Κλεώπα Μαλατέστα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κλεώπα Μαλατέστα
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Cleofa Malatesta (Ιταλικά)
ΓέννησηΔεκαετία του 1400
Πέζαρο
Θάνατος18  Απριλίου 1433
Μυστράς
Τόπος ταφήςΜυστράς
Χώρα πολιτογράφησηςΒυζαντινή Αυτοκρατορία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΙταλικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
Ιταλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΘεόδωρος Β΄ Παλαιολόγος
ΤέκναΕλένη Παλαιολογίνα (1428-1458)
ΓονείςΜαλατέστα Δ΄ Μαλατέστα και Elisabetta da Varano
ΑδέλφιαΠάολα Μαλατέστα
Galeotto II Malatesta
Γκαλεάτσο Μαλατέστα
Πανδούλφος Μαλατέστα
Κάρλο Β΄ Μαλατέστα
ΣυγγενείςΜαρτίνος Ε΄ (ξάδελφος)
ΟικογένειαΟίκος των Μαλατέστα
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Ανασυγκρότηση των ενδυμάτων της Κλεώπας του Μυστρά

Η Κλεόφη, Κλεώπα, ή Κλεόπα, Μαλατέστα Παλαιολογίνα (ιταλικά : Cleofa Malatesta) ήταν Ιταλικής καταγωγής πριγκίπισσα και δέσποινα του Μυστρά.

Καταγόταν από την Ιταλική οικογένεια Μαλατέστα, ήταν κόρη του Μαλατέστα Ντέι Σονετί, Κόμη του Πέζαρο και Φάνο, και της Ιζαμπέλας Γκοντζάγκα[1] και ξαδέλφη του Πάπα Μαρτίνου Ε΄[2].

Παντρεύτηκε τον Θεόδωρο Β΄ Παλαιολόγο Δεσπότη του Μυστρά[3] στον Μυστρά στις 21 Ιανουαρίου 1421[4][5] ή το 1422[6]. Ο γάμος έγινε με πρωτοβουλία του Πάπα Μαρτίνου Ε΄ με σκοπό τη συμμαχία κατά των Οθωμανών. Με τον Θεόδωρο απέκτησε μία κόρη την Ελένη Παλαιολογίνα σύζυγο αργότερα του βασιλιά Ιωάννη Β΄της Κύπρου.

Έχαιρε μεγάλου σεβασμού κι αγάπης από τους κατοίκους του Μυστρά αλλά πέθανε πρόωρα σε νεαρή ηλικία το 1433 και ενταφιάστηκε στη μονή του Ζωοδότη Χριστού στον Μυστρά[7] σήμερα μονή Παντανάσσης[8]. Για χάρη της έγραψε μια θρηνητική μονωδία ο φιλόσοφος Γεώργιος Πλήθων Γεμιστός.

Σε ανασκαφή που έγινε από τον Νικόλαο Δρανδάκη σε τάφους στον περίβολο της Αγίας Σοφίας του Μυστρά ανευρέθη μουμιοποιημένο σώμα με καλοδιατηρημένα ρούχα που ταυτίστηκε με την Κλεόπα[2]. Τα ενδύματα παρουσιάζονται σε εκθέσεις είναι μοναδικά στο είδος και τα μόνα υπολείμματα ενδύματος της βυζαντινής εποχής που έχουν βρεθεί επί τόπου[2].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Prosopographisches Lexikon der Palaiologenzeit, vol. IX, n 21395
  2. 2,0 2,1 2,2 «Το Ένδυμα μιας Βυζαντινής Πριγκίπισσας» στη Γενεύη
  3. Ουίλλιαμ Μίλλερ - 2015 - Ιστορία της Φραγκοκρατίας εν Ελλάδι (1204-1566) - Τόμος Β΄
  4. Leofranc Holford-Strevens, "Du Fay the Poet? Problems in the Texts of His Motets", Early Music History, Vol. 16, (1997), p. 102.
  5. Heinrich Besseler, "Neue Dokumente zum Leben und Schaffen Dufays", Archiv für Musikwissenschaft, 9. Jahrg., H. 3./4. (1952), p. 161.
  6. Silvia Ronchey, "Orthodoxy on Sale: The last Byzantine and the lost Crusade", in Proceedings of the 21st International Congress of Byzantine Studies, London, 21–26 August 2006, p. 323.
  7. Στέφανος Θωμόπουλος, 1888, «Ιστορία της πόλεως Πατρών από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι το 1821», Εν Αθήναις :Εκ της βασιλικής τυπογραφίας Νικολάου Γ. Ιγγλέση, σελ. 315
  8. Μυστράς: περπατήσαμε σε μία ερημωμένη καστροπολιτεία