Ερρίκος Β΄ του Γκρουμπενχάγκεν
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ερρίκος Β΄ | |
|---|---|
| δούκας του Μπράουνσβαϊχ | |
 Ο θυρεός του Γκρουμπενχάγκεν: λευκός ίππος (Βεστφαλία), λέων επί ερυθρού πεδίου (Λάουτερμπεργ), λέων επί κυανού πεδίου (Εμπερστάιν). Επιγραφή: Nec aspera terrent, Δεν φοβάμαι τις δυσκολίες | |
πρίγκιπας του Γκρουμπενχάγκεν | |
| Περίοδος | 1322 - 1351 (μαζί με τους Ερνέστο Α' και Γουλιέλμο) |
| Προκάτοχος | Ερρίκος Α΄ |
| Διάδοχος | Ερνέστος Α΄ |
| Γέννηση | 1289 |
| Θάνατος | 1351 |
| Σύζυγος | Γιούτα των Άνχαλτ Ελοΐζ των Ιμπελίν |
| Επίγονοι | Όθων Φίλιππος |
| Οίκος | Γουέλφων |
| Πατέρας | Ερρίκος Α΄ |
| Μητέρα | Αγνή των Βέττιν |
| δεδομένα () | |
Ο Ερρίκος Β΄ της Ελλάδας (Heinrich II. von Braunschweig Grubenhagen, 1289 - 1351) από τον Οίκο των Γουέλφων ήταν πρίγκιπας του Γκρουμπενχάγκεν (1322-1351), που ήταν μέρος του δουκάτου του Μπράουνσβαϊχ. Κυβερνούσε μαζί με τους αδελφούς του Ερνέστο Α' και Γουλιέλμο, ως το τέλος.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν ο 3ος γιος του Ερρίκου Α΄ και της Αγνής των Βέττιν, κόρης του Αλβέρτου Β΄ μαρκήσιου (margrave) του Μάισσεν. Ο Ερρίκος Α' ο θαυμάσιος ήταν ο ιδρυτής του πριγκιπάτου και είχε οκτώ γιους. Από αυτούς τρεις απεβίωσαν ως τα 32 έτη τους και δύο ακολούθησαν εκκλησιαστικά σταδιοδρομία. Έτσι όταν απεβίωσε το 1322 κυβέρνησαν από κοινού ο Ερρίκος Β', ο Ερνέστος Α' και ο Γουλιέλμος. Το πριγκιπάτο ήταν μάλλον μικρό σε σχέση με τα άλλα του δουκάτου των Γουέλφων και το 1324 συμφώνησαν να μην το διαιρέσουν, το επόμενο έτος όμως το χώρισαν. Ο Ερρίκος Β΄ δεν έλαβε μερίδιο, αλλά την όλη διοίκηση.
Το 1327 ακολούθησε τον Λουδοβίκο Δ΄ βασιλιά της Γερμανίας, ο οποίος πήγαινε στη Ρώμη για τη στέψη του. Συνέχισε το ταξίδι προς την Κωνσταντινούπολη, όπου επισκέφθηκε τον Ανδρόνικο Γ΄ Παλαιολόγο, σύζυγο της αδελφής του Αδελαΐδας. Έφτασε στην Ιερουσαλήμ, όπου βρήκε ιερά λείψανα και επέστρεψε με αυτά το 1331. Απεβίωσε μετά το 1351. Από τους γιους του τέσσερις είχαν εκκλησιαστικό αξίωμα, ενώ άλλοι τρεις σταδιοδρόμησαν στη νοτιοανατολική Ευρώπη.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νυμφεύτηκε πρώτα την Γιούτα των Άνχαλτ, κόρη του Ερρίκου Α΄ μαρκήσιου (margrave) του Βρανδεμβούργου-Στένταλ και είχε τέκνα:
- Αγνή, π. 1318-πριν το 1371, παντρεύτηκε τον Μπάρνιμ Γ΄ δούκα της Πομερανίας-Στεττίν.
- Όθων 1320-1399, νυμφεύτηκε πρώτα την Βιολάντε της Βαρκελώνης-Μαγιόρκας και έπειτα την Ιωάννα Καπετιδών-Ανζού, βασίλισσα της Νάπολης.
- Ιωάννης, π. 1321-μετά το 1346, αρχιμανδρίτης (canon) του Χάλμπερστατ.
- Λουδοβίκος, π. 1323-μετά το 1373, αρχιμανδρίτης (canon) του Καμίν.
Η Γιούτα απεβίωσε πριν το 1330 και ο Ερρίκος Β΄ έκανε 2ο γάμο με τη Ελβίς/Χέλβις (Ελοΐζ, Χέλβιχ) των Ιμπελέν κόρη του Φιλίππου σενεσάλη της Ιερουσαλήμ και είχε τέκνα:
- Φίλιππος, π. 1332 - 1369/70, κοντόσταυλος της Ιερουσαλήμ. Νυμφεύτηκε πρώτα την Χελιζία ντε Νταμπιέρ και έπειτα την Αλίκη των Ιμπελίν, χήρα του Ούγου Δ΄ βασιλιά της Κύπρου. Η κόρη από τον 1ο γάμο του:
- Ρίνταγκ, π. 1334-1364/67.
- Βαλτάζαρ, π. 1336-μετά το 1384, δεσπότης της Ρωμανίας, σύζυγος της Τζιακομπέλα Καετάνι ντι Φόντι.
- Θωμάς, π. 1338-π. 1384, ακολούθησε τους Αυγουστινιανούς μοναχούς.
- Μέλχιορ, π. 1341-1381, επίσκοπος του Οσναμπρύκ και του Σβερίν.
- Χέλβις παντρεύτηκε τον Λουδοβίκο ντε Νορές.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Allgemeine Deutsche Biographie, vol. 11, p. 485-486
|