Κλάιβ Μπάρκερ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Κλάιβ Μπάρκερ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση5  Οκτωβρίου 1952[1][2][3]
Λίβερπουλ[4]
ΚατοικίαΛίβερπουλ
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο[5][6]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[7][8]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Λίβερπουλ
Calderstones School
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασκηνοθέτης κινηματογράφου
μυθιστοριογράφος
συγγραφέας
σεναριογράφος
παραγωγός ταινιών[9]
ηθοποιός[10]
θεατρικός συγγραφέας
σχεδιαστής
ζωγράφος
εικονογράφος
εικαστικός καλλιτέχνης
συγγραφέας έργων επιστημονικής φαντασίας
Επηρεάστηκε απόΈντγκαρ Άλλαν Πόε
H. P. Λάβκραφτ
Γουίλιαμ Μπάροουζ
Στίβεν Κινγκ
Ρέι Μπράντμπερι
Ουίλλιαμ Μπλέηκ
Ζαν Κοκτώ
Περίοδος ακμής1984
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΛογοτεχνικό βραβείο Λάμδα
Βραβείο της Γαλλικής Επιστημονικής Φαντασίας
World Horror Convention Grand Master Award (1995)
Bram Stoker Award for Best Work for Young Readers (2004)
GLAAD Davidson/Valentini Award (2004)
Cosmos 2000 Award (1990)
βραβείο του μελανοδοχείου (1993)[11]
d:Q25405526 (2009)
Ιστότοπος
www.clivebarker.info
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Κλάιβ Μπάρκερ (Clive Barker, 5 Οκτωβρίου 1952) είναι Άγγλος συγγραφέας και ενίοτε κινηματογραφικός σκηνοθέτης και γραφίστας.

Γεννήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 1952 στο Λίβερπουλ της Αγγλίας. Πριν πάει στο κολέγιο βρισκόταν στο ίδιο σχολείο με τον Τζον Λένον. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία και Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ. Ο Μπάρκερ έχει δηλώσει πως είναι ομοφυλόφιλος από τις αρχές της δεκαετίας του '90. Τώρα ζει στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνια με τον σύντροφό του, τον φωτογράφο Ντέιβιντ Άρμστρονγκ και την κόρη του Άρμστρονγκ, Νικόλ, από παλαιότερη σχέση του δευτέρου.

Ο Μπάρκερ είναι ένας εκ των κορυφαίων σύγχρονων συγγραφέων φαντασίας και τρόμου. Εμφανίστηκε στο χώρο με τη συλλογή διηγημάτων Τα Βιβλία του Αίματος, η επιτυχία των οποίων τον έκανε αμέσως διάσημο. Μετά την κυκλοφορία των βιβλίων και στη Β. Αμερική, ο ίδιος ο Στίβεν Κινγκ είπε για τον Μπάρκερ: "Έχω δει το μέλλον του τρόμου και το όνομά του είναι Κλάιβ Μπάρκερ". Ο ίδιος ο συγγραφέας ωστόσο αποφεύγει να ταυτιστεί με την εικόνα του συγγραφέα αιματοβαμμένων διηγημάτων. Το συγγραφικό του ύφος χαρακτηρίζεται ως μοντέρνο φάνταζι και αστικό φάνταζι με στοιχεία τρόμου. Έχει όμως βαθύτερα στοιχεία ρεαλισμού και ασχολείται πολύ με τη φύση του μυαλού, του πνεύματος και των ονείρων, με τη δύναμη των λέξεων και των αναμνήσεων. Χαρακτηριστική είναι η αντίληψή του για κρυμμένους, φανταστικούς κόσμους που συνυπάρχουν με τον δικό μας και για το ρόλο της σεξουαλικότητας στο υπερφυσικό. Ο ίδιος αναφέρεται στο στυλ του ως σκοτεινό φάνταζι (dark fantasy).

