Κωστής Κοτζιάς
| Κωστής Κοτζιάς | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Κωστής Κοτζιάς (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1921[1][2] Αθήνα[2] |
| Θάνατος | 5 Νοεμβρίου 1979 Μόσχα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα[1] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά νέα ελληνική γλώσσα[3] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας[4] σκηνοθέτης μεταφραστής θεατρικός συγγραφέας[4] |
| Οικογένεια | |
| Αδέλφια | Αλέξανδρος Κοτζιάς |
Ο Κωστής Κοτζιάς (Αθήνα, 1921 – Μόσχα, 5 Νοεμβρίου 1979[5]) ήταν Έλληνας πεζογράφος και θεατρικός συγγραφέας. Το πιο γνωστό από τα έργα του είναι ο Καπνισμένος Ουρανός, που έγινε και τηλεοπτική σειρά στην ΕΡΤ το 1985. Ήταν αδερφός του επίσης λογοτέχνη Αλεξάνδρου Κοτζιά[6].
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αν και σπούδασε γιατρός, σταμάτησε τις σπουδές του και μαζί με τον αδελφό του εργάστηκε ως οικοδόμος για κάποιο χρονικό διάστημα. Τελικά αφοσιώθηκε στα γράμματα. Ήταν μέλος του ΕΑΜ και της ΕΠΟΝ κατά την περίοδο της Κατοχής και ιδρυτικό Μέλος της Ένωσης Νέων Ελλήνων Λογοτεχνών (1943). Έκανε την πρώτη του εμφάνιση στη λογοτεχνία με το θεατρικό έργο Το ξύπνημα (1946). Το έργο αυτό ανέβηκε από τον θίασο των Ενωμένων Καλλιτεχνών με τον Αιμίλιο Βεάκη, ενώ θεατρικά του έργα είχε ανεβάσει και ο Τζαβαλάς Καρούσος. Ο ίδιος ο Κοτζιάς συνίδρυσε το «Ρεαλιστικό Θέατρο» (1949) μαζί με τον Γιώργο Γιαννίδη και εργάστηκε επίσης ως σκηνοθέτης του (στην παράσταση Σχολείο γυναικών του Μολιέρου). Το 1957 κυκλοφόρησε τον Καπνισμένο Ουρανό, που απέσπασε το πρώτο βραβείο πεζογραφίας από τον Δήμο Αθηναίων. Παράλληλα ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία: έγραφε κριτική θεάτρου, και μετά το 1974 ήταν ανταποκριτής του Ριζοσπάστη στη ρωσική πρωτεύουσα.
Έπειτα από την κατάληψη της εξουσίας από τη χούντα, ο Κοτζιάς έφυγε στη Ρωσία. Εγκαταστάθηκε στη Μόσχα, όπου έγραφε και ανέπτυξε και πολιτική δραστηριότητα, με αποτέλεσμα να του αφαιρεθεί η ελληνική ιθαγένεια. Πέθανε εκεί, από γαστρορραγία, τον Νοέμβριο του 1979.
Έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αρκετά από τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε ξένες γλώσσες. Εκτός από θεατρικά έργα και μυθιστορήματα, δημοσίευσε πολλά άρθρα, δοκίμια, μελέτες και διασκευές έργων του Καζαντζάκη και του Ντοστογιέφσκι.
Θεατρικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Το Ξύπνημα (1946)
- Ο Γερο-Ζαγορής (1949)
- Ο πολίτης Βελεστινλής
- Ένας κόσμος ανάποδα (1952)
- Το πνεύμα της Παναγιώτας (1954)
Μυθιστορήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Καπνισμένος ουρανός (1956)
- Γαλαρία Νο 7 (1960)
- Επί εσχάτη προδοσία (1964) — το ίδιο έργο γράφηκε ξανά (1978) με τον τίτλο Ο αλύγιστος
- Ο παράνομος (1974)
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 LIBRIS. 21 Ιανουαρίου 2013. libris
.kb .se /katalogisering /0xbflb9j14l8kfk. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2018. - ↑ 2,0 2,1 2,2 BiblioNet.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0003425. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.
- ↑ 4,0 4,1 The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /107619. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ Περιοδικό Διαβάζω (1997), τεύχη 377-380.
- ↑ Βιογραφικό σημείωμα Αρχειοθετήθηκε 2016-07-02 στο Wayback Machine. στον ιστότοπο του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|