Κυβέρνηση Αθανασίου Ευταξία 1926
.svg){kind=small} | |
| Β΄ Ελληνική Δημοκρατία Στρατιωτική Δικτατορία | |
.jpg) | |
| Ημερομηνία σχηματισμού | 19 Ιουλίου 1926 |
|---|---|
| Ημερομηνία διάλυσης | 23 Αυγούστου 1926 |
| Πρόσωπα και δομές | |
| Αρχηγός Κράτους | Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Θεόδωρος Δ. Πάγκαλος |
| Πρόεδρος Κυβέρνησης | Αθανάσιος Ευταξίας |
| Συνολικός αριθμός Μελών | 11 |
| Κατάσταση στο νομοθετικό σώμα | διορισμένη από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας |
| Ιστορία | |
| Θητεία νομοθετικού σώματος | Χωρίς νομοθετικό σώμα |
| Προηγούμενη | Κυβέρνηση Θεόδωρου Πάγκαλου 1925 |
| Διάδοχη | Κυβέρνηση Γεωργίου Κονδύλη 1926 |
Η Κυβέρνηση Αθανασίου Ευταξία 1926 (Ιούλιος - Αύγουστος 1926) διορίστηκε από το δικτάτορα Θεόδωρο Πάγκαλο, όταν αποφάσισε να εγκαταλείψει τη θέση του πρωθυπουργού.
Έπειτα από συνομιλίες με πολιτικούς, ο Πάγκαλος κατέληξε στον Ευταξία που είχε διατελέσει πρόεδρος της κοινοβουλευτικής επιτροπής επί των Οικονομικών, η οποία έκανε σημαντικό και καίριο έργο.[1]
Με την τοποθέτηση του αντιβενιζελικού Ευταξία, αλλά και των υπολοίπων αντιβενιζελικών υπουργών (εκτός του στρατηγού Τσερούλη και του Παναγιώτη Αραβαντινού, που ήταν βενιζελικοί),[2] ο Πάγκαλος πραγματοποίησε το άνοιγμα και προς την άλλη πλευρά, απόφαση που οδήγησε στην πτώση του. Οι μέχρι το σχηματισμό της κυβέρνησης Ευταξία αφοσιωμένοι στον Πάγκαλο παράγοντες άρχισαν να σχεδιάζουν την ανατροπή της κυβέρνησης. Στασιαστικές εκδηλώσεις σημειώθηκαν στην Κρήτη και στην Κόρινθο, ενώ οι φρουρές της Χαλκίδας και της Λάρισας σχεδίαζαν να ξεσηκωθούν.[3] Τελικά, ο Γεώργιος Κονδύλης οργάνωσε τη στρατιωτική επέμβαση που όλοι περίμεναν, και ανέτρεψε το Θεόδωρο Πάγκαλο και την κυβέρνησή του.
Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου[4][Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Πρωθυπουργός (Πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου): Αθανάσιος Ευταξίας
- Υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου: Αθανάσιος Ευταξίας
- Εξωτερικών: Λουκάς Κανακάρης Ρούφος
- Δικαιοσύνης: Αντώνιος Δαμιανός
- Εσωτερικών: Γεώργιος Σπυρίδωνος, αντικαταστάθηκε την επόμενη ημέρα, 20 Ιουλίου, από τον Παναγιώτη Ι. Αραβαντινό
- Παιδείας και Θρησκευμάτων (μετονομασία του υπουργείου Εκκλησιαστικών και Δημόσιας εκπαίδευσης που άρχισε να ισχύει από το 1926): Γεώργιος Πωπ
- Οικονομικών: Εμμανουήλ Λαδόπουλος
- Γεωργίας, Εμπορίου και Βιομηχανίας: Γεώργιος Χαριτάκης
- Δημοσίων Συγκοινωνιών: Περικλής Αργυρόπουλος
- Στρατιωτικών: στρατηγός Χαράλαμπος Τσερούλης
- Ναυτικών υπουργός: Ιωάννης Λεωνίδας
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Ιωάννης Δασκαρόλης: «Ο Αθανάσιος Ευταξίας και οι προσπάθειες του για την περιστολή της διασπάθισης του δημόσιου χρήματος (1909-1926», [1]
- ↑ Γρηγόριος Δαφνής, Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων 1923-1940, τόμος πρώτος,εκδ.Κάκτος, Αθήνα, 1997, σελ.321
- ↑ Γρηγόριος Δαφνής, Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων 1923-1940, τόμος πρώτος,εκδ.Κάκτος, Αθήνα, 1997,σελ. 327-328
- ↑ «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης», http://www.ggk.gov.gr/?p=958
.svg){kind=small}
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με μια Κυβέρνηση χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |