Πιότρ Μπαγκρατιόν
Ο πρίγκιπας Πιότρ Ιβάνοβιτς Μπαγκρατιόν, ρωσ.: Пётр Ива́нович Багратио́н, (10 Ιουλίου 1765 – 24 Σεπτεμβρίου 1812) ήταν Ρώσος στρατηγός και πρίγκιπας γεωργιανής καταγωγής, εξέχων κατά τη διάρκεια των Ναπολεόντειων Πολέμων.
Ο Μπαγκρατιόν, μέλος της Οίκου των Μπαγκρατιόνι - Μουχράνι, γεννήθηκε στην Τιφλίδα. Ο πατέρας του Ιβάν Αλεξάντροβις Μπαγκρατιόν (ρωσικά: Иван Александрович Багратион) υπηρέτησε ως αξιωματικός στον Αυτοκρατορικό Ρωσικό Στρατό, στον οποίο ο Μπαγκρατιόν κατατάχθηκε επίσης το 1782. Ο Πιότρ Iβάνοβιτς Μπαγκρατιόν ξεκίνησε τη στρατιωτική του σταδιοδρομία υπηρετώντας στον Ρωσο-Κιρκασικό Πόλεμο του 1763-1864 για μερικά χρόνια. Στη συνέχεια συμμετείχε σε πόλεμο κατά των Οθωμανών και στην κατάληψη του Oτσάκοφ το 1788. Αργότερα βοήθησε στην καταστολή της εξέγερσης τού Kοτσιούσκο του 1794 στην Πολωνία και στην κατάληψη της Βαρσοβίας. Κατά τη διάρκεια των Ιταλικών και Ελβετικών εκστρατειών της Ρωσίας το 1799 κατά των Γάλλων, υπηρέτησε με διάκριση υπό τον στρατάρχη Αλεξάντερ Σουβόροφ.
Το 1805 η Ρωσία εντάχθηκε στον συνασπισμό κατά τού Ναπολέοντα Α΄. Μετά την κατάρρευση των Αυστριακών στο Ουλμ τον Οκτώβριο του 1805, ο Μπαγκρατιόν κέρδισε έπαινο για την επιτυχή άμυνά του στη μάχη του Σένγκραμπερν (Νοέμβριος 1805), που επέτρεψε στις ρωσικές δυνάμεις να αποσυρθούν και να ενωθούν με τον κύριο ρωσικό στρατό τού Mιχαήλ Κουτούζοφ. Τον Δεκέμβριο τού 1805 ο συνδυασμένος Ρωσο-Αυστριακός στρατός υπέστη ήττα στη μάχη τού Αούστερλιτς, όπου ο Μπαγκρατιόν διοικούσε τη συμμαχική δεξιά πτέρυγα εναντίον των Γάλλων υπό τον Ζαν Λανν. Αργότερα διοίκησε τα ρωσικά στρατεύματα στον Φινλανδικό πόλεμο (1808-1809) κατά της Σουηδίας και σε έναν άλλο πόλεμο κατά των Τούρκων (1806-1812) στον Δούναβη.
Κατά τη διάρκεια της γαλλικής εισβολής στη Ρωσία το 1812, ο Μπαγκρατιόν διοίκησεε έναν από τους δύο μεγάλους ρωσικούς στρατούς ( ο Μπάρκλεϋ ντε Τόλλυ διοικούσε τον άλλο) πολεμώντας σε μία σειρά από ενέργειες οπισθοφυλακής. Οι Ρώσοι απέτυχαν να σταματήσουν τη γαλλική προέλαση στη μάχη τού Σμολένσκ τον Αύγουστο του 1812. Ο Μπάρκλεϋ είχε προτείνει μία υποχώρηση με καμένη γη, που είχε εγκρίνει ο Αυτοκράτορας Αλέξανδρος Α΄ της Ρωσίας, αν και ο Μπαγκρατιόν προτιμούσε να αντιμετωπίσει τους Γάλλους σε μία μεγάλη μάχη. Ο Μιχαήλ Κουτούζοφ διαδέχθηκε τον Μπάρκλεϋ ως Ανώτατος Διοικητής, αλλά συνέχισε την πολιτική του μέχρι τη μάχη τού Μποροντίνο ( 7 September [Π.Η. 26 August] 1812) κοντά στη Μόσχα. Ο Μπαγκρατιόν διοίκησε την αριστερή πτέρυγα, γύρω από αυτό που έγινε γνωστό ως τα βέλη τού Μπαγκρατιόν στο Μποροντίνο, όπου τραυματίστηκε θανάσιμα. Απεβίωσε μερικές εβδομάδες αργότερα. Αρχικά τάφηκε σε μία τοπική εκκλησία, το 1839 τάφηκε ξανά στο πεδίο της μάχης τού Μποροντίνο.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ναπολεόντειοι πόλεμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μάχες του Hollabrunn και του Austerlitz[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μάχη του Έυλαου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Φινλανδικός πόλεμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αρχική επίθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σουηδική επίθεση στο Τούρκου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μάχη για τα νησιά Άλαντ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γαλλική εισβολή στη Ρωσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μάχη του Μογκίλεφ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μάχη του Σμολένσκ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανταρτοπόλεμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μάχη του Μποροντίνο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τακτική και δόγμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τιμές και υστεροφημία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αποσπάσματα για τον Μπαγκρατιόν[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Γέφυρα Μπαγκρατιόν
- Κλάντζες Μπαγκρατιόν
- Επιχείρηση Μπαγκρατιόν
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb161653562. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 117535087. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 «Багратион, Петр Иванович» (Ρωσικά)
- ↑ 4,0 4,1 «Большая российская энциклопедия». (Ρωσικά) Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1844960. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2016.
- ↑ «Большая российская энциклопедия». (Ρωσικά) Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1844960.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb161653562. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ «Багратион, Екатерина Павловна» (Ρωσικά)
- ↑ «Скавронские» (Ρωσικά)
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Baynes, T. S., ed. (1878), "Prince Peter Bagration" , Encyclopædia Britannica, vol. 3 (9th ed.), New York: Charles Scribner's Sons, p. 235
- Chisholm, Hugh, ed. (1911), "Prince Peter Bagration" , Encyclopædia Britannica, vol. 3 (11th ed.), Cambridge University Press, pp. 206–207
- Danilewsky, Michailowsky (1840), Geschichte des vaterländischen Krieges im Jahre 1812, Vol. II, Riga: Edmund Götschel, https://books.google.com/books?id=GBxCAAAAcAAJ. (in γερμανική)
- Dumin, S.V., επιμ.. (1996), Дворянские роды Российской империи [Noble families of the Russian Empire], Vol. III, Moscow: Linkominvest
- Mikaberidze, Alexander (2000), Peter Bagration: The Lion of the Russian Army, http://www.museum.ru/1812/english/Library/Mikaberidze/index.html
- Mikaberidze, Alexander (2009), Burnham, Robert, επιμ., Peter Bagration: The Best Georgian General of the Napoleonic Wars, The Napoleon Series, http://www.napoleon-series.org/research/biographies/bagration/c_bagration1.html
- Pollock, Sean (2012), Norris, Stephen M.; Sunderland, Willard, επιμ., "Petr Ivanovich Bagration (1765–1812)," in Russia's People of Empire: Life Stories from Eurasia, 1500 to the Present, Bloomington: Indiana University Press, σελ. 93–103
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Marek, Miroslav. «Genealogical account of Bagration's family». Genealogy.eu.
- Napoleon, His Army and Enemies
|