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημειώνεται σε παρένθεση ο τίτλος όπως έχει εκδοθεί στα ελληνικά

Μυθιστορήματα και νουβέλες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 1985 - The Damnation Game (Το Καταραμένο Παιχνίδι)
  • 1986 - The Hellbound Heart (Hellraiser)
  • 1987 - Weaveworld (Υφαντόκοσμος)
  • 1988 - Cabal (Καμπάλ)
  • 1989 - The Great and Secret Show (Το Μεγάλο Μυστικό Θέαμα) - το πρώτο βιβλίο για την Τέχνη
  • 1991 - Imajica (Ιμάτζικα)
  • 1992 - The Thief of Always (Ο Κλέφτης του Πάντοτε)
  • 1994 - Everville (Αείπολη) - το δεύτερο βιβλίο για την Τέχνη
  • 1996 - Sacrament (Το Αρχαίο Μυστήριο)
  • 1998 - Galilee
  • 2001 - Coldheart Canyon (Τα Μυστικά της Βαβυλώνας)
  • 2001 - Tortured Souls
  • 2002 - Abarat (Άμπαρατ)
  • 2004 - Abarat: Days of Magic, Nights of War (Άμπαρατ ΙΙ: Μέρες Μαγείας, Νύχτες Πολέμου)
  • 2007 - Mister B. Gone
  • 2007 - The Scarlet Gospels (ακυκλοφόρητο ακόμη)

Διηγήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 1984-1985 - Books of Blood (Τα Βιβλία του Αίματος, 1-6)
  • 1987 - In the Flesh
  • 1987 - The Inhuman Condition
  • 1990 - Clive Barker, Illustrator
  • 1992 - Illustrator II: The Art of Clive Barker
  • 1995 - Incarnations: Three Plays
  • 1996 - Forms of Heave|Forms of Heaven: Three Plays
  • 2000 - The Essential Clive Barker: Selected Fiction

Κινηματογράφος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπάρκερ είχε πάντα ένα ενδιαφέρον για τον κινηματογράφο. Οι ταινίες του βέβαια αποσπούσαν διφορούμενες κριτικές. Οι πρώτες του ταινίες μικρού μήκους The Forbidden και Salome, ήταν πειραματικές, καλλιτεχνικές ταινίες με σουρεαλιστικά στοιχεία.

Η πιο πετυχημένη ήταν η ταινία Hellraiser, του 1987, η οποία ήταν βασισμένη στο μυθιστόρημα The Hellbound Heart (Hellraiser στην ελληνική γλώσσα). Η επιτυχία της οδήγησε στο να γυριστούν πολλές συνέχειες, χωρίς τον Μπάρκερ στην καρέκλα του σκηνοθέτη αλλά κάποιες φορές σε συμβουλευτικό ρόλο.

Μετά την αποτυχία της ταινίας Nightbreed, ο Μπάρκερ έγραψε και σκηνοθέτησε το Lord of Illusions. Για ένα διάστημα εργαζόταν επάνω στην κινηματογραφική μεταφορά του Άμπαρατ σε συνεργασία με την εταιρεία Ντίσνεϊ. Καλλιτεχνικές διαφορές όμως τον ανάγκασαν να σταματήσει.

Τον Οκτώβριο του 2006 ο Μπάρκερ ανακοίνωσε μέσω της επίσημης ιστοσελίδας του ότι θα γράψει το σενάριο για ένα επερχόμενο ριμέικ της ταινίας Hellraiser.

Η επιτυχημένη ταινία του Μπέρναρντ Ρόουζ, Candyman, βασίστηκε στο διήγημα "The Forbidden", από τα Βιβλία του Αίματος.

Ο Μπάρκερ επίσης ανέλαβε την εκτέλεση παραγωγής στην ταινία Θεοί και Δαίμονες, η οποία γνώρισε μεγάλη καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία ενώ ήταν υποψήφια στα βραβεία Όσκαρ.

Ως σκηνοθέτης:

  • Tortured Souls: Animae Damnatae (2007) (ανακοινώθηκε)
  • Lord of Illusions (1995)
  • Nightbreed (1990)
  • Hellraiser (1987)
  • The Forbidden (1978)
  • Salome (1973)

Γραφιστική τέχνη και θεατρικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπάρκερ είναι επίσης παραγωγικός και ως σχεδιαστής, και συχνά εικονογραφεί ο ίδιος τα βιβλία του. Ζωγραφιές του υπάρχουν στα εξώφυλλα των θεατρικών του συλλογών Incarnations (1995) και Forms of Heaven (1996), όπως επίσης και στη δεύτερη αγγλική έκδοση των Βιβλίων του Αίματος. Οι δουλειές του έχουν παρουσιαστεί στη Νέα Υόρκη, στη Bess Cutler Gallery και στο Λος Άντζελες, στη La Luz De Jesus. Πολλά από τα σχεδιαγράμματα και τις ζωγραφιές του βρίσκοναι στη συλλογή Clive Barker, Illustrator, που εκδόθηκε το 1990.

Το έργο του Μπάρκερ Frankenstein in Love ανέβηκε στη σκηνή του Λονδίνου το Σεπτέμβριου του 2006.


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]