Ερμεσίνδη, κόμισσα του Λουξεμβούργου
| Ερμεσίνδη, κόμισσα του Λουξεμβούργου | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1186[1][2][3] |
| Θάνατος | 12 Φεβρουαρίου 1247 |
| Τόπος ταφής | Αββαείο της Κλαιρφονταίν |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης[4] |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Βάλεραν Γ΄ του Λίμπουργκ (από 1214)[5] Θεοβάλδος Α΄ του Μπαρ (από 1197)[6][5] |
| Τέκνα | Γεράρδος Α΄ του Ντυρμπουί[7] Ερρίκος Ε΄ του Λουξεμβούργου Αικατερίνη του Λίμπουργκ[7] Μαργαρίτα του Μπαρ[4] Ελισάβετ ντε Μπαρ-Μουσσόν[8] |
| Γονείς | Ερρίκος Δ΄ του Λουξεμβούργου και Αγνή του Χέλρε[7] |
| Οικογένεια | Οίκος του Ναμύρ |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Αντιβασιλέας κόμης του Λουξεμβούργου (1197–1247) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Ερμεσίνδη, γαλλ.: Ermesinde (1186 - 12 Φεβρουαρίου 1247) ήταν κόμισσα του Λουξεμβούργου από το 1197 μέχρι το τέλος της το 1247. Ήταν το μόνο παιδί του Ερρίκου Δ΄ κόμη του Λουξεμβούργου και της δεύτερης συζύγου του, Αγνής του Γκέλντερς.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πριν από τη γέννησή της, ο γηραιός πατέρας της Ερρίκος Δ΄ είχε αναγνωρίσει τον ανιψιό του Βαλδουίνο Ε΄ κόμη του Αινώ ως διάδοχό του. Ωστόσο, ο 74χρονος κόμης γέννησε μία κόρη, την Ερμεσίνδα, η οποία έγινε εκείνη διάδοχός του.
Μετά το τέλος του Ερρίκου Δ΄ το 1197, έγινε αναπόφευκτα ένας πόλεμος διαδοχής. Στο τέλος του, αποφασίστηκε ότι τα φέουδα του κόμη Ερρίκου Δ΄ θα χωριστούν: ο Βαλδουίνος Ε΄ θα είχε το Ναμύρ, η Ερμεσίνδη θα είχε το Ντυρμπυί και το Λα Ρος, και το Λουξεμβούργο θα επέστρεφε στον κοινό τους επικυρίαχο, τον βασιλιά της Γερμανίας. Στη συνέχεια ο Ερρίκος ΣΤ΄ έδωσε το φέουδο στον αδελφό του Όθωνα Α΄ κόμη της Βουργουνδίας.
Ο Eρμεσίνδη αρχικά μνηστεύθηκε τον Ερρίκο Β΄ της Καμπανίας, αλλά ο αρραβώνας ακυρώθηκε το 1189. Αντ' αυτού, πρώτος σύζυγός της έγινε ο Θεοβάλδος Α΄ κόμης του Μπαρ. [9] Διαπραγματεύτηκε επιτυχώς με τον Φίλιππο Α΄ κόμη του Ναμύρ και τον αδελφό εκείνου Bαλδουίνο Θ΄ κόμη της Φλάνδρας για αποποίηση του Λουξεμβούργου, έτσι ο Θεοβάλδος Α΄ και η Ερμεσίνδα έγιναν κόμης και κόμισσα του Λουξεμβούργου. [10]
Όταν ο Θεοβάλδος Α΄ απεβίωσε το 1214, η Ερμεσίνδη παντρεύτηκε τον Βάλεραν Γ΄ κόμη του Λίμπουργκ (1180–1226), ο οποίος θα κυβερνούσε ως κόμης του Λουξεμβούργου. [9] Το 1223 η Ερμεσίνδη και ο Βάλεραν διεκδίκησαν το Ναμύρ εναντίον του Φιλίππου Β΄, αλλά τελικά δεν επέτυχαν.
Μετά το τέλος του Βάλεραν Γ΄, η Eρμεσίνδη κυβέρνησε μόνο το Λουξεμβούργο για δύο δεκαετίες. Αποδείχθηκε αποτελεσματική διαχειριστής: παραχώρησε χάρτες ελευθερίας σε πολλές πόλεις και αύξησε την ευημερία της χώρας της.
Το μνημείο της[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σύμφωνα με τον θρύλο, η κόμισσα περπατούσε μία ημέρα στην περιοχή γύρω από το κάστρο της, κοντά στο Άισεν. Εκεί είδε μία γυναίκα να κατεβαίνει από έναν λόφο, η οποία είχε στην αγκαλιά της ένα παιδί, που ήταν τυλιγμένο σε προβιά, επάνω στην οποία ήταν ένας μαύρος σταυρός.
