Ερρίκος Ε΄ της Καρινθίας
| Ερρίκος Ε΄ του Σπόνχαϊμ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | 12 Οκτωβρίου 1161 ή 1161[1] Αδριατική θάλασσα |
| Αιτία θανάτου | πνιγμός |
| Τόπος ταφής | monastery of Rosazzo |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Elisabeth of Styria |
| Γονείς | Ούλριχ Α΄ της Καρινθίας και Ιουδήθ της Βάδης |
| Αδέλφια | Ερμάνος της Καρινθίας |
| Οικογένεια | Οίκος του Σπόνχαϊμ |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Δούκας της Καρινθίας |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ερρίκος Ε΄, γερμ.: Henrik V von Sponheim (απεβ. στις 12 Οκτωβρίου 1161), από τον Οίκο του Σπόνχαϊμ, ήταν μάργραβος της Βερόνας από το 1144 έως το 1151 και δούκας της Καρινθίας από το 1144 έως το τέλος του. [2] Σύμφωνα με τον σύγχρονο χρονικογράφο Όθωνα του Φράιζινγκ, ο Ερρίκος ήταν «ένας γενναίος άνθρωπος, έμπειρος στα συμβούλια του πολέμου» ( fortem et exercitatum in bellicis consiliis virum). [2] [3]
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν ο πρωτότοκος γιος του Ούλριχ Α'΄ και της Ιουδήθ, κόρης του Ερμάνος Β΄ μαργράβου του Μπάντεν. [2] Νυμφεύτηκε την Ελισάβετ, χήρα του Ροδόλφου Β΄ κόμη του Στάντε και κόρη του Λεοπόλδου μαργράβου της Στυρίας, αλλά ο γάμος τους ήταν άτεκνος. [2] Διαδέχθηκε τον πατέρα του, όταν ήταν ακόμη νέος. Το 1147 ο πλούσιος θείος του, Βερνάρδος κόμης του Τρίξεν, κληροδότησε τα ανεξάρτητα εδάφη (allodii) του και τους εξαρτημένους του (ministariales, δουλοπάροικους υψηλής θέσης) στην Καρινθία και στη Στυριανή μαρκιωνία επί του Δράβου στον Οτόκαρ Γ΄ μάργραβο της Στυρίας. [2]
Το 1151 ένας άλλος θείος του, ο Ερμάνος Γ΄ του Μπάντεν, έλαβε τη μαρκιωνία της Βερόνας, την οποία κατείχαν οι δούκες της Καρινθίας από το 976. Ο Ερρίκος Ε΄ δεν είναι γνωστό, ότι είχε αντιρρήσεις για την απώλεια αυτής της μεγάλης επικράτειας στη βόρεια Ιταλία. [2] Το 1158 ο Ρόμαν Α΄ επίσκοπος του Γκουρκ παραχώρησε την κοσμική προστασία (bailiwick) της επισκοπής του στον Ερρίκο Ε΄, [2] αλλά αυτό ήταν ένα μικρό κέρδος, για έναν πρίγκιπα του οποίου η επικράτεια είχε πιο πολύ κτήματα με μη μόνιμους κυρίους, τόσο εκκλησιαστικούς, όσο και κοσμικούς. [4] Ο Ερρίκος Ε΄ έλαβε μέρος στους πολέμους του Φρειδερίκου Α΄ της Γερμανίας στη βόρεια Ιταλία το 1154–55 και το 1158–60. [2] Ο Όθωνας του Φράιζινγκ τον κατατάσσει μεταξύ των πιο διακεκριμένων, που επέστρεψαν στην πατρίδα τους με την άδεια του βασιλιά στα μέσα του 1155. [5] Ο συνεχιστής του Όθωνα, ο Ράχεβιν, αναφέρει ότι κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του 1158, ο Ερρίκος Ε΄ και ο Ερρίκος Β΄ δούκας της Αυστρίας έλαβαν τη διοίκηση του Ουγγρικού στρατεύματος των 600 τοξοτών, με τους "κόμητες και τους βαρόνους" τους, οι οποίοι περνούσαν από την κοιλάδα Κανάλε στη μαρκιωνία. της Βερόνας, μία διαδρομή γνωστή ως via Canalis. [6] [7]
Ο Ερρίκος Ε΄ ήταν μέλος της πρεσβείας, που έστειλε ο Φρειδερίκος στον Βυζαντινό Αυτοκράτορα Μανουήλ Α΄ το 1160–61. [2] [3] [7] Ο Ερρίκος Ε΄ πιθανότατα στάλθηκε, επειδή ο αδελφός του, Ένγκελμπερτ Γ΄ μάργραβος της Ιστρίας ήταν νυμφευμένος με τη Ματθίλδη του Ζούλτσμπαχ, αδελφή τής συζύγου τού Μανουήλ, τής Αυτοκράτειρας Ειρήνης. [2] Κατά την επιστροφή, ο Ερρίκος Ε΄ πνίγηκε στις εκβολές του ποταμού Ταλιαμέντο. Το σώμα του τάφηκε στο αβαείο του Ροσάτσο. [2] Τον διαδέχθηκε ο αδελφός του, Ερμάνος Β΄. [2]
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Kosi, Miha (2001). "The Age of the Crusades in the South-East of the Empire (Between the Alps and the Adriatic)". In Hunyadi, Zsolt; Laszlovszky, József (eds.). The Crusades and the Military Orders: Expanding the Frontiers of Medieval Latin Christianity. Budapest: Central European University Medievalia. pp. 123–66.
- Moro, Gotbert (1969). "Heinrich V.". Neue Deutsche Biographie. Vol. 8. p. 361.
- Otto; Rahewin (1966). The Deeds of Frederick Barbarossa (2nd ed.). New York: W.W. Norton.
Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Hausmann, Friedrich. "Die Grafen zu Ortenburg und ihre Vorfahren im Mannesstamm, die Spanheimer in Kärnten, Sachsen und Bayern, sowie deren Nebenlinien". Ostbairische Grenzmarken – Passauer Jahrbuch für Geschichte Kunst und Volkskunde 36 (1994): 9–62.
- Ortenburg-Tambach, Eberhard Graf zu. Geschichte des reichsständischen, herzoglichen und gräflichen Gesamthauses Ortenburg, vol. 1: Das herzogliche Haus in Kärnten. Vilshofen, 1931.
|