Ζαζά Μπριλλάντη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ζαζά Μπριλλάντη
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Ζαζά Μπριλλάντη (Ελληνικά)
Γέννηση1897
Σμύρνη[1]
Θάνατος1975[1]
Αθήνα[1]
Ιδιότηταηθοποιός, τραγουδιστής, ηθοποιός θεάτρου και ηθοποιός ταινιών

Η Ζαζά Μπριλλάντη (1897[2]–1975) ήταν Ελληνίδα τραγουδίστρια, ηθοποιός του βωβού κινηματογράφου και του θεάτρου. Ειδικεύτηκε στο μουσικό θέατρο και την οπερέτα. Εμφανίστηκε στις ελληνικές ταινίες του βωβού κινηματογράφου Ο Μιχαήλ δεν έχει ψιλά (1924), Ο έρως της Κοντσέτας σώζει τον Μιχαήλ (1926), Οι περιπέτειες του Βιλλάρ και πολλές άλλες. Ηχογράφησε μουσική που πουλήθηκε σε εγχώριο και διεθνές επίπεδο μερικά από τα επιτυχημένα τραγούδια της ήταν τα "Αχ Μαρί", "Όλγα η τραγουδίστρα" και "Το σιγαρέτο". Ήταν μια παγκοσμίου φήμης ηθοποιός και τραγουδίστρια που εμφανίστηκε ζωντανά σε όλο τον κόσμο. Τραγούδησε πολλά τραγούδια του καταξιωμένου Έλληνα συνθέτη Θεόφραστου Σακελλαρίδη και συνεργάστηκε μαζί του σε έργα του μουσικού θεάτρου. Όταν πέθανε, άφησε όλη της την περιουσία στο Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών.[3][4][5]

Γεννήθηκε στη Σμύρνη και άρχισε να παίζει σε αυτήν την πόλη και αργότερα μετακόμισε στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί, έγινε δημοφιλής και μια από τις ερμηνείες της ήταν ο ρόλος μιας σουμπρέτας με το όνομα Λιλή. Αργότερα πήγε στην Αθήνα όπου την ανακάλυψε ο Θεόφραστος Σακελλαρίδης. Έπαιξε σε πολυάριθμα μουσικά θεατρικά έργα, όπως Το φιντανάκι, Μπλε μαζούρκα και Η βασίλισσα του φοξ τροτ. Ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο ως τραγουδίστρια, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών. Προς το τέλος της καριέρας της, αποσύρθηκε από το θέατρο αλλά συνέχισε να τραγουδά μέχρι τον θάνατό της το 1975. Πέθανε σε ηλικία 78 ετών στην Αθήνα.[6][5]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μπριλλάντη γεννήθηκε στη Σμύρνη. Το πραγματικό της όνομα ήταν Ζαχαρένια Ντερτλή[7] και βγήκε στο θέατρο της πόλης ως "Ζαχαρένια". Σε ηλικία δεκαεννέα ετών το 1916 ερμήνευσε τον ρόλο μιας σουμπρέτας που ονομαζόταν Λίλη. Έγινε διάσημη στην Κωνσταντινούπολη ως ηθοποιός. Τρία χρόνια αργότερα βρέθηκε στην Αθήνα συνοδευόμενη από τον καταξιωμένο Έλληνα ηθοποιό του εθνικού θεάτρου Γιώργο Γληνό. Αν και δεν ήταν τότε γνωστή στην πόλη, έγινε μέλος του Θεάτρου Παπαϊωάννου επειδή ο ιδιοκτήτης του χρειαζόταν τενόρους και προσέλαβε τον Γληνό. Ως χάρη προς τον Γληνό, προσέλαβε και την Μπριλλάντη. Η πρώτη παράστασή της στην Αθήνα ήταν μια επιτυχία που εντυπωσίασε τον Θεόφραστο Σακελλαρίδη. Κατάφερε να γίνει γνωστή ερμηνεύτρια οπερέτας στην Αθήνα.[5][8]

Συνέχισε να συνεργάζεται με τον Θεόφραστο Σακελλαρίδη και εμφανίστηκε σε πολλές βωβές ταινίες σε όλη τη διάρκεια της καριέρας της, μεταξύ των οποίων Οι περιπέτειες του Βιλλάρ. Σπούδασε μουσική και χορό στο Μιλάνο της Ιταλίας. Αργότερα, έπαιξε επιθεώρηση και μουσική κωμωδία. Κάποια από τα έργα στα οποία έπαιξε ήταν Η μπαγιαντέρα του Έμεριχ Κάλμαν, Μπλε μαζούρκα, Κορυδαλλός του Φραντς Λέχαρ, Ζιγκολέτ, Ολλανδέζα, Μοντέρνα κορίτσια και Η βασίλισσα του φοξ τροτ του Ιωσήφ Ριτσιάρδη. Ταξίδεψε στην Ευρώπη και εμφανίστηκε διεθνώς με τον Σπύρο Πατρίκιο και τον Μάνο Φλιππίδη. Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα τη δεκαετία του 1930, συμμετείχε στο Φιντανάκι του Παντελή Χορν στο Θέατρο Σαμαρτζή. Η Μπριλλάντη ίδρυσε θεατρικό θίασο με την Άννα Λώρη και εμφανίστηκε στο θέατρο Διονύσια στην Καλλιθέα.[5][9]

Η τελική της παράσταση ήταν το 1947. Η γνωστή ηθοποιός εμφανιζόταν από το 1950 έως το 1954 σε διάφορες χώρες. Συνέχισε την καριέρα της στο τραγούδι. Εμφανίστηκε στο Manhattan Center στην οδό 311 West 34 Street στις 8 Νοεμβρίου 1953, στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικήςτραγουδώντας επιτυχίες του ελληνικού μουσικού θεάτρου. Το 1964 εμφανιζόταν συχνά στην ελληνική μουσική σκηνή σε διάφορα νυχτερινά μαγαζιά γνωστά ως μπουάτ στην Αθήνα, όπως το Στούντιο Ονείρων. Ήταν πολύ αγαπητή στο νεότερο κοινό. Αυτές ήταν οι τελευταίες δημόσιες εμφανίσεις της. Πέθανε το 1975 αφήνοντας όλη της την περιουσία στο Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών.[5]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]