Ισαμπέλ Περόν
| Ισαμπέλ Περόν | |
|---|---|
 | |
| Πρόεδρος της Αργεντινής | |
| Περίοδος 1 Ιουλίου 1974 – 24 Μαρτίου 1976 | |
| Προκάτοχος | Χουάν Περόν |
| Διάδοχος | Χόρχε Ραφαέλ Βιδέλα |
| Αντιπρόεδρος της Αργεντινής | |
| Περίοδος 12 Οκτωβρίου 1973 – 1 Ιουλίου 1974 | |
| Πρώτη Κυρία της Αργεντινής | |
| Περίοδος 12 Οκτωβρίου 1973 – 1 Ιουλίου 1974 | |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 4 Φεβρουαρίου 1931, Λα Ριόχα, Αργεντινή |
| Εθνότητα | Αργεντίνικη |
| Πολιτικό κόμμα | Μέτωπο για τη Νίκη |
| Σύζυγος | Χουάν Περόν |
| Παιδιά | Κανένα |
| Θρήσκευμα | Ρωμαιοκαθολικισμός |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Ισαμπέλ Περόν (María Estela Martínez de Perón, 4 Φεβρουαρίου 1931), επίσης γνωστή ως Ισαμπέλ Μαρτίνες ντε Περόν, είναι πρώην πρόεδρος της Αργεντινής. Ήταν η τρίτη σύζυγος του πρώην προέδρου Χουάν Περόν. Κατά τη διάρκεια της τρίτης θητείας του συζύγου της ως πρόεδρος 1973-1974, η Ισαμπέλ υπηρέτησε και ως αντιπρόεδρος και η Πρώτη Κυρία. Μετά τον θάνατο του συζύγου της στο γραφείο το 1974, η Ισαμπέλ υπηρέτησε ως πρόεδρος της Αργεντινής από την 1η Ιουλίου 1974-24 Μαρτίου 1976.
Η Μαρία Μαρτίνες Κάρτας γεννήθηκε στην Λα Ριόχα, Αργεντινή, σε οικογένεια της χαμηλής μεσαίας τάξης. Εγκατέλειψε το σχολείο μετά την πέμπτη τάξη.[1] Στις αρχές της δεκαετίας του 1950 έγινε μια χορεύτρια σε νυχτερινό κέντρο, υιοθετώντας το όνομα Ισαμπέλ.[2][3][4]
Συνάντησε τον μελλοντικό σύζυγό της κατά τη διάρκεια της εξορίας του στον Παναμά.[4] Ο Χουάν Περόν προσελκύστηκε από την ομορφιά της. Ο Περόν μετακόμισε με τη Ισαμπέλ στη Μαδρίτη το 1960. Η Ισαμπέλ έγινε η τρίτη σύζυγος του Περόν στις 15 Νοεμβρίου 1961.[4]
Ο Περόν επέστρεψε στην Αργεντινή το 1973 και έθεσε υποψηφιότητα για Πρόεδρος. Επέλεξε την Ισαμπέλ ως υποψήφια του για την αντιπροεδρία. Ο Περόν κέρδισε τις προεδρικές εκλογές με το 62% των ψήφων. Ξεκίνησε την τρίτη θητεία του στις 12 Οκτωβρίου. Ο Περόν ήταν ήδη άρρωστος και πέθανε την 1η Ιουλίου 1974. Η Ισαμπέλ Περόν ανέλαβε επίσημα την προεδρία.[5] Αυτό την έκανε την πρώτη γυναίκα Πρόεδρο σε οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο.[6]
Το Μάρτιο του 1976 η Ισαμπέλ καθαιρέθηκε και συνελήφθη.[7] Ο Χόρχε Ραφαέλ Βιδέλα έγινε πρόεδρος μέσω ενός πραξικοπήματος. Η Ισαμπέλ Περόν παρέμεινε υπό κατ' οίκον περιορισμό για πέντε χρόνια, αναγκάστηκε σε εξορία στην Ισπανία, όπου ζει μέχρι σήμερα.
Η Ιζαμπέλ Περόν, είναι η γηραιότερη εν ζωή Πρόεδρος της Αργεντινής και αυτή με την μεγαλύτερη σε διάρκεια τέως προεδρία στην ιστορία της Αργεντινής. Είναι η μοναδική Πρόεδρος της Αργεντινής που έζησε μετά τον θάνατο οκτώ διαδόχων της στην προεδρία, τους τέσσερις δικτάτορες Χόρχε Ραφαέλ Βιντέλα που πέθανε το 2013, τον Ρομπέρτο Εντουάρντο Βιόλα που πέθανε το 1994, του Λεοπόλδο Γκαλτιέρι που πέθανε το 2003 και του Ρεϊνάλντο Μπινιόνε που πέθανε το 2018 και τους τέσσερις συνταγματικούς προέδρους, Ραούλ Αλφονσίν που απεβίωσε το 2009, Κάρλος Μένεμ που απεβίωσε το 2021, Φερνάντο ντε λα Ρούα που απεβίωσε το 2019 και Νέστορ Κίρχνερ που απεβίωσε το 2010.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Buckman, Robert T. (2007). The World Today Series: Latin America 2007. Harpers Ferry, West Virginia: Stryker-Post Publications. ISBN 978-1-887985-84-0.
- ↑ The 100 Most Influential World Leaders of All Time (Britannica Educational Publishing 2009 ISBN 978-1-61530059-4), p. 249
- ↑ Encyclopedia of World Biography: Orozco-Radisson (Gale Research 1998 ISBN 978-0-78762552-8)
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Eloy Martínez, Tomás (1985). La Novela de Perón
. Random House. ISBN 0-679-78146-3.
- ↑ Reed, Robert (12 Νοεμβρίου 1999). «Juan Perón & Cocaine Politics». Consortium News.
- ↑ Crawley, Eduardo (1985). A House Divided. St. Martin's Press. ISBN 0-312-39254-0.
- ↑ Andersen, Martin (1993). Dossier Secreto. Westview Press. ISBN 0-813-38213-0.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Guareschi, Roberto (Nov 5, 2005). «Not quite the Evita of Argentine legend». New Straits Times: σελ. 21.
- Skard, Torild (2014) "Isabel Péron" in Women of Power - Half a century of female presidents and prime ministers worldwide. Bristol: Policy Press, ISBN 978-1-44731-578-0.