Κρατική Δούμα

Κρατική Δούμα Госуда́рственная ду́ма (Ρωσ.)
7η Συνέλευση
Είδος
Τύπος	Κάτω βουλή της Ρωσικής Ομοσπονδιακής Συνέλευσης
Ηγεσία
Πρόεδρος	Βιάτσεσλαβ Βολόντιν (ΕΡ) Από 5 Οκτωβρίου 2016
Αντιπρόεδρος	Αλεξάντερ Ζούκοφ (ΕΡ) Από 5 Οκτωβρίου 2016
Αντιπρόεδρος	Ίβαν Μέλνικοφ (ΚΚΡΟ) Από 5 Οκτωβρίου 2016
Δομή
Έδρες	450
Πολιτικές ομάδες	Κυβέρνηση (338) 337 Ενωμένη Ρωσία 1 Ανεξάρτητοι Υποστήριξη κυβέρνησης (63) 39 Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα 22 Δίκαιη Ρωσία 1 Ρόντινα 1 Πλατφόρμα Πολιτών Αντιπολίτευση (43) 43 Κομμουνιστικό Κόμμα Κενές (6) 6 Κενές έδρες
Εκλογές
Εκλογικό σύστημα	225 έδρες με πλειοψηφικό σύστημα 225 με αναλογική εκπροσώπηση Εκλογικό όριο: 5% Κατανομή εδρών με Μέθοδο ΜΥ
Τελευταία εκλογή	18 Σεπτεμβρίου 2016
Επόμενη εκλογή	Μέχρι τις 19 Σεπτεμβρίου 2021
Τόπος συνεδριάσεων
Κτίριο της Κρατικής Δούμας, Μόσχα
Ιστοσελίδα
www.duma.gov.ru

Η Κρατική Δούμα (ρωσικά: Государственная дума) είναι η κάτω βουλή της Ομοσπονδιακής Συνέλευσης της Ρωσίας, ενώ η άνω βουλή είναι το Συμβούλιο της Ομοσπονδίας της Ρωσίας. Τα κεντρικά γραφεία της Δούμας βρίσκονται στο κέντρο της Μόσχας, λίγα βήματα από την πλατεία Μανέζναγια (Манежная площадь). Τα μέλη της αναφέρονται ως αναπληρωτές. Η Δούμα αντικατέστησε το Ανώτατο Σοβιέτ, ως αποτέλεσμα του νέου συντάγματος που θεσπίστηκε από τον Μπόρις Γιέλτσιν στον απόηχο της ρωσικής συνταγματικής κρίσης του 1993, και εγκρίθηκε από το ρωσικό λαό με δημοψήφισμα.

Ιστορία

Η Δούμα συστάθηκε το 1906 και ήταν το πρώτο εκλεγμένο κοινοβούλιο της Ρωσίας. Οι πρώτες δύο προσπάθειες από τον τσάρο Νικόλαο Β΄ να καταστεί ο θεσμός ενεργός ήταν αναποτελεσματική. Στη συνέχεια, κάθε μία από αυτές τις Δούμες διαλύθηκε έπειτα από μόλις λίγους μήνες λειτουργίας. Η τρίτη Δούμα ήταν η μόνη που κατάφερε να διαρκέσει μέχρι το τέλος της 5ετούς θητείας της. Μετά την εκλογική μεταρρύθμιση του 1907, η τρίτη Δούμα, η οποία εξελέγη το Νοέμβριο του 1907, αποτελούταν σε μεγάλο βαθμό από μέλη των ανώτερων τάξεων, ενώ οι ριζοσπαστικές επιρροές στη Δούμα είχαν σχεδόν εξ ολοκλήρου αφαιρεθεί. Η ίδρυση της Δούμας μετά την επανάσταση του 1905, έφερε σημαντικές αλλαγές στο ρωσικό αυταρχικό σύστημα. Επιπλέον, η Δούμα είχε σημαντική επίδραση στη ρωσική ιστορία, καθώς ήταν ένας από τους παράγοντες που συνέβαλαν στην επανάσταση του Φεβρουαρίου, η οποία οδήγησε στην κατάργηση της απολυταρχίας στη Ρωσία.

Στις εκλογές του Δεκεμβρίου του 1993, τα προσκείμενα στον Γέλτσιν κόμματα κέρδισαν 175 έδρες στη Δούμα, έναντι 125 εδρών για το αριστερό μπλοκ. Η ισορροπία δυνάμεων τέθηκε με τους εξήντα τέσσερις βουλευτές του υπερεθνικιστικού Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος της Ρωσίας. Μόνο στα κόμματα που κέρδισαν περισσότερο από πέντε τοις εκατό των ψήφων δόθηκαν έδρες, οκτώ κόμματα συνολικά το 1993. Εκτός από αυτά τα οκτώ κόμματα, ένας αριθμός τριάντα πέντε βουλευτών είχε το δικαίωμα να σχηματίσει μια καταχωρημένη ομάδα, η οποία θα εκπροσωπούσε περιφερειακά συμφέροντα. Οι εργασίες της ελέγχονταν από μια συντονιστική επιτροπή, το Συμβούλιο της Δούμας, που αποτελούνταν από ένα άτομο από κάθε κόμμα ή ομάδα. Το πιο σημαντικό έργο ήταν η κατανομή των εδρών σε είκοσι τρεις επιτροπές της Δούμας, η οποία έγινε ως μέρος μιας συμφωνίας καταμερισμού της εξουσίας.

Στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1990, η Δούμα έγινε ένα σημαντικό βήμα για την άσκηση πίεσης από τους περιφερειακούς ηγέτες και επιχειρηματίες, οι οποίοι αναζητούσαν φορολογικές ελαφρύνσεις και νομοθετικές χάρες. Το έργο των ηγετικών επιτροπών, όπως εκείνες για την άμυνα, την εξωτερική πολιτική ή τον προϋπολογισμό, προσέλκυσε την προσοχή των μέσων ενημέρωσης και την παρασκηνιακή άσκηση πιέσεων.

Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, μετά τις βουλευτικές εκλογές του 1999, το φιλοπροεδρικό Ενωτικό Κόμμα και το Κομμουνιστικό Κόμμα Ρωσικής Ομοσπονδίας ήταν οι ηγετικές δυνάμεις στην Κρατική Δούμα.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Επίσημος ιστότοπος