Εμίλ Αμαγκά
| Εμίλ Αμαγκά | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Émile Hilaire Amagat (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 2 Ιανουαρίου 1841[1] Saint-Satur |
| Θάνατος | 15 Φεβρουαρίου 1915 Saint-Satur |
| Κατοικία | Γαλλία |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[2] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | φυσικός[3] χημικός |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | επίτιμος εταίρος της Βασιλικής Εταιρείας του Εδιμβούργου αλλοδαπό μέλος της Βασιλικής Εταιρείας του Λονδίνου (4 Μαρτίου 1897)[4] Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής[5] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Εμίλ Ιλαίρ Αμαγκά (γαλλ. Émile Hilaire Amagat, 2 Ιανουαρίου 1841 – 15 Φεβρουαρίου 1915) ήταν Γάλλος φυσικός[6], ακαδημαϊκός και εφευρέτης επιστημονικών οργάνων.
Γεννήθηκε στο χωριό Σαιν-Σατύρ του Νομού Σερ, στην κεντρική Γαλλία. Η διδακτορική διατριβή του, που εκδόθηκε το 1872, επεξέτεινε το έργο του Ιρλανδού επιστήμονα Τόμας Άντριους και περιελάμβανε διαγράμματα των ισόθερμων καμπυλών του διοξειδίου του άνθρακα σε υψηλές πιέσεις.[7] Το 1877 δημοσίευσε μια εργασία που διαφωνούσε με την κυρίαρχη τότε ανρτίληψη, καθώς κατέληγε στο συμπέρασμα ότι ο συντελεστής συμπιεστότητας των ρευστών μειώνεται με την αύξηση της πιέσεως.[7] Συνέχισε να δημοσιεύει δεδομένα ισοθέρμων για διάφορα αέρια από το 1879 έως[7] το 1882. Εφεύρε το υδραυλικό μανόμετρο, που μπορούσε (τότε) να μετρήσει πιέσεις έως 3200 ατμόσφαιρες, ενώ τα γυάλινα μανόμετρα που χρησιμοποιούσαν εκείνη την εποχή άντεχαν μέχρι τις 400 ατμόσφαιρες.[8] Το 1880 δημοσίευσε τον «νόμο των μερικών όγκων», που είναι γνωστός σήμερα και με το όνομά του, ως «νόμος του Amagat».
Για τις μελέτες του, ο Αμαγκά ανέπτυξε πολλές πρωτότυπες συσκευές μετρήσεως της πιέσεως. Η καινοτόμος σκέψη του έφθασε στο να εκμεταλλευθεί το βάθος ενός φρέατος ορυχείου υπό εκσκαφή ώστε να φθάσει σε πιέσεις 430 ατμοσφαιρών προκειμένου να μελετήσει τις καταστατικές εξισώσεις ορισμένων αερίων.[9] Η εμπειρία του τον οδήγησε στο να συνεργασθεί με τον Σκωτσέζο φυσικό Πήτερ Τέιτ για την ανάπτυξη ενός πιεζόμετρου κατάλληλου για τη μέτρηση της συμπιεστότητας των ρευστών.[10]
Ο Αμαγκά διετέλεσε αρχικώς καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Φριμπούρ στην Ελβετία, και αργότερα στο Πανεπιστήμιο της Λυών. Στις 9 Ιουνίου 1902 εκλέχθηκε μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας Επιστημών.[11], ενώ είχε ήδη εκλεγεί αλλοδαπό μέλος της Βασιλικής Εταιρείας του Λονδίνου[12] από το 1897.
Η μονάδα αριθμητικής πυκνότητας αμαγκά (amagat) ονομάσθηκε έτσι από το επώνυμο του Εμίλ Ιλαίρ Αμαγκά προς τιμή του. Η Γαλλική Ακαδημία Επιστημών τού απένειμε μεταθανατίως[13] το Βραβείο «Ζαν Ρεϋνώ» του 1915.
Στον κινηματογράφο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Στην πολωνική ταινία Μαρία Κιουρί του 2016, τον Αμαγκά υποδύεται ο ηθοποιός Ντάνιελ Ολμπρίχσκι.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 «Annuaire prosopographique : la France savante» 111761. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb131764551. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ (Γερμανικά) Κατάλογος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γερμανίας. 117660280. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2020.
- ↑ «List of Royal Society Fellows 1660-2007». Complete List of Royal Society Fellows 1660-2007. Βασιλική Εταιρεία. σελ. 10.
- ↑ (Γαλλικά) Βάση δεδομένων Léonore. Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας. www2
.culture .gouv .fr /public /mistral /leonore _fr?ACTION=CHERCHER&FIELD _1=COTE&VALUE _1=LH%2F27%2F60. - ↑ «Encyclopédie [personnage]: Amagat». Éditions Larousse. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2023.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 Daintith, J.· Mitchell, S.· Tootill, E., επιμ. (1981). «Amagat, Emile Hilaire»
. Biographical Encyclopedia of Scientists. 1. Νέα Υόρκη: Facts on File. σελ. 15. ISBN 978-0-87196-396-3.
- ↑ Bridgman, P.W. (1909). «An absolute gauge for measuring high hydrostatic pressures». Physical Review. Series I (American Physical Society) 28 (2): 145. doi:. Bibcode: 1909PhRvI..28..140.. https://archive.org/details/sim_physical-review_1909-02_28_2/page/145.
- ↑ Foulc, J.-N.; Aitken, F. (2020). «Une expérience scientifique au XIXe siècle dans le puits Verpilleux» (στα γαλλικά). Revue des Amis du Musée de la Mine de Saint-Étienne 59: 25-28. hal-03038309v1. https://hal.archives-ouvertes.fr/hal-03038309v1.
- ↑ Aitken, F.· Foulc, J.-N. (2019). From Tait's Work on the Compressibility of Seawater to Equations-of-State for Liquids. From Deep Sea to Laboratory. 3. Λονδίνο: ISTE. doi:10.1002/9781119663362. ISBN 978-1-78630-376-9.
- ↑ Payen, J. (1970). «Amagat, Émile». Στο: Gillispie, C.C., επιμ. Dictionary of Scientific Biography. 1. Νέα Υόρκη: Charles Scribner's Sons, σσ. 128-129. ISBN 978-0-68410-114-9.
- ↑ Boyle, R.· Amagat, E.H. (1899). The Laws of Gases. Harper's Scientific Memoirs. V. Μτφρ. Barus, C. Νέα Υόρκη: Harper & Brothers Publishers. σελ. 107.
- ↑ «Académie des sciences – Séance du 18 décembre» (στα γαλλικά). Le Moniteur Scientifique du Docteur Quesneville 84 (903): 67-69. Μάρτιος 1917. https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k215262f/f97.item#.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|