Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ιωάννης Λεωνίδας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιωάννης Λεωνίδας
Γενικές πληροφορίες
Θάνατος1940
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΓονείςΓεώργιος Λεωνίδας
ΑδέλφιαΝικόλαος Λεωνίδας
Δημήτριος Λεωνίδας
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΥπουργός Ναυτικών της Ελλάδας
Υπουργός Επισιτισμού
Υπουργός Περιθάλψεως

Ο Ιωάννης Λεωνίδας (Σπέτσες, 1871 - 1935)[1] υπήρξε Έλληνας πολιτικός στο Μεσοπόλεμο.

Η καταγωγή του ήταν από τις Σπέτσες από παλιά οικογένεια καπεταναίων και ήταν γιος του Γεωργίου Λεωνίδα.[2] Αρχικά οι πρόγονοί του ονομάζονταν Λάμπροι. Στην Επανάσταση του 1821 εξόπλισαν το πλοίο «Λεωνίδας» και το δώρισαν στην πατρίδα, και γι' αυτό άλλαξαν το όνομα τους σε «Λεωνίδαι».

Ασχολήθηκε με την πολιτική και διετέλεσε υπουργός Επισιτισμού και προσωρινά Περιθάλψεως στην κυβέρνηση Στράτου (1922), υπουργός Ναυτικών στην κυβέρνηση Πρωτοπαπαδάκη (1922) και στην κυβέρνηση Ευταξία (1926).[2]

Ο Ιωάννης Λεωνίδας είχε εξαγοράσει ιδιοκτησίες από άλλους Σπετσιώτες, με αποτέλεσμα να έχει αποκτήσει κυριότητα του νησιού Σπετσοπούλα. Είχε κτίσει βίλλα και καλλιέργειες εκεί. Από τους απογόνους του νοικιάστηκε για εκατό χρόνια, στα μέσα της δεκαετίας του 1950, στον Σταύρο Νιάρχο.[2]

Απεβίωσε το 1935. Εγγονός του είναι ο λογοτέχνης Νάνος Βαλαωρίτης[3].

  • Νέοι Δρόμοι, 1940, αρ. 25, σελ. 31.
  1. Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ήλιου, τ. 12ος σελ. 303.
  2. 2,0 2,1 2,2 Γαλλέτας Ηλίας, Μπουζουμπάρδη Μαρίκα, Σπέτσες, Ιστορία - Λαογραφία, Ένωση Σπετσιωτών, 2004, τόμος Α΄, σελ. 387 - 388
  3. Συνέντευξη στο περιοδικό STATUS 28 Δεκεμβρίου 2009, ανακτήθηκε στις 11 Μαϊου 2013