Καρακόλ

Καρακόλ
Σημαία Έμβλημα
Καρακόλ 42°29′26″N 78°23′37″E
Χώρα	Κιργιζία
Διοικητική υπαγωγή	Ισσούκ-Κούλ
Ίδρυση	1  Ιουλίου 1869
Έκταση	48,05 km²
Υψόμετρο	1.690 μέτρα
Πληθυσμός	85.588 (2022)
Ταχ. κωδ.	722360
Ζώνη ώρας	UTC+06:00
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
Σχετικά πολυμέσα

Το Καρακόλ (κιργιζικά: Каракол‎‎, μογγολικά: Харгол‎‎, πρώην Przhevalsk (ρωσικά: Пржевальск‎‎), είναι η τέταρτη μεγαλύτερη πόλη στο Κιργιστάν, κοντά στο ανατολικό άκρο της λίμνης Ισσύκ-Κουλ, περίπου 150 χιλιόμετρα από τα σύνορα Κιργιζίας-Κίνας και 380 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα Μπισκέκ. Είναι η διοικητική πρωτεύουσα της περιφέρεια Ισσύκ-Κουλ.

Ιστορία

Ένα ρωσικό στρατιωτικό φυλάκιο που ιδρύθηκε την 1η Ιουλίου 1869, υπήρξε ο πρώιμος οικισμός του Καρακόλ, το οποίο αναπτύχθηκε κυρίως κατά τον 19ο αιώνα όταν εξερευνητές ήρθαν να χαρτογραφήσουν τις κορυφές και τις κοιλάδες που χωρίζουν το Κιργιστάν από την Κίνα. Στη δεκαετία του 1880, ο πληθυσμός του Καρακόλ αυξήθηκε με τη ραγδαία εισροή «Ντουνγκάν», δηλαδή Κινέζων Μουσουλμάνων που διέφυγαν από τον πόλεμο στην Κίνα. Το 1888, ο Ρώσος εξερευνητής Νικολάι Πρζεβάλσκι πέθανε στο Καρακόλ από τύφο, ενώ προετοιμαζόταν για μια αποστολή στο Θιβέτ. Προς τιμήν του η πόλη έλαβε το όνομά του. Μετά από τοπικές διαμαρτυρίες, η πόλη έλαβε το αρχικό της όνομα το 1921, μια απόφαση που ανατράπηκε το 1939 από τον Στάλιν για να γιορτάσει τα εκατό χρόνια από τη γέννηση του εξερευνητή. Η πόλη παρέμεινε με το όνομα Πρζεβάλσκι μέχρι την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991. Ωστόσο, το όνομα διατηρήθηκε από το κοντινό Πριστάν-Πρζεβάλσκ. Η κοντινή λίμνη Ισσύκ-Κούλ χρησιμοποιήθηκε από τον σοβιετικό στρατό ως τόπος δοκιμών για συστήματα πρόωσης και καθοδήγησης τορπιλών και έτσι η πόλη βρέθηκε να φιλοξενεί έναν μεγάλο πληθυσμό στρατιωτικού προσωπικού και τις οικογένειές τους. Το Καρακόλ εξακολουθεί να αποτελεί βάση διαμονής για τους επισκέπτες της λίμνης και των γύρω ορεινών προορισμών.

Δημογραφικά στοιχεία

Το Καρακόλ είναι η τέταρτη μεγαλύτερη πόλη στο Κιργιστάν μετά το Μπισκέκ, το Ος και το Τζαλάλ-Αμπάντ. Ο μόνιμος πληθυσμός του Καρακόλ το 2021, ήταν 84.351, εκ των οποίων 2.829 στο Πριστάν-Πρζεβάλσκ. Οι μεγαλύτερες εθνοτικές μειονότητες στο Καρακόλ είναι οι Ρώσοι (17,0%, απογραφή 2009) και οι Ουιγούροι (3,9%).

Κλίμα

Το Καρακόλ έχει υγρό ηπειρωτικό κλίμα (Dfb) σύμφωνα με την κλιματική ταξινόμηση Köppen.

Έμβλημα της πόλης

Το σύγχρονο έμβλημα και η σημαία της πόλης του Καρακόλ εγκρίθηκαν ως αποτέλεσμα του διαγωνισμού για τη δημιουργία συμβόλων της πόλης (οικόσημο, σημαία και ύμνος), που διοργανώθηκε τον Μάρτιο του 2007 από το δημοτικό συμβούλιο και το γραφείο του δημάρχου της πόλης. Η κύρια σύνθεση του οικόσημου και της σημαίας αποτελείται από στοιχεία του ήλιου και το κεφάλι ενός ελαφιού με κέρατα.

