Κροατικό Κοινωνικό Φιλελεύθερο Κόμμα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Αυτό το λήμμα δεν ανήκει σε καμία κατηγορία. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας μία ή περισσότερες κατηγορίες σε αυτό.
Αφαιρέστε αυτό το πρότυπο μόλις προσθέσετε κατηγορίες στη σελίδα.
Κροατικό Κοινωνικό Φιλελεύθερο Κόμμα
Hrvatska socijalno-liberalna stranka
ΠρόεδροςΝτάριο Χρέμπακ
Εκπρόσωπος ΤύπουΝτορίτσα Νϊκολιτς
ΙδρυτήςΣλάβκο Γκόλντστεϊν[1]
Ίδρυση20 Μαΐου 1989 (1989-05-20)
ΈδραΖάγκρεμπ, Κροατία
Μέλη  (2017)c. 17.000[2]
ΙδεολογίαΣυντηρητικός φιλελευθερισμός[3]
Πολιτικό φάσμαΚέντρο ως κεντροαριστερά
Ευρωπαϊκή προσχώρησηΚόμμα Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη
Διεθνής προσχώρησηΦιλελεύθερη Διεθνής
Χρώματα     Κίτρινο
Κροατικό Κοινοβούλιο
2 / 151
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
0 / 12
Επαρχίες
0 / 21
Δήμαρχοι
2 / 128
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Πολιτικό σύστημα στην Κροατία
Πολιτικά κόμματα
Εκλογές

Το Κροατικό Κοινωνικό Φιλελεύθερο Κόμμα ( κροατικά: Hrvatska socijalno-liberalna stranka‎‎, σύντμηση: HSLS / ΚΚΦΚ) είναι ένα συντηρητικό φιλελεύθερο πολιτικό κόμμα στην Κροατία . Ιδρύθηκε το 1989 με την αποκατάσταση του πολυκομματικού συστήματος.

Το ΚΚΦΚ είναι μέλος της Φιλελεύθερης Διεθνούς από το 1992, και της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη από το 1993.[4] Πρόεδρος του κόμματος είναι ο Ντάρινκο Κόσορ, από τον Νοέμβριο του 2009.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ΚΚΦΚ ιδρύθηκε στις 20 Μαΐου 1989 με την επωνυμία «Κροατική Κοινωνική Φιλελεύθερη Ένωση» ( κροατικά: Hrvatski socijalno liberalni savez‎‎). Ιδρυτής του κόμματος ήταν ο Σλάβκο Γκόλντστειν, ο οποίος έγινε και ο πρώτος αρχηγός του κόμματος.[5] Στις αρχές του 1990, ο Ντράζεν Μπούντισα εξελέγη 2ος Πρόεδρος του κόμματος.[6][7] Στις εκλογές του 1990 το ΚΚΦΚ συμμετείχε με τη «Συμμαχία της Λαϊκής Συμφωνίας» και κέρδισε 3 έδρες. Στις εκλογές του 1992, το ΚΚΦΚ ήρθε δεύτερο, συγκέντρωσε το 17,71% των ψήφων, κέρδισε τις 14 από τις 138 έδρες του 2ου Σάμπορ, και έγινε το κύριο κόμμα της αντιπολίτευσης.[8]

Στις εκλογές του 1995, το ΚΚΦΚ ήρθε τρίτο, συγκέντρωσε το 11,55% των ψήφων και κέρδισε τις 12 από τις 127 έδρες του 3ου Σάμπορ.[9] Τον Φεβρουάριο του 1996, στο 6ο συνέδριο του κόμματος, ο Βλάντο Γκότοβατς εξελέγη 3ος Πρόεδρος του ΚΚΦΚ. Τότε, δήλωσε: «Μη φοβάστε Κροάτες, αυτή είναι η χώρα μας και έχουμε το δικαίωμα να την κυβερνήσουμε όπως θέλουμε!».[10] Τον Νοέμβριο του 1997 ο Μπούντισα επανεξελέγη Πρόεδρος του κόμματος.Τότε, ο Γκότοβατς και η παράταξή του διασπάστηκαν από το ΚΚΦΚ και ίδρυσαν το Φιλελεύθερο Κόμμα.[11]

