Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ελεονώρα δε Γκουθμάν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ελεονώρα δε Γκουθμάν
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1310[1][2][3]
Σεβίλλη[4]
Θάνατος1351[1][2][3]
Ταλαβέρα ντε λα Ρέινα[4]
Αιτία θανάτουαποκεφαλισμός
Συνθήκες θανάτουανθρωποκτονία
Χώρα πολιτογράφησηςΣτέμμα της Καστίλης[4]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙσπανικά[4]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταroyal mistress
court counsel
Οικογένεια
ΣύντροφοςΑλφόνσος ΙΑ΄ της Καστίλης[4]
ΤέκναΠέδρο δε Αγκιλάρ
Σάντσο Αλφόνσο δε Καστίγια
Ερρίκος Β΄ της Καστίλης[5][6]
Φαδρίκε Αλφόνσος του Άρο[6]
Φερνάντο Αλφόνσο δε Καστίγια
Οθέλλος Αλφόνσος του Αγκιλάρ ντε Κάμπο[7]
Χουάν Αλφόνσο δε Καστίγια[6]
Χουάνα Αλφόνσο δε Καστίγια
Σάντσο Αλφόνσος του Αλμπουρκέρκε
Πέδρο Αλφόνσο δε Καστίγια
ΓονείςΠέδρο Νούνες δε Γκουσμάιο, μορδόμο-μορ δο Ρέινο και Χουάνα Πόνθε δε Λεόν
ΟικογένειαHouse of Guzmán
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Ελεονώρα δε Γκουθμάν, σπαν. Leonor de Guzmán (1310–1351) ήταν μία ευγενής της Καστίλης και μακροχρόνια ερωμένη του Αλφόνσου ΙΑ΄ της Καστίλης. Ήταν η μητέρα του Ερρίκου Β΄ της Καστίλης, ιδρυτή του κλάδου της Τραστάμαρα.

Η Ελεονώρα ήταν κόρη του ευγενούς Πέδρο Νούνιεθ δε Γκουθμάν και της συζύγου του Βεατρίκης Πόνθε δε Καβρέρα, κόρης του Φερνάν Πέρεθ Πόνθε δε Καβρέρα (γιου της Αλδόνθα Αλφόνσο δε Λεόν, κόρης του Αλφόνσου ΙΑ΄ του Λεόν). Οι γονείς της την πάντρεψαν όταν ήταν νεαρό κορίτσι με τον Χουάν δε Βελάσκο.

Ο σύζυγος της Ελεονόρας απεβίωσε το 1328, σε ηλικία 20 ετών. Λίγο αργότερα, στη Σεβίλλη γνώρισε τον βασιλιά Αλφόνσο ΙΑ΄. Αυτός εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ από την ομορφιά της, που την έκανε ερωμένη του. Προτιμούσε την Ελεονώρα από τη σύζυγό του Μαρία της Πορτογαλίας, κόρη του Αλφόνσου Δ΄ της Πορτογαλίας, την οποία είχε νυμφευτεί το 1328. Όταν ο γιος και διάδοχος της Μαρίας, ο μελλοντικός Πέτρος της Καστίλης, γεννήθηκε το 1334, ο Αλφόνσος ΙΑ΄ εγκατέλειψε τη Μαρία και ζούσε με τη δε Γκουθμάν. Η ταπεινωμένη βασίλισσα δυσαρεστήθηκε από τον άπιστο σύζυγό της και του ζήτησε να σταματήσει τις δημόσιες προτιμήσεις του για την ερωμένη του. Ο βασιλιάς, που είχε αποκτήσει τέσσερις γιους από την Ελεονώρα, αγνόησε τις εκκλήσεις της συζύγου του και έδωσε στην Ελεονώρα την Ουέλβα, την Τορδεσίγιας και τη Μεδίνα-Σιδόνια, εκτός των άλλων ιδιοκτησιών. Επίσης εγκατέστησε το σπιτικό της Ελεονώρας στη Σεβίλλη, όπου της επετράπη να ακούει πολιτικά θέματα. Η Αυλή ενοχλείτο ολοένα και περισσότερο από τη συμπεριφορά του Αλφόνσου ΙΑ΄ και ως αποτέλεσμα, ο Πάπας παρενέβη, αναγκάζοντας την Πορτογαλία να εισβάλει στην Καστίλη.

