Ιγκνάτσι Λουκασιέβιτς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Ιγκνάσι Λουκασιέβιτς)
Ιγκνάσι Λουκασιέβιτς
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Ignacy Łukasiewicz (Πολωνικά)
Γέννηση8  Μαρτίου 1822[1][2] ή 23  Μαρτίου 1822
Ζαντουζνίκι
Θάνατος7  Ιανουαρίου 1882[1][2]
Chorkówka
Αιτία θανάτουπνευμονία
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Χώρα πολιτογράφησηςΑυστριακή Αυτοκρατορία
Αυστροουγγαρία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΠολωνικά
ΣπουδέςΓιαγκιελόνιο Πανεπιστήμιο
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταχημικός
φαρμακοποιός
ακαδημαϊκός
εφευρέτης
καινοτόμος επιχειρηματίας
πολιτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςHonorata Łukasiewicz
ΑδέλφιαFranciszek Łukasiewicz
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαMember of the Diet of Galicia and Lodomeria
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Γιαν Γιόζεφ Ιγκνάσι Λουκασιέβιτς (πολωνικά: Jan Józef Ignacy Łukasiewicz‎‎, 8 Μαρτίου 1822 - 7 Ιανουαρίου 1882) ήταν Πολωνός φαρμακοποιός και εφευρέτης της πρώτης μεθόδου για την απόσταξη της κηροζίνης από το πετρέλαιο. Υπήρξε ο ιδρυτής της πολωνικής βιομηχανίας πετρελαίων και ένας από τους πρωτοπόρους της πετρελαϊκής βιομηχανίας διεθνώς.[3] Στα επιτεύγματά του συμπεριλαμβάνεται η ανακάλυψη της διύλισης της κηροζίνης από το αργό πετρέλαιο (1852), ο φανός κηροζίνης (1853), η ανεύρεση του πρώτου κοιτάσματος πετρελαίου (1854)[4] και η οικοδόμηση του πρώτου διυλιστηρίου πετρελαίου (1856).

Ο Λουκασιέβιτς έγινε πλούσιος άνθρωπος και ανέπτυξε σημαντική φιλανθρωπική δράση στη Γαλικία της Κεντρικής Ευρώπης. Εξαιτίας της συνεισφοράς του στην οικονομική ανάπτυξη της περιοχής, δημιουργήθηκε μια λαϊκή παροιμία, που παρομοιάζει όλους τους ασφαλτοστρωμένους δρόμους με τα γκούλντεν της Αυστρουγγαρίας.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στις 8 Μαρτίου του 1822 στο Ζαντουζνίκι κοντά στο Μίελεκ, στην Αυστριακή Αυτοκρατορία, έπειτα από τη διαίρεση της Πολωνίας. Γιος της Απολλωνίας Σβίτλικ και του Γιόζεφ Λουκασιέβιτς, διανοούμενου και βετεράνου της πολωνικής επανάστασης του Ταντέουτς Κοσούσκο. Εξαιτίας οικονομικών προβλημάτων οι γονείς του εγκαταστάθηκαν στο Ζέσουφ.

Για να τους βοηθήσει, ο Ιγκνάσι πήγε στο Λάνκουτ, όπου άρχισε να δουλεύει ως βοηθός φαρμακοποιού. Την ίδια περίοδο ενεπλάκη σε διάφορες πολιτικές οργανώσεις που υποστήριζαν την ιδέα αποκατάστασης της πολωνικής κυριαρχίας.

Το 1840 επέστρεψε στο Ρεζόβ, όπου συνέχισε να δουλεύει ως πρακτικός φαρμακοποιός. Το 1845 έγινε μέλος της «Αποκέντρωσης της Πολωνικής Δημοκρατικής Κοινωνίας». Σκοπός της εν λόγω οργάνωσης ήταν η προετοιμασία κάποιας εθνικής εξέγερσης. Το γεγονός αυτό προκάλεσε τη σύλληψη του Πολωνού από τις αυστριακές αρχές στις 19 Φεβρουαρίου του 1846 και φυλακίστηκε στο Λβοβ.

Στις 27 Δεκεμβρίου του 1847 αποφυλακίστηκε εξαιτίας ανεπάρκειας στοιχείων, όμως για την υπόλοιπη ζωή του ήταν πολιτικά ανασφαλής. Του επιβλήθηκε επίσης περιορισμός στην πόλη Λβοβ. Στο Λβοβ ο Λουκασιέβιτς άρχισε να δουλεύει στο φαρμακείο Pod Złotą Gwiazdą του οποίου ιδιοκτήτης ήταν ο Πιοτρ Μίκολας. Ο τελευταίος τον παρότρυνε έντονα να φύγει από εκεί, όπως και έγινε, και φοίτησε στο Πανεπιστήμιο της Κρακοβίας.

