαίος συγκλητικός (άγνωστη τιμή)[8] Ύπατος στην αρχαία Ρώμη (60 π.Χ.)[8] |
Ο Κόιντος Καικίλιος Μέτελλος Κέλερ, λατιν.: Quintus Caecilius Metellus Celer [α], όπου celer σημαίνει ταχύς, (πριν από το 103 π.Χ. ή π. 100 π.Χ. – 59 π.Χ.), μέλος της ισχυρής οικογένειας των Καικιλίων Μετέλλων (πληβείων ευγενών, όχι πατρικίων) που ήταν στο ζενίθ της κατά τη διάρκεια της ζωής τού Κέλερ. Γιος τού Κόιντου Καικίλιου Μέτελλου Νέπωτα, ή, σύμφωνα με ορισμένους, γιος τού τριβούνου Κόιντου Καικίλιου Μέτελλου Κέλερ, ενώ ο τελευταίος ήταν γιος τού Κόιντου Καικίλιου Μέτελλου Νέπωτα, ήταν αρχαίος Ρωμαίος πολιτικός και στρατηγός κατά τον 1ο αι. π.Χ. Έγινε ύπατος το 60 π.Χ. και προηγουμένως κατείχε τα αξιώματα τού πραίτορα (63 π.Χ.) και τού οιωνοσκόπου (augur). [10]
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κατά τη διάρκεια του Γ΄ Μιθριδατικού Πολέμου (73-63 π.Χ.) εναντίον τού Μιθριδάτη ΣΤ' τού Πόντου και τού Τιγράνη Β΄ τού Μεγάλου της Αρμενίας, ο Μέτελλος Κέλερ ήταν υποδιοικητής (λεγάτος) τού Πομπήιου κατά τις ανατολικές εκστρατείες του (66-63 π.Χ.). Το χειμώνα του 66 π.Χ. ο βασιλιάς Οροήσης των Αλβανών τού Καυκάσου επιτέθηκε στις δυνάμεις τού Πομπήιου, ενώ αυτοί εόρταζαν την εορτή των Σατουρναλίων στις χειμερινές τους συνοικίες στη Μικρά Αρμενία. Ο Πομπήιος είχε χωρίσει τον στρατό του σε τρία τμήματα. Ο Mέτελλος Κέλερ ήταν υπεύθυνος ενός από αυτούς, και θεματοφύλακας τού Tιγράνη τού νεότερου της Αρμενίας. Ο Μέτελλος απέκρουσε σθεναρά τον Ωροήση, ενώ ο Φλάκκος και ο Πομπήιος, που ήταν επικεφαλής των άλλων δύο μεραρχιών, νίκησαν τους άλλους Αλβανούς. [11]
Κατά τη διάρκεια της πραιτορίας τού Μέτελλου Κέλερ το 63 π.Χ., ο Tίτος Λιβιηνός κατήγγειλε έναν παλαιό γερουσιαστή, τον Γάιο Ραβίνιο, για τη δολοφονία τού Λεύκιου Απουλήιου Σατουρνίνου 36 χρόνια νωρίτερα. Ο Σατουρνίνος είχε αντιταχθεί από τους υπάτους της εποχής με εντολή της Συγκλήτου. Έτσι, με την προτεινόμενη δίκη η Σύγκλητος θα έχανε την εξουσία να επιβάλλει τα διατάγματά της. Πράξεις που είχαν λάβει την έγκριση της Συγκλήτου και είχαν διαπραχθεί πολλά χρόνια νωρίτερα, έτειναν να δίνουν ασυλία σε όσους προσπάθησαν να επαναλάβουν τη συμπεριφορά του Σατουρνίνου και να κάνουν την τιμωρία τέτοιων πράξεων αναποτελεσματική. Η Σύγκλητος εξοργίστηκε, που ένας αθώος ηλικιωμένος γερουσιαστής δέχθηκε επίθεση, και ότι στους τριβούνους ανατέθηκε ο έλεγχος των υποθέσεων. Υπήρχαν παρατάξεις υπέρ και κατά της δίωξης. Ο πρώτος κέρδισε με την υποστήριξη τού Ιούλιου Καίσαρα, ο οποίος ήταν ο δικαστής μαζί με τον Λεύκιο Ιούλιο Καίσαρα, και ο Ραμπίριος κατηγορήθηκε. Οι δικαστές είχαν επιλεγεί παράνομα από τον αστικό πραίτορα, Λέντουλος Σούρα, αντί του λαού. Ο Ραμπίριος άσκησε έφεση και θα είχε καταδικαστεί από τον λαό, αλλά αυτό το εμπόδισε ο Μέτελλος, παρεμποδίζοντας τη συνεδρίαση της συνέλευσης του λαού. [12]