Στις εκλογές του 2000, το ΚΚΦΚ συμμετείχε με τη συμμαχία του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, που κέρδισε τις 71 από τις 151 έδρες του 4ου Σάμπορ και έγινε κυβέρνηση. Το ΚΚΦΚ κέρδισε 25 έδρες και ανέλαβε 4 Υπουργεία στην 1η κυβέρνηση του Πρωθυπουργού Ίβιτσα Ράτσαν. Τον Ιούλιο του 2001, ο Μπούντισα παραιτήθηκε από την ηγεσία του κόμματος λόγω ενδοκομματικών διαφωνιών.[12][13] Ο Γιόζο Ράντος, ο τότε Υπουργός Άμυνας, εξελέγη 4ος Πρόεδρος του κόμματος. Τον Φεβρουάριο του 2002, ο Μπούντισα ανέλαβε και πάλι την ηγεσία του κόμματος. Η 1η κυβέρνηση του Ράτσαν διαλύθηκε όταν το ΚΚΦΚ εγκατέλειψε την κυβερνώσα συμμαχία. Τον Ιούλιο του 2002, ο Γιόζο Ράντος και ο Γκόραν Γκράνιτς, ηγήθηκαν σε μία ομάδα πολιτικών που διασπάστηκε από το ΚΚΦΚ και ίδρυσαν το «Λίμπρα – Κόμμα των Φιλελεύθερων Δημοκρατών».

Στις βουλευτικές εκλογές του 2003, το ΚΚΦΚ συμμάχησε με το Δημοκρατικό Κέντρο, και κέρδισε τις δύο από τις 151 έδρες του 5ου Σάμπορ. Το αποτέλεσμα ήταν καταστροφικό, αφού το κόμμα έχασε τις 23 από τις 25 έδρες που είχε στη βουλή. Ένα μήνα μετά, ο Μπούντισα παραιτήθηκε από την ηγεσία του κόμματος. Ο Ίβαν Τσέχοκ εξελέγη 5ος Πρόεδρος του κόμματος. Τον Απρίλιο του 2006, το ΚΚΦΚ συγχωνεύτηκε με το Φιλελεύθερο Κόμμα. Τον Φεβρουάριο του 2006 η Ντούρντα Άντλεσιτς έγινε η πρώτη Προεδρίνα του κόμματος. Στις εκλογές του 2007, το ΚΚΦΚ συμμετείχε με τη συμμαχία του Κροατικού Αγροτικού Κόμματος. Κράτησε τις δύο έδρες του στη βουλή και συνέχισε να υποστηρίζει την κυβέρνηση του Ίβο Σάναντερ. Στις 12 Ιανουαρίου 2008 η Άντλεσιτς έγινε Αναπληρώτρια του Πρωθυπουργού Σάναντερ.

Η Άντλεσιτς διατήρησε τη θέση της και στην κυβέρνηση της Γιαντράνκα Κόσορ. Τον Νοέμβριο του 2009 ο Νταρίνκο Κόσορ, ένας ξάδελφος της Γιαντράνκα, έγινε ο νέος Πρόεδρος του ΚΚΦΚ. Στις 10 Ιουλίου 2010, το κόμμα ανακοίνωσε την απόφασή του να εγκαταλείψει την κυβερνώσα συμμαχία. Ως αποτέλεσμα, η Άντλεσιτς έχασε τη θέση της στην κυβέρνηση, και οι δύο κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι, οι Ίβαν Τσέχοκ και Αντούν Κόρουσετς, εγκατέλειψαν το κόμμα. Στις 14 Ιουλίου 2010 το ΚΚΦΚ δεν είχε καμία εκπροσώπηση στο κοινοβούλιο.

Αποτελέσματα εκλογών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βουλευτικές εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Για το Κροατικό Κοινοβούλιο (Σάμπορ)
Εκλογή Αρχηγός Συμμαχία Αποτελέσματα συμμαχίας Αποτελέσματα ΚΚΦΚ Κυβέρνηση
Έδρες Ψήφοι % Έδρες ±
1990 Ντράζεν Μπούντισα Συμμαχία της Λαϊκής Συμφωνίας
Κροατικό Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα
Σοσιαλδημοκράτες της Κροατίας
11 / 3.518
 439.372 15,30% N/A Αντιπολίτευση
1992 Καμία 466.356 17,71%
14 / 138
 Αύξηση 14 Αντιπολίτευση
1995 Καμία 279.245 11,55%
12 / 127
 Μείωση 2 Αντιπολίτευση
2000 Συμμαχία του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος
71 / 151
 1.138.318 38,70%
25 / 151
 Αύξηση 13 Κυβέρνηση
2003 Συμμαχία με το Δημοκρατικό Κέντρο
3 / 151
 100,335 4.00%
2 / 151
 Μείωση 23 Αντιπολίτευση
2007 Ντούρντα Άντλεσιτς Συμμαχία του Κροατικού Αγροτικού Κόμματος
8 / 153
 161.814 6,50%
2 / 153
 Σταθερό Κυβέρνηση
2011 Νταρίνκο Κόσορ Καμία 71.077 3,00%
0 / 151
 Μείωση 2 Εκτός κοινοβουλίου
2015 «Πατριωτική Συμμαχία»
της Κροατικής Δημοκρατικής Ένωσης
59 / 151
 771.070 (7,600[14]) 33,46%
2 / 151
 Αύξηση 2 Υποστήριξη κυβέρνησης
2016 «Συμμαχία της ΚΔΕ»
Κροατική Δημοκρατική Ένωση
Κροατικό Δημοχριστιανικό Κόμμα
Κροατική Ανάπτυξη – Κίνημα για μία Επιτυχημένη Κροατία
61 / 151
 682.687 36,27%
1 / 151
 Μείωση 1 Υποστήριξη κυβέρνησης
2020 Ντάριο Χρέμπακ[15]
66 / 151
 621.008 (#1) 37,3%
2 / 151
 Αύξηση 1 Υποστήριξη κυβέρνησης

