Κυβέρνηση Αθανασίου Ευταξία 1926
5η Κυβέρνηση![]() | |
Δεύτερη Ελληνική Δημοκρατία | |
![]() | |
Ημερομηνία σχηματισμού | 19 Ιουλίου 1926 |
---|---|
Ημερομηνία διάλυσης | 23 Αυγούστου 1926 |
Πρόσωπα και δομές | |
Αρχηγός Κράτους | Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Θεόδωρος Δ. Πάγκαλος |
Πρόεδρος Κυβέρνησης | Αθανάσιος Ευταξίας |
Συνολικός αριθμός Μελών | 11 |
Κατάσταση στο νομοθετικό σώμα | διορισμένη από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας |
Ιστορία | |
Θητεία νομοθετικού σώματος | Χωρίς νομοθετικό σώμα |
Προηγούμενη | Κυβέρνηση Θεόδωρου Πάγκαλου 1925 |
Διάδοχη | Κυβέρνηση Γεωργίου Κονδύλη 1926 |
Η Κυβέρνηση Αθανασίου Ευταξία 1926 (Ιούλιος - Αύγουστος 1926) διορίστηκε από το δικτάτορα Θεόδωρο Πάγκαλο, όταν αυτός αποφάσισε να εγκαταλείψει τη θέση του πρωθυπουργού.
Μετά από συνομιλίες με διάφορους πολιτικούς, ο Πάγκαλος κατέληξε στον Αθανάσιο Ευταξία, που είχε διατελέσει πρόεδρος της κοινοβουλευτικής επιτροπής επί των Οικονομικών, η οποία έκανε σημαντικό και καίριο έργο. [1]
Με την τοποθέτηση του αντι-βενιζελικού Ευταξία, αλλά και των υπολοίπων αντι-βενιζελικών υπουργών (εκτός του στρατηγού Τσερούλη και του Παναγιώτη Αραβαντινού, που ήταν βενιζελικοί)[2], ο Πάγκαλος πραγματοποίησε το άνοιγμα και προς την άλλη πλευρά, απόφαση που οδήγησε στην πτώση του.
Οι, μέχρι το σχηματισμό της κυβέρνησης Ευταξία, αφοσιωμένοι στον Πάγκαλο παράγοντες άρχισαν να σχεδιάζουν την ανατροπή της κυβέρνησης. Στασιαστικές εκδηλώσεις σημειώθηκαν στην Κρήτη και στην Κόρινθο, ενώ οι φρουρές Χαλκίδος και Λάρισας σχεδίαζαν να ξεσηκωθούν.[3] Τελικά, ο Γεώργιος Κονδύλης οργάνωσε τη στρατιωτική επέμβαση που όλοι περίμεναν, και ανέτρεψε το Θεόδωρο Πάγκαλο και την κυβέρνησή του.

Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- «Πρωθυπουργός» - («Πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου»): Αθανάσιος Ευταξίας
- «Υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου» : Αθανάσιος Ευταξίας
- «Επί των Εξωτερικών υπουργός»: Λουκάς Κανακάρης Ρούφος
- «Επί της Δικαιοσύνης υπουργός»: Αντώνιος Δαμιανός
- «Επί των Εσωτερικών υπουργός»: Γεώργιος Σπυρίδωνος
- - αντικαταστάθηκε την επόμενη ημέρα, 20 Ιουλίου από τον Παναγιώτη Ι. Αραβαντινό
- «Επί της Παιδείας και των Θρησκευμάτων υπουργός» [5]: Γεώργιος Πωπ
- «Επί των Οικονομικών υπουργός» : Εμμανουήλ Λαδόπουλος
- «Επί της Γεωργίας, Εμπορίου και Βιομηχανίας υπουργός» : Γεώργιος Χαριτάκης
- «Επί των Δημοσίων Συγκοινωνιών υπουργός»: Περικλής Αργυρόπουλος
- «Επί των Στρατιωτικών υπουργός»: στρατηγός Χαράλαμπος Τσερούλης
- «Επί των Ναυτικών υπουργός»: Ιωάννης Λεωνίδας
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Ιωάννης Δασκαρόλης: «Ο Αθανάσιος Ευταξίας και οι προσπάθειες του για την περιστολή της διασπάθισης του δημόσιου χρήματος (1909-1926», [1]
- ↑ Γρηγόριος Δαφνής, Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων 1923-1940, τόμος πρώτος,εκδ.Κάκτος, Αθήνα, 1997, σελ.321
- ↑ Γρηγόριος Δαφνής, Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων 1923-1940, τόμος πρώτος,εκδ.Κάκτος, Αθήνα, 1997,σελ. 327-328
- ↑ «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης», http://www.ggk.gov.gr/?p=958
- ↑ Μετονομασία του υπουργείου "Εκκλησιαστικών και Δημόσιας εκπαίδευσης", που άρχισε να ισχύει από το 1926