Το 63 π.Χ., όταν ανακαλύφθηκε η Συνωμοσία τού Κατιλίνα, ο Κατιλίνας, ο αρχηγός της, κατηγορήθηκε για βία. Πήγε να μείνει στο σπίτι τού Mέτελου Κέλερ για να κατευνάσει τις υποψίες, καθώς ο Mέτελλος ήταν ο πραίτορας, αλλά δεν τα κατάφερε. [13] Στη συνέχεια, ο Μέτελλος έφερε σε δίκη αρκετούς συνωμότες δυνάμει διατάγματος της Συγκλήτου και τους φυλάκισε. [14] Ο Κικέρων εμπιστεύτηκε τα έξω από τη Ρώμη θέματα στον Μέτελλο Κέλερ. [15] Στάλθηκε στην περιοχή της Πίζας (στην Ετρουρία ) με τρεις λεγεώνες. Όταν έμαθε ότι οι αντάρτες προχωρούσαν προς την Πιστόια για να καταφύγουν στην Εντεύθεν των Άλπεων Γαλατία (στη βόρεια Ιταλία), στρατοπέδευσε στους πρόποδες τού βουνού από το οποίο έπρεπε να κατέβουν για το πέρασμά τους στην Εντεύθεν των Άλπεων Γαλατία, ενώ ο ύπατος Γ. Αντώνιος Υ. είχε τα στρατεύματά του στο πίσω μέρος τους. . [16] Πολιόρκησε τις Φαισούλες (Φιέζολε), τη βάση τού Κατιλίνα, μαζί με τον Γ. Αντώνιο. Οι δύο άνδρες ήταν στρατοπεδευμένοι σε δύο διαφορετικά μέρη. Ο Κατιλίνας επιτέθηκε στον Αντώνιο αντί για τον Μέτελλο, ακόμη και μέσω τού πρώτου είχε μεγαλύτερο στρατό. [17] Αναφορές στον Mέτελλο Κέλερ κατά τη διάρκεια της συνωμοσίας έγιναν επίσης από τον Κικέρωνα και τον Βαλέριο Μάξιμο. [18] [19]
Το 62 π.Χ., ο αδελφός τού Κέλερ, Κόιντος Μέτελλος Νέπωτας, αμφισβήτησε τη νομιμότητα των ενεργειών τού Κικέρωνα στην αντιμετώπιση της συνωμοσίας τού Κατιλίνα. Ο Κέλερ, ο οποίος υπηρετούσε ως κυβερνήτης της Εντεύθεν των Άλπεων Γαλατίας, έγραψε υπέρ τού Κικέρωνα. Η κατηγορία απορρίφθηκε. [20]
Όταν ήταν ύπατος το 60 π.Χ., ο Mέτελλος Κέλερ τάχθηκε στο πλευρό των Αρίστων (Optimates) και εναντιώθηκε σθεναρά στον Πομπήιο σε όλα, επειδή είχε χωρίσει την αδελφή του. [21] [22] [23] Μαζί με τον Κάτωνα τον Νεότερο ήταν ο κύριος αντίπαλος της επικύρωσης των πράξεων, που είχε κάνει ο Πομπήιος με τις πόλεις και τα βασίλεια στην Ασία, ως αποτέλεσμα του Μιθριδατικού Πολέμου. Αντιτάχθηκε επίσης σε ένα αγροτικό νομοσχέδιο που προτάθηκε από τον Φλάβιο, έναν τριβούνο των πληβείων, το οποίο υποστήριξε ο Πομπήιος, και το οποίο προοριζόταν να δώσει επιχορηγήσεις γης στους απολυμένους στρατιώτες τού Πομπήιου που δικαιούνταν. Ο Μέτελλος ηγήθηκε της αντιπολίτευσης στο αγροτικό νομοσχέδιο. Αμφισβήτησε κάθε σημείο τού νομοσχεδίου τού Φλάβιου και τού επιτέθηκε τόσο επίμονα, που ο τριβούνος των πληβείων τον έβαλε στη φυλακή. Ο Μέτελλος ήθελε να συγκαλέσει τη Σύγκλητο εκεί, και ο Φλάβιος κάθισε στην είσοδο του κελιού, για να αποτρέψει αυτό. Ο Μέτελλος έκοψε τον τοίχο, για να τους αφήσει να μπουν. Όταν ο Πομπήιος το άκουσε αυτό, φοβήθηκε την αντίδραση τού κόσμου, και είπε στον Φλάβιο να σταματήσει. Ο Μέτελλος δεν συναίνεσε, όταν οι άλλοι τριβούνοι των πληβείων ήθελαν να τον αφήσουν ελεύθερο. [24]
Το 59 π.Χ. ο Μέτελλος Κέλερ και ο Κάτων ο Νεότερος αρνήθηκαν για ένα διάστημα να ορκιστούν υπακοή στον αγροτικό νόμο τού Ιουλίου Καίσαρα, ο οποίος ήταν ύπατος εκείνη τη χρονιά. Τελικά συμμορφώθηκαν. [25]
