Ο Ευσέβιος της Μύνδου ήταν φιλόσοφος από την Μύνδο του 4ου αιώνα, προσκείμενος στη νεοπλατωνική σκέψη και μαθητής του Αιδέσιου από την Πέργαμο. Από τον ιστορικό και φιλόσοφο της εποχής Ευνάπιο περιγράφεται ως ένας από τους κρίκους της αλυσίδας του χρυσού αιώνα των Νεοπλατωνιστών. Υπήρξε υποστηρικτής του Νεοπλατωνισμού όσον αφορά τη λογική και πολέμιος της μαγείας και του μυστικισμού.[2] Λόγω αυτής της κριτικής εξοργίστηκε ο μετέπειτα αυτοκράτορας Ιουλιανός ο οποίος προτιμούσε τον μυστικισμό του Μάξιμου και του Χρυσάνθιου.[3]. Ο συγγραφέας Ιωάννης Στοβαίος του 5ου αιώνα, σε ένα από τα ανθολόγια που συνέγραψε, παραθέτει έναν κατάλογο ηθικών επιταγών τις οποίες αποδίδει σε έναν Ευσέβιο που πιθανολογείται ότι είναι ο Ευσέβιος της Μύνδου.[4]
