Θεόδωρος Ουσακώφ
| Θεόδωρος Ουσάκωφ | |
|---|---|
 |
|
| Γέννηση | ή Burnakovo |
| Θάνατος | ή χωρίς ετικέτα |
| Υπηκοότητα / Χώρα πολιτογράφησης | Ρωσική Αυτοκρατορία |
| Ιδιότητα | αξιωματικός |
| Βραβεύσεις | Ιππότης του Τάγματος του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι (), Order of St. George, 4th class (), Order of St. George, 2nd class (), 4ος Βαθμός του Τάγματος του Αγίου Βλαδίμηρου (), 3ος Βαθμός του Τάγματος του Αγίου Βλαδίμηρου (), 2ος Βαθμός του Τάγματος του Αγίου Βλαδίμηρου (), Chelengk (), Order of Saint Januarius () και Τάγμα του Αγίου Αλέξανδρου Νιέφσκι |
 Πολυμέσα |
|
| wikidata (π) | |
Άγιος Θεόδωρος Φιόντοροβιτς Ουσακώφ (ρωσικά: Фёдор Фёдорович Ушаков; ΔΦΑ: [ˈfʲɵdər ʊʂəˈkof], 1743-1817), ήταν Ρώσος ναύαρχος.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά τον Β΄ Ρωσοτουρκικό πόλεμο καταναυμάχησε τον στόλο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στο Κερτς το 1790. Την 1 Οκτωβρίου του 1798 μετά από Ρωσοτουρκικές συσκέψεις στη Κωνσταντινούπολη ο Ουσακώφ αναλαμβάνοντας αρχηγός του Ρωσοτουρκικού στόλου και με υπαρχηγό τον Καντήρμπεη αποπλέει από την Κωνσταντινούπολη και πλέει στη θαλάσσια περιοχή των Επτανήσων όπου και καλεί με την ιστορική προκήρυξή του στις 16 Νοεμβρίου του 1798 τους Κερκυραίους σε επανάσταση, κατά της ασέβειας και αθεΐας των Γάλλων, μεταφέροντας και ειδική πατριαρχική εγκύκλιο του Πατριάρχη Γρηγορίου του Ε΄.
Μετά δε και τη συνομολόγηση της Ρωσοτουρκικής συμμαχίας του 1799, ο Ουσακώφ προχώρησε με τη στρατιωτική βοήθεια του Αλή Πασά στην κατάληψη και κατοχή της Επτανήσου από τα Ρωσοτουρκικά στρατεύματα, δίνοντας τέλος στην προηγούμενη Γαλλοκρατία των Επτανήσων.
Αγιοκατατάχθηκε το 2001 και τιμάται εξίσου με τους αγίους ήρωες Αλέξανδρο Νιέφσκι και Δημήτριο του Ντον.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|
 |
Αυτό το λήμμα που σχετίζεται με έναν στρατιωτικό χρειάζεται επέκταση. Βοηθήστε τη Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το!. |