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Mέτελλος Κέλερ ήταν νυμφευμένος με την εξαδέλφη του Κλαυδία Κουάρτα (ή Κουαδρανταρία) τη μετέπειτα Κλοδία, κόρη τού Άππιου Κλαύδιου Πούλχερ και αδελφή τού Πόπλιου Κλόδιου Πούλχερ. Είχαν μία κόρη με το όνομα Καικιλία Μετέλλα, όπως όλες οι γυναίκες της οικογένειας των Καικιλίων Μετέλλων. Η φήμη τού Κέλερ επιβαρύνθηκε από τα σκάνδαλα, που συνδέονται με την Κλοδία. Ένα σύγχρονο ποίημα τού Κάτουλλου «μπορεί να αναφέρεται στη συζυγική αναποτελεσματικότητα και αμβλύτητα τού Κέλερ». [26] Το ζευγάρι ήταν γνωστό για τις έντονες δημόσιες διαμάχες του.
Ο Κόιντος Καικίλιος Μέτελλος Κέλερ απεβίωσε ξαφνικά το 59 π.Χ.—σύμφωνα με κάποιους δηλητηριάστηκε από τη σύζυγό του, η οποία ήταν διαβόητα άσωτη, φημισμένη ότι ήταν η ερωμένη: τού αδελφού της Κλόδιου, τού Καίλιου, πιθανώς τού μεγάλου λυρικού ποιητή Κάτουλλου (οι περισσότερες αρχές την προσδιορίζουν ως το θέμα της Λεσβίας του), και πολλά άλλα.
Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βιβλιογραφικές αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 2040. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2021.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 2040. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 4043. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ 4,0 4,1 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1787. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 2247. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 2040. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1875. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ 8,0 8,1 Thomas Robert Shannon Broughton: «The Magistrates of the Roman Republic» (Αγγλικά) Αμερικανική Φιλολογική Εταιρεία. 1951. ISBN-10 0-89130-812-1.
- ↑ (Cfr. F. Noel, in Dictionnaire Historique ...)
- ↑ Cassius Dio, Roman History, 37.26.3
- ↑ Cassius Dio, Roman History, 36.54.
- ↑ Cassius Dio, Roman History, 37.26
- ↑ Cassius Dio, Roman History, 37.1-2.
- ↑ Sallust, The War with Catiline, 42.3
- ↑ Plutarch, Parallel lives, The Life of Cicero, 16.1
- ↑ Sallust, The War with Catiline, 30.4; 57.2
- ↑ Cassius Dio, Roman History, 37.39.2
- ↑ Cicero, Epistilae ad Familiares, 2.1; Against Catiline, 1.19, 2.5—6; Pro Sulla 65
- ↑ Valerius Maximus, Nine Books of Memorable Deeds and Sayings,7.7
- ↑ Jones & Sidwell, p. 104
- ↑ Cassius Dio, Roman History, 37.49.3
- ↑ Gruen, pp. 58, 130
- ↑ Hohn, 334
- ↑ Cassius Dio, Roman History, 37.50.2-4
- ↑ Cassius Dio, Roman History, 38.7.1
- ↑ Gruen, p. 131.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Πρωταρχικές πηγές
- Cassius Dio, Roman History, Vol. 3, Βιβλία 36–40, Loeb Classical Library, Loeb, 1989;(ISBN 978-0674990593)
- Henry G. Hohn, The Life and Letters of Marcus Tullius Cicero, Λονδίνο, Αγγλία, 1848, σελ. 334.
- Sallust, Catiline's Conspiracy, The Jugurthine War, Histories, Oxford World's Classics, Oxford University Press, 2010;(ISBN 978-0192823458)
- Δευτερεύουσες πηγές
- TP Wiseman, «Celer and Nepos», Classical Quarterly vol. 1 (1971), σελ. 180-182
- Peter V. Jones and Kenneth C. Sidwell, The World of Rome: an introduction to Roman Culture, Cambridge University Press, 1997, σελ. 104.
- Erich S. Gruen, The Last Generation of the Roman Republic, University of California Press, 1995, pp. 58, 130.