Τοπικά Αξιοθέατα

Το Καρακόλ είναι ένας από τους σημαντικότερους τουριστικούς προορισμούς του Κιργιστάν, που χρησιμεύει ως σημείο εκκίνησης για πεζοπορία, πεζοπορία, σκι και ορειβασία στο ψηλό κεντρικό Τιάν Σαν στα νότια και ανατολικά. Επίσης αυτή η πόλη είναι πλούσια πολιτιστικά, με πολλές διαφορετικές εθνοτικές ομάδες που ζουν εδώ όπως Ντουνγκάν, Ουιγούροι, Καλμούκοι, Ουζμπέκοι, Ρώσοι και φυσικά Κιργίζιοι.

1) Ο τάφος του Πρζεβάλσκι, ένα πάρκο μνήμης και ένα μικρό μουσείο αφιερωμένο στις ρωσικές εξερευνήσεις του και σε άλλες ρωσικές εξερευνήσεις στην Κεντρική Ασία βρίσκονται περίπου 9 χιλιόμετρα βόρεια του Καρακόλ στο Πριστάν-Πρζεβάλσκ, με θέα στην χερσόνησο Μιχαίλοβκα της λίμνης Ισσύκ-Κουλ όπου βρίσκονται και οι πρώην σοβιετικές εγκαταστάσεις δοκιμών τορπιλών εντοπίστηκαν. Οι ίδιες οι εγκαταστάσεις εξακολουθούν να αποτελούν κλειστή, στρατιωτική περιοχή.

2) Το Καρακόλ διαθέτει το υψηλότερο χιονοδρομικό κέντρο της Κεντρικής Ασίας, με 20 χιλιόμετρα πίστες, που βρίσκεται περίπου 20 λεπτά από την πόλη.

Ο Ρωσικός Ορθόδοξος Καθεδρικός Ναός

3) Ο Ρωσικός Ορθόδοξος Καθεδρικός Ναός. Ο αρχικός, πετρόκτιστος, καθεδρικός ναός χτίστηκε 1872, όταν το Καρακόλ ήταν μια πόλη-φυλάκιο στις παρυφές της Τσαρικής Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Καταστράφηκε το 1890 από σεισμό και ο σημερινός καθεδρικός ναός χτίστηκε από ξύλο. Χρειάστηκαν έξι χρόνια για να ολοκληρωθεί, και τελικά ολοκληρώθηκε το 1895. Με τα χρόνια, ιδιαίτερα μετά την Επανάσταση του 1917, χρησιμοποιήθηκε ως εκπαιδευτικό κέντρο που στέγαζε σχολείο, γυμναστήριο γυναικών και ίδρυμα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Στη συνέχεια, το 1991, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και την ανεξαρτησία της Κιργιζίας, η τοπική αρχή έδωσε και πάλι το κτίριο στην εκκλησία, με την προϋπόθεση ότι όλες οι περαιτέρω αναστηλώσεις ήταν ευθύνη της εκκλησίας.

4) Το κεντρικό τζαμί της πόλης χτίστηκε για την τοπική κοινότητα των Ντούνγκαν με πρωτοβουλία του Ibrahim Aji. Κάλεσε τον διάσημο αρχιτέκτονα Chou Seu, από το Πεκίνο καθώς και 20 γλύπτες με ειδικές δεξιότητες της παραδοσιακής κινεζικής αρχιτεκτονικής και τις τεχνικές κατασκευής τζαμιών. Στην κατασκευή των βοηθητικών κτιρίων συμμετείχαν και ντόπιοι τεχνίτες. Η κατασκευή του τζαμιού ξεκίνησε το 1904 και ολοκληρώθηκε το 1910. Οι έξυπνες τεχνικές επέτρεψαν στους οικοδόμους να χτίσουν το τζαμί χωρίς καρφιά. Το τζαμί έχει 42 βασικούς πυλώνες και περιβάλλει το κτίριο είναι πολυεπίπεδο ξύλινο γείσο, διακοσμημένο με εικόνες φυτών όπως σταφύλια, ρόδια, αχλάδια και ροδάκινα. Από το 1929 έως το 1947 (κατά τη σοβιετική εποχή) το τζαμί χρησιμοποιήθηκε ως αποθήκη. Το 1947 το κτίριο παραχωρήθηκε στη μουσουλμανική κοινότητα και συνεχίζει να λειτουργεί ως τζαμί. Είναι εγγεγραμμένο ως ιστορικό μνημείο και προστατεύεται από το νόμο. Σήμερα το τζαμί είναι ανοιχτό για τους επισκέπτες.

