Κάμιλλος της Λωρραίνης
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Κάμιλλος | |
|---|---|
 | |
κόμης του Μαρσάν | |
| Περίοδος | 1755 - 1780 |
| Προκάτοχος | Κάρολος-Λουδοβίκος |
| Γέννηση | 18 Δεκεμβρίου 1725 |
| Θάνατος | 12 Απριλίου 1780 (54 ετών) Οτέλ ντε Μπουιγιόν |
| Σύζυγος | Ελένη Μαντσίνι-Μαζαρίνι |
| Οίκος | Λωρραίνης-Μαρσάν |
| Πατέρας | Κάρολος-Λουδοβίκος |
| Μητέρα | Ελισάβετ ντε Ροκελώρ |
| δεδομένα () | |
Ο Κάμιλλος, γαλλ. Camille, (18 Δεκεμβρίου 1725 - 12 Απριλίου 1780) από τον Οίκο της Λωρραίνης ήταν κόμης του Μαρσάν (1755-80).
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Καρόλου-Λουδοβίκου κόμη του Μαρσάν και της Ελισάβετ ντε Ροκελώρ, κόρης του Αντωνίου-Γκαστόν στρατάρχη της Γαλλίας.[1]
Ως απόγονος του Κλαύδιου (Κλωντ) δούκα του Γκιζ ήταν πρίγκιπας και τον προσφωνούσαν ο Υψηλότατος. Στην Αυλή ήταν ξένος πρίγκιπας και στην ιεραρχία ήταν μετά τους πρίγκιπες εξ αίματος. Ήταν τελευταίος απόγονος του κλάδου Γκιζ-Μαρσάν. Εϊχε τον τίτλο του πρίγκιπα του Πουγκιλέμ (Puyguilhem). Τον αποκαλούσανπρίγκιπας του Μαρσάν.
Η αδελφή του Λουίζα είχε παντρευτεί τον Γκοντφρουά ντε Λα Τουρ πρίγκιπα του Ωβέρν, δούκα του Μπουιγιόν και έμεναν στο Οτέλ ντε Μπουγιόν, κατοικία του δούκα στο Παρίσι. Ο αδελφός του Γκαστόν είχε νυμφευτεί την Μαρία-Λουίζ ντε Ροάν· το 1743 απεβίωσε 22 ετών από ευλογιά. Η Μαρία-Λουίζα έγινε εκπαιδευτής των παιδιών του Λουδοβίκου δελφίνου του Γαλλίας, δηλ. του Λουδοβίκου ΙΣΤ΄, του Λουδοβίκου ΙΗ΄ και του Καρόλου Ι΄.[1] Το 1755 απεβίωσε ο πατέρας του και τον διαδέχθηκε ως κόμης του Μαρσάν.[1] Το επόμενο έτος έγινε, όπως είχε γίνει και ο πατέρας του, ιππότης του Τάγματος του Αγ. Πνεύματος, της υψηλότερης διάκρισης της εποχής.
Η σύζυγός του Ελένη ήταν χήρα του Λουί-Μαρί Φουκέ, εγγονού του Νικολά Φουκέ Επιστάτη των Οικονομικών του Λουδοβίκου ΙΔ΄. Ο Κάμιλλος απεβίωσε το 1780 στο Οτέλ ντε Μπουγιόν στο Παρίσι.[1] Επτά μήνες μετά απεβίωσε και η Ελένη.[1]
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1759 νυμφεύτηκε την Ελένη Μαντσίνι-Μαζαρίνι, κόρη του Λουί-Ζουλ δούκα του Νεβέρ, άνδρα των γραμμάτων και της Ελένης Φελυπώ, κόρης του πολιτικού Ζερώμ κόμη του Πονσατραίν. Δεν απέκτησαν τέκνα.[1]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Georges Poull, La maison ducale de Lorraine, 1991.