Ο βασιλιάς απεβίωσε στις 27 Μαρτίου 1350 και τον διαδέχθηκε ο κληρονόμος του Πέτρος και η σύζυγός του Μαρία, που υπηρέτησε ως αντιβασίλισσα. Η Μαρία δεν είχε ξεχάσει τις μυριάδες παραβλέψεων, που είχε υποστεί λόγω τής αγάπης τού συζύγου της για την ερωμένη του. Διψασμένη για εκδίκηση, η Μαρία φυλάκισε την Ελεονώρα και αργότερα διέταξε την εκτέλεση τής αντιπάλου της το 1351 στο αραβικό κάστρο του Αμπντεραχμάν Γ΄ στην πόλη Tαλαβέρα δε λα Ρέινα.[8] Ο θάνατος της Ελεονώρας επιδείνωσε τη ρήξη των ετεροθαλών αδελφών: ο γιος της Ελεονώρας Ερρίκος (Β΄) και ο γιος της Μαρίας Πέτρος συνέχισαν να πολεμούν ο ένας τον άλλο για τον έλεγχο της Καστίλης. Ο Ερρίκος Β΄ κέρδισε τελικά και στέφθηκε βασιλιάς της Καστίλης, ιδρύοντας τον κλάδο Καστίλης-Τραστάμαρα.

Από τη μη νόμιμη σχέση της με τον Αλφόνσο ΙΑ΄ της Καστίλης είχε τέκνα:

  • (νόθη) Χουάνα Αλφόνσα γενν. 1330, 1η κυρία της Tραστάμαρα.
  • (νόθος) Ερρίκος Β΄ 1334–1379, βασιλιάς της Καστίλης.
  • (νόθος) Φαδρίκε Αλφόνσο 1334-1358, κύριος του Τάγματος του Σαντιάγκο και 1ος κύριος του Άρο.
  • (νόθος) Tέγιο Αλφόνσο 1337-1370, 2ος κύριος του Αγκιλάρ δε Κάμπο.
  • (νόθος) Σάντσο Αλφόνσο 1342-1374, 1ος κόμης του Αλμπουρκέρκε.
  • (νόθος) Χουάν Αλφόνσο 1341-1359, 1ος κύριος του Μπαδαχόθ και Χερέθ ντε λα Φροντέρα, απεβ. 18 ετών.
  • (νόθος) Πέδρο Αλφόνσο 1345–1359, απεβ. 14 ετών.
  • (νόθος) Σάντσο Αλφόνσο 1331-1343, 1ος κύριος της Λεδέσμα, απεβ. 12 ετών.
  • (νόθος) Πέδρο Αλφόνσο 1330-1338, 1ος κύριος του Αγκιλάρ δε Κάμπο, απεβ. 8 ετών.
  • (νόθος) Φερνάντο Αλφόνσο, 2ος κύριος της Λεδέσμα, απεβ. μικρός.

Η Ελεονώρα είναι κοινός πρόγονος των δύο Καθολικών Μοναρχών. Τρεις από τους γιους της, ο Ερρίκος Β΄ της Καστίλης,[9] ο Φαδρίκε Αλφόνσο κύριος του Άρο[10] και ο Σάντσο Αλφόνσο 1ος κόμης του Αλμπουρκέρκε [11] ήταν πρόγονοι του Φερδινάνδου Β΄ της Αραγωνίας. Επιπλέον, η Ισαβελλα Α΄ της Καστίλλης, σύζυγος του Φερδινάνδου Β΄ της Αραγωνίας, κατάγεται τόσο από τη δε Γκουθμάν όσο και από τη Μαρία, ως εξής: ο εγγονός του Ερρίκου Β΄ της Καστίλης, ο Ερρίκος Γ΄ της Καστίλης, νυμφεύτηκε την εγγονή του Πέτρου της Καστίλης, την Αικατερίνη του Λάνκαστερ· ο γιος τους, ο Ιωάννης Β΄ της Καστίλης, ήταν ο πατέρας της Ισαβέλλας Α΄ της Καστίλης.

Βιβλιογραφικές αναφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 134298098. Ανακτήθηκε στις 13  Αυγούστου 2015.
  2. 2,0 2,1 2,2 (Ισπανικά) Biblioteca Virtual Miguel de Cervantes. 37956. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 3,2 «Diccionario biográfico español» (Ισπανικά) Royal Academy of History. 2011. 126316/guzman-leonor-de. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 166049474.
  5. «Kindred Britain» I5337. Ανακτήθηκε στις 14  Δεκεμβρίου 2021.
  6. 6,0 6,1 6,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p11346.htm#i113452. Ανακτήθηκε στις 14  Δεκεμβρίου 2021.
  7. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p11346.htm#i113452. Ανακτήθηκε στις 14  Δεκεμβρίου 2021.
  8. Translation from German Wikipedia
  9. Ερρίκος Β΄ της Καστίλης > Ιωάννης Α΄ της Καστίλης > Φερδινάνδος Α΄ της Αραγωνίας > Ιωάννης Β΄ της Αραγωνίας > Φερδινάνδος Β΄ της Αραγωνίας
  10. Φαδρίκε Αλόνσο > Αλόνσο Ενρίκεθ > Φαδρίκε ενρίκεθ > Χουανα Ενρίκεθ > Φερδινάνδος Β΄ της Αραγωνίας
  11. Σάντσο Αλφόνσο κόμης του Αλμπουρκέρκε > Ελεονώρα του Αλμπουρκέρκε > Ιωάννης Β΄ της Αραγωνίας > Φερδινάνδος Β΄ της Αραγωνίας