Θωμάς Μάγιστρος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Θωμάς Μάγιστρος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Θωμάς Μάγιστρος (Ελληνικά)
Γέννηση1275 (περίπου)[1]
Θεσσαλονίκη
Θάνατος1346 (περίπου)[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΒυζαντινή Αυτοκρατορία[1]
ΘρησκείαΑνατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςμεσαιωνική ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταφιλόλογος[1]
θεολόγος[1]
Περίοδος ακμής1310[2] - 1327[2]

Ο Θωμάς Μάγιστρος ή μοναχός Θεόδουλος, που άκμασε κατά τη βασιλεία του Ανδρονίκου Β΄ (1282-1328) ήταν Βυζαντινός λόγιος. Έγινε γραμματικός και έμπιστος σύμβουλος του Ανδρονίκου Β΄ Παλαιολόγου.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το κύριο σύγγραμά του Εκλογή ονομάτων και ρημάτων αττικών είναι μία συλλογή επιλεγμένων Αττικών λέξεων και φράσεων ταξινομημένων αλφαβητικά. Συντάχθηκε ως βοήθημα για σύνθεση Ελληνικών κειμένων, από όμοια έργα των Φρυνίχου Αραβίου, Αμμωνίου Γραμματικού, Ηρωδιανού και Αιλίου Μοίρη.

Επίσης έγραψε Σχόλια στον Αισχύλο, Σοφοκλή, Ευριπίδη (με μία βιογραφία) και σε τρεις κωμωδίες του Αριστοφάνη. Τα Σχόλια στον Πίνδαρο που του αποδίδουν δύο χειρόγραφα, τώρα αποδίδονται στον Δημήτριο Τρικλίνιο. Οι λόγοι και οι επιστολές του αποτελούνται από δημηγορίες με συνήθη σοφιστικά πρότυπα και αναφέρονται σε ιστορικά συμβάντα: μία συζήτηση μεταξύ των πατέρων του Κυναίγειρου και του Καλλίμαχου, Αθηναίων που έπεσαν στον Μαραθώνα, ως προς το ποιος έπρεπε πρώτος να εκφωνήσει επικήδειο. Ο Θωμάς συνέγραψε επίσης ένα κάτοπτρο ηγεμόνος, το οποίο έχει ως αποδέκτη του τον Ανδρόνικο Β΄[3], μίας υπεράσπισης του Ρωμαίου στρατηγού Χανδρηνού προς τον Αυτοκράτορα, μίας επιστολής των ωμοτήτων των Καταλανών και των Τούρκων στη Θεσσαλία και τη Μακεδονία, μίας συγχαρητήριας επιστολής στον Θεόδωρο Μετοχίτη και ενός πανηγυρικού λόγου για τον βασιλιά της Κύπρου.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Paola Volpe Cacciatore, Toma Magistro. La Regalità. Testo critico, introduzione e indici, Napoli 1997.
  • Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Thomas Magister". Encyclopædia Britannica. 26 (11th ed.). Cambridge University Press. p. 865.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 119483904. Ανακτήθηκε στις 5  Απριλίου 2024.
  2. 2,0 2,1 2,2 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. ola2002161378. Ανακτήθηκε στις 8  Ιουνίου 2022.
  3. Παΐδας, Κωνσταντίνος (2006). Τα βυζαντινά "κάτοπτρα ηγεμόνος" της ύστερης περιόδου (1254-1403). Εκφράσεις του βυζαντινού βασιλικού ιδεώδους. Αθήνα: Εκδόσεις Γρηγόρη. σελ. σποράδην.