Έπειτα από πολλά χρόνια σπουδών, στις 30 Ιουλίου του 1852 αποφοίτησε από τη σχολή φαρμακολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης. Στη συνέχεια επέστρεψε στο Λβοβ. Το ενδιαφέρον του εστιάστηκε για πολλά χρόνια στο ακατέργαστο πετρέλαιο ως φτηνή εναλλακτική λύση για το έλαιο από φάλαινα.

Το 1853 μαζί με το βοηθό του Γιαν Τσεχ ήταν ο πρώτος στον κόσμο που απέσταξε καθαρή κηροζίνη από πετρέλαιο. Σημειώνεται ότι ο Καναδός Αβραάμ Γκέσνερ διύλισε για πρώτη φορά κηροζίνη από κάρβουνο το 1846. Στις 31 Ιουλίου του 1853 διέθεσε μια από τις λάμπες (φανούς) κηροζίνης σε τοπικό νοσοκομείο, με σκοπό να παράσχει φωτισμό για μια χειρουργική επέμβαση. Η ημερομηνία αυτή θεωρείται σταθμός για τη σύγχρονη βιομηχανία πετρελαίου. Στις αρχές του 1854 εγκαταστάθηκε στο Γκόρλιτσε, όπου συνέχισε τη δουλειά του, σε συνεργασία με κτηματίες και επιχειρηματίες. Την ίδια χρονιά άνοιξε το πρώτο «ορυχείο» πετρελαίου στην πόλη Μπόμπρκα, κοντά στο Κρόσνο, που είναι ακόμα σε λειτουργία. Παράλληλα ο Λουκασιέβιτς συνέχισε να δουλεύει με τους φανούς κηροζίνης. Έπειτα την ίδια χρόνια εγκατέστησε την πρώτη οδική λάμπα κηροζίνης στην Γκόρλιτσε.

Το 1856 άνοιξε το πρώτο «διυλιστήριο πετρελαίου» στο Ουλασοβίτσε κοντά στη Γιάσλο και αυτό ήταν το πρώτο στον κόσμο. Καθώς ήταν ακόμα χαμηλή η ζήτηση για κηροζίνη, το εργοστάσιο αρχικά παρήγαγε κυρίως τεχνιτή άσφαλτο, λάδι μηχανής και λιπαντικά. Τα διυλιστήρια καταστράφηκαν από πυρκαγιά το 1859, όμως επανακατασκευάστηκαν στην Πολάνκα κοντά στο Κρόσνο τον επόμενο χρόνο.

Υποστήριξε ανοικτά την επανάσταση του Ιανουαρίου στη δεκαετία του 1860, οπότε ήταν πλέον πλούσιος επιχειρηματίας και χορήγησε οικονομική βοήθεια προς τους πρόσφυγες. Έφτιαξε ένα ακόμα διυλιστήριο πετρελαίου στο χωριό Κορκόβσκα και έκανε μια από τις μεγαλύτερες περιουσίες στη Γαλικία. Προώθησε την ανάπτυξη της πετρελαϊκής βιομηχανίας στην Ντούκλα και στην Γκόρλιτσε.

Έδωσε το όνομά του σε πολλές επιχειρήσεις πετρελαίου στην περιοχή, ανάμεσά τους τα κοιτάσματα πετρελαίου στη Ροπιάνκα, Βίλζνια, Σμερέζνιε, Ρόπα και Βόιτοβα. Επίσης αυτός υπήρξε ευεργέτης της περιοχής και δημιούργησε ένα θέρετρο στην Μπόμπρκα, ένα παρεκκλήσι στην Τσορκόβσκα και έναν μεγάλο ναό στο Ζρέτσιν. Εξελέγη στη Βουλή (Sejm) της Γαλικίας ως ένας από τους γνωστότερους επιχειρηματίες του καιρού του. Το 1877 ο Λουκασιέβιτς οργάνωσε επίσης το πρώτο συνέδριο για τη βιομηχανία πετρελαίου και ίδρυσε την Εθνική Πετρελαϊκή Εταιρεία.

Πέθανε από πνευμονία στις 7 Ιανουαρίου 1882 και θάφτηκε στο μικρό κοιμητήριο του Ζρέτσιν, κοντά στο γοτθικό ναό της Αναστάσεως, τον οποίο είχε χρηματοδοτήσει ο ίδιος.

Βλέπε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 2,2 (Πολωνικά) Internetowy Polski Słownik Biograficzny. jan-jozef-ignacy-lukasiewicz.
  3. Frank, Alison Fleig (2005). Oil Empire: Visions of Prosperity in Austrian Galicia (Harvard Historical Studies). Harvard University Press. ISBN 0-674-01887-7. 
  4. «Warsaw University timeline». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Μαΐου 2007. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2008. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ρήσεις του ιδίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αυτό το υγρό είναι ο μελλοντικός πλούτος της χώρας, είναι η ευημερία και η παραγωγικότητα των κατοίκων, είναι η νέα πηγή εισοδήματος για τους φτωχούς και ένας νέος κλάδος της βιομηχανίας που θα φέρει άφθονους καρπούς. - 1854