Το Μουσείο Πρζεβάλσκι

5) Το Μουσείο Πρζεβάλσκι. Ο Νικολάι Πρζεβάλσκι ήταν ένας από τους πρώτους Ρώσους γεωγράφους που ξεκίνησε λεπτομερείς μελέτες της γεωγραφίας, της χλωρίδας και της πανίδας των χωρών της Κεντρικής Ασίας. Ξεκινώντας από το 1870, οργάνωσε τέσσερις μεγάλες αποστολές στη Μογγολία, την Κίνα και το Θιβέτ. Κατά τη διάρκεια των αποστολών του αποκάλυψε τις ακριβείς κατευθύνσεις των οροσειρών και των ορίων των βουνών του Θιβέτ. Περιέγραψε τη φύση, το ανάγλυφο, το κλίμα, τη χλωρίδα και την πανίδα στις περιοχές υπό μελέτη και ανακάλυψε πάνω από 200 είδη φυτών. Ο Πρζεβάλσκι συγκέντρωσε επίσης μια τεράστια ζωολογική συλλογή που περιελάμβανε αρκετές χιλιάδες είδη φυτών, ζώων, πουλιών, ψαριών και εντόμων. Το έτος 1888, πέθανε από τυφοειδή πυρετό την παραμονή της πέμπτης αποστολής του στην Κεντρική Ασία. τάφηκε στην όχθη της λίμνης Ισσύκ-Κουλ, όχι μακριά από την πόλη Καρακόλ. Το Μουσείο Μνήμης του N. M. Πρζεβάλσκι άνοιξε στις 29 Απριλίου 1957 στο Καρακόλ.

6) Ιστορικό Μουσείο Καρακόλ: Αυτό το μικρό μουσείο ήταν το προεπαναστατικό θερινό σπίτι της οικογένειας εμπόρων Ηλιάνα. Κατά τη διάρκεια των ταραγμένων ετών 1918–20 το κτίριο υπήρξε η έδρα της Περιφερειακής Επαναστατικής Επιτροπής και στη συνέχεια μετατράπηκε σε μουσείο με εντολή του Σοβιετικού Υπουργικού Συμβουλίου το 1948. Τα σκυθικά χάλκινα αγγεία που ανασύρθηκαν από τη λίμνη Ισσύκ-Κουλ, εκτίθενται μαζί με εκθέματα από βραχογραφίες της περιοχής.Επίσης μία αίθουσα καλύπτει τη χλωρίδα και την πανίδα της περιοχής – μεγάλο μέρος της οποίας κινδυνεύει και περιλαμβάνεται στο «Κόκκινο Βιβλίο» (ένας σοβιετικός κατάλογος προστατευόμενων ειδών).

7) Ο Ζωολογικός κήπος της πόλης ιδρύθηκε το 1987 και αποτελεί το μοναδικό ζωολογικό κήπο στο Κιργιστάν. Μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, τα οικονομικά της χώρας κατέρρευσαν. Το 2001, εξετάστηκε το ενδεχόμενο να κλείσει ο ζωολογικός κήπος. Ωστόσο, βρέθηκαν χορηγοί, οι οποίοι επέτρεψαν τη διατήρησή του.

8) Αγορά Ζώων. Τα ξημερώματα κάθε Κυριακής μια από τις μεγαλύτερες αγορές ζώων του Κιργιστάν πραγματοποιείται περίπου 2 χιλιόμετρα βόρεια του κεντρικού Καρακόλ. Η αγορά των ζώων απέχει περίπου 25 λεπτά με τα πόδια από το κέντρο της πόλης.

Πεζοπορία και κάμπινγκ

Το Καρακόλ είναι αρκετά δημοφιλές στους λάτρεις της ορεινής πεζοπορίας καθώς από εδώ ξεκινούν πολλά, όμορφα μονοπάτια πεζοπορίας με διαδρομές που μέσα από καταπράσινα δάση και μέχρι τους παγετώνες των γειτονικών ορεινών όγκων. Η καλύτερη περίοδος για πεζοπορία είναι από τον Ιούνιο έως τον Σεπτέμβριο.

Ποταμός σε περιπατητικό μονοπάτι κοντά στο Καρακόλ

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Karakol στο Wikimedia Commons