Η κόμισσα πείστηκε ότι αυτή ήταν η Παναγία, και ως εκ τούτου σχεδίαζε την κατασκευή σε αυτό το σημείο ενός αβαείου, που αργότερα θα γινόταν το αβαείο Νοτρ-Νταμ ντε Κλαιρφονταίν. [9] Στη διαθήκη της ζήτησε να ταφεί σε αυτή την τοποθεσία. Το αβαείο Κλαιρφοναίν κτίστηκε στην πραγματικότητα μόνο από τον γιο της Ερρίκο Ε΄. [11] Μετά από πολλά χρόνια, η μονή καταστράφηκε στα τέλη του 18ου αι. από Γαλλικά στρατεύματα.
Οι Ιησουίτες στη συνέχεια ανοικοδόμησαν ένα τμήμα του από το 1875 έως το 1877, συμπεριλαμβανομένου του παλαιού παρεκκλησίου. Κατά τη διάρκεια αυτών των έργων, ο Ιησουίτης Mαρτίν Πωλ στις 11 Μαΐου 1875 βρήκε μία ταφόπλακα, μαζί με ανθρώπινα λείψανα. Δίπλα στον σκελετό υπήρχε μία πινακίδα με την επιγραφή: "Voici les precious ossements de la très Illustre et Pieuse Princesse Ermesinde, Comtesse Souveraine de Luxembourg et de Namur. Notre heureuse fondatrice que Dieu Glorifie et sans fin Bénisse "(Εδώ βρίσκονται τα πολύτιμα λείψανα της πολύ περίφημης και ευσεβούς πριγκίπισσας Ερμεσίνδας, κυρίαρχης κόμισσας του Λουξεμβούργου και του Ναμύρ. Η ιδρύτριά μας, την οποία ο Θεός δοξάζει και ευλογεί για πάντα"). Το 1747, λίγο πριν καταστραφεί η παλαιά μονή από τους Γάλλους, οι καλόγριες είχαν κρύψει τα λείψανα της Ερμασίνδας εδώ.
Επί του παρόντος, τα λείψανα βρίσκονται στην κρύπτη του παρεκκλησιού στο Κλαιρφονταίν.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα παιδιά της Ερμεσίνδης από τον πρώτο σύζυγό της Θεοβάλδο Α΄ κόμη του Μπαρ, ήταν:
- Ρενώ απεβ, πριν από το 1214, κύριο του Μπριέ.
- Ελισάβετ απεβ. το 1262, παντρεύτηκε τον Βαλεράν του Λίμπουργκ, κύριο του Μονσώ.
- Μαργαρίτα, παντρεύτηκε για πρώτη φορά τον Ούγο Γ΄ κόμη του Βωντεμόν (απεβ. 1243) και αργότερα παντρεύτηκε τον Ερρίκο του Μπλουά, επίτροπο του Βωντεμόν.
Τα παιδιά της Ερμεσίνδης από τον δεύτερο σύζυγό της Βάλεραν Γ΄ κόμη του Λίμπουργκ ήταν:
- Ερρίκος Ε΄ 1216–1281, κόμης του Λουξεμβούργου [9].
- Γεράρδος Α΄ απεβ. 1276, κόμης του Ντυρμπυί.
- Αικατερίνη, απεβ. 1255, παντρεύτηκε τον Mατθαίο Β΄ δούκα της Λορραίνης.
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 119268299. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00026501. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 (Γαλλικά) Dictionnaire des Wallons. Γαλλική κοινότητα του Βελγίου, d:Q3151757. ermesinde. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 4,0 4,1 Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2016.
- ↑ 5,0 5,1 p366.htm#i3652. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2016.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 P. Péporté, Historiography, Collective Memory and Nation-Building in Luxembourg, (Brill, 2011), 109-110. – μέσω Brill (απαιτείται συνδρομή)
- ↑ John A. Gade, Luxemburg in the Middle Ages, (Brill, 1951), 74-75.
- ↑ P. Péporté, Historiography, Collective Memory and Nation-Building in Luxembourg, 115.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η σελίδα της Γαλλικής Βικιπαίδειας του Ermesinde de Luxembourg
- Cawley, Charles, ERMENSENDE de Namur, Foundation for Medieval Genealogy, http://fmg.ac/Projects/MedLands/LUXEMBOURG.htm#Ermesindedied1247A, ανακτήθηκε στις August 2012
- Οικογένεια γενεαλογίας Ναμούρ Αρχειοθετήθηκε 2012-09-06 στο Wayback Machine.
|