Προεδρικές εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκλογή Υποψήφιος 1ος Γύρος 2ος Γύρος Αποτέλεσμα
Ψήφοι Θέση Ψήφοι Θέση
1992 Ντράζεν Μπούντισα (ΚΚΦΚ) 22,3% #2 — –
1997 Βλάντο Γκότοβατς 17,6% #3 — –
2000 Ντράζεν Μπούντισα (ΚΚΦΚ) 27,8% #2 44,0% #2 –
2005 Ντούρντα Άντλεσιτς 2,7% #4 — –
2009-10 Ίβο Γιοσίποβιτς (ΣΔΚ) 32,4% #1 60,3% #1 Νίκη
2014-15 Κολίντα Γκράμπαρ-Κιτάροβιτς (ΚΔΕ) 37,2% #2 50,7% #2 Νίκη

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Butković, Davor (21 February 2009). «Kako smo osnivali HSLS (i je li umro)?» (στα Croatian). Jutarnji list. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 April 2012. https://web.archive.org/web/20120404124340/http://www.jutarnji.hr/kako-smo-osnivali-hsls--i-je-li-umro--/287821/. Ανακτήθηκε στις 30 July 2012. 
  2. ↑ «HSLS-OVI KANDIDATI DOBILI MANJE GLASOVA NEGO ŠTO IMAJU ČLANOVA 'Ovo pokazuje koliko su jake male stranke: rejting HNS-a je 5,59, a HSS-a 1,48 posto', jutarnji.hr». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2020. 
  3. ↑ Nordsieck, Wolfram (2016). «Croatia». Parties and Elections in Europe. 
  4. ↑ «Povijest HSLS-a». web.archive.org. 16 Μαΐου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  5. ↑ Correspondent, J. (7 Ιανουαρίου 2000). «Croatian Jews hope elections will end areas isolation». J. (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2020. 
  6. ↑ «Dražen Budiša». web.archive.org. 7 Μαρτίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  7. ↑ «Budiša, Dražen | Proleksis enciklopedija». proleksis.lzmk.hr. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2020. 
  8. ↑ «Zastupljenost stranaka u Saboru / Parlamentarne stranke / Političke stranke / Hidra - HIDRA». web.archive.org. 22 Ιουλίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  9. ↑ «HIDRA - Mediji i političke stranke». web.archive.org. 2 Μαρτίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  10. ↑ «Ilija Ujevic». web.archive.org. 3 Ιανουαρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  11. ↑ «Slobodna Dalmacija - HDZ nastao, a HSLS skoro nestao u raskolu». slobodnadalmacija.hr (στα Κροατικά). 18 Ιανουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2020. 
  12. ↑ «Večernji list: 12». hsp1861.hr. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2020. 
  13. ↑ «Budiša: SDP preuzeo dominaciju nad koalicijskom petorkom, a Granić treba dati ostavku (15/12/01) - 2001-12-15». Radio Slobodna Evropa (στα Βοσνιακά). Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2020. 
  14. ↑ Suzana Barilar (13 November 2015). «Preferencijalni glasovi» (στα Croatian). Jutarnji list. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-03-04. https://web.archive.org/web/20160304091026/http://www.jutarnji.hr/hsls-ovi-kandidati-dobili-manje-glasova-nego-sto-imaju-clanova--ovo-pokazuje-koliko-su-jake-male-stranke---rejting-hns-a-je-5-59--a-hss-a-1-48-posto-/1456874/. Ανακτήθηκε στις 2020-05-14. 
  15. ↑ «Dario Hrebak (HSLS)». 
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κροατικό_Κοινωνικό_Φιλελεύθερο_Κόμμα&oldid=10337984"