Φαδρίκε Αλφόνσος του Άρο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Φαδρίκε Αλφόνσος του Άρο
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Fadrique Alfonso de Castilla (Ισπανικά)
Γέννηση13  Ιανουαρίου 1334
Σεβίλλη
Θάνατος29  Μαΐου 1358
Σεβίλλη
Τόπος ταφήςCapilla Real de la catedral de Sevilla
Χώρα πολιτογράφησηςΣτέμμα της Καστίλης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςEleanor de Angulo[1]
ΤέκναΑλφόνσος Ενρίκεθ
Πέδρο Ενρίκεθ δε Καστίγια
Λεονόρ Ενρίκεθ δε Καστίγια
Leonor de Castilla[2]
Pedro de Castilla, Conde de Trastamara, Lemos y Sarria[2]
ΓονείςΑλφόνσος ΙΑ΄ της Καστίλης[3] και Ελεονώρα δε Γκουθμάν[3]
ΑδέλφιαΕρρίκος Β΄ της Καστίλης
Πέτρος της Καστίλης
Οθέλλος Αλφόνσος του Αγκιλάρ ντε Κάμπο
Σάντσο Αλφόνσος του Αλμπουρκέρκε
Πέδρο δε Αγκιλάρ
Σάντσο Αλφόνσο δε Καστίγια
Πέδρο Αλφόνσο δε Καστίγια
Χουάν Αλφόνσο δε Καστίγια
Χουάνα Αλφόνσο δε Καστίγια
Φερνάντο Αλφόνσο δε Καστίγια
ΟικογένειαΚαστιλιανός Οίκος της Ιβρέας
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαGrand Master of the Order of Santiago (1342–1358)
Adelantado mayor de la frontera de Andalucía
d:Q5741713
Commons page Σχετικά πολυμέσα

O Φαδρίκε-Αλφόνσος, ισπαν. Fadrique-Alfonso (1334 - 1358) από τον Καστιλιανό Οίκο της Ιβρέα ήταν μάγιστρος του Τάγματος του Αγ. Ιακώβου (Santiago) το διάστημα 1342-58.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν ο τρίτος από τα (επιζήσαντα) νόθα τέκνα του Αλφόνσου ΙΑ΄ της Καστίλης και της ερωμένης του Ελεονόρας δε Γουθμάν, κόρης του Πέδρο Νούνιεθ δε Γουθμάν[4].

Ήταν δίδυμος με τον Ερρίκο Β΄ της Καστίλης (ιδρυτή του κλάδου Τραστάμαρα). Όσο ζούσε ο πατέρας τους, είχαν ευεργεσίες και με την υποστήριξή του ο Φαδρίκε-Αλφόνσος έγινε 25ος μάγιστρος του πολεμικού μοναστικού Τάγματος του Αγ. Ιακώβου (Σαντιάγο)[5], διαδεχόμενος τον θείο του Αλόνσο Μελένδεθ δε Γουθμάν.

Μόλις ο Αλφόνσος ΙΑ΄ απεβίωσε, τον διαδέχθηκε ο γιος του Πέτρος της Καστίλης από τη νόμιμη σύζυγό του Μαρία, κόρη του Αλφόνσου Δ΄ της Πορτογαλίας. Ο Πέτρος Α΄ και η μητέρα του προσπάθησαν να εκτοπίσουν την Ελεονόρα και τους τέσσερις γιους της. Όταν εκτελέστηκε η Ελεονόρα το 1351, οι γιοί της εξεγέρθηκαν, αλλά στο τέλος επιτεύχθηκε συμφιλίωση. Ο Φαδρίκος-Αλφόνσος εστάλη στη Γαλλία για να συνοδεύσει τη Λευκή, κόρη του Πέτρου Α΄ δούκα του Μπουρμπόν, μέλλουσα σύζυγο του Πέτρου.

Το 1354 διορίστηκε θεματοφύλακας (adelantado) του συνόρου με την Πορτογαλία[6]. Με τον αδελφό του Ερρίκο άρχισε να συνωμοτεί. Στην εξέγερση του Τολέδο ήρθε με 700 στρατιώτες. O Πέτρος τον καλόπιασε και τον κάλεσε στη Σεβίλη, τάχα για τη συμβουλή του. Εκεί ο Φαδρίκε-Αλφόνσος αντιλήφθηκε την πλεκτάνη εις βάρος του και έσπευσε να διαφύγει, αλλά οι στρατιώτες του Πέτρου τον είχαν απομονώσει από τους συνοδούς του και τον χτύπησαν θανάσιμα. Ο ιστορικός της εποχής Πέρο Λόπεθ δε Αγιάλα αναφέρει ότι ο Πέτρος τον έφερε ετοιμοθάνατο μπροστά του για να τον δει να πεθαίνει, ενώ άλλος αναφέρει ότι τον σκότωσε ο ίδιος ο Πέτρος[7]. Αλλά ο Πέρο Λόπεθ ήταν υπάλληλος του Ερρίκου Β΄ και ο χαρακτηρισμός του Πέτρου ως αδίστακτου και ανηλεή φονέα είναι μάλλον μεροληπτικός.

Τάφηκε στον καθεδρικό της Σεβίλης και το 1579 το λείψανό του μεταφέρθηκε στην κρύπτη του βασιλικού παρεκκλησίου.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως μάγιστρος μοναστικού τάγματος υποτίθεται, ότι έπρεπε να μείνει άγαμος· ωστόσο απέκτησε φυσικά τέκνα, που έφεραν το επώνυμο Ενρίκεθ.

Από μία γυναίκα (ίσως την Εβραία Παλόμα των Σεφαρδιτών) είχε τέκνο:

  • (νόθος) Αλφόνσος Ενρίκεθ 1354-1429, 1ος κύριος της Μεδίνα δε Ρίο Σέκο και ναύαρχος της Καστίλης. Γιος του ήταν ο:
    • Φαδρίκε Ενρίκεθ υ Μεντόθα 1390-1473, κύριος της Μεδίνα δε Ριοσέκο και ναύαρχος της Καστίλης[5].

Από την Ελεονόρα δε Ανγκούλο υ Κόρδοβα είχε:

  • (νόθος) Πέδρο 1355-1400, 1ος κόμης της Τραστάμαρα, κοντόσταυλος της Καστίλης.
  • (νόθη) Ελεονόρα γενν. π. 1357, παντρεύτηκε τον Ντιέγο Γκόμεθ Σαρμιέντο στρατάρχη της Καστίλης.

Πρόγονοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. p11346.htm#i113456. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  2. 2,0 2,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  4. Douglas Richardson· Kimball G. Everingham· David Faris (2004). Plantagenet Ancestry: A Study In Colonial And Medieval Families. Genealogical Publishing. ISBN 0-8063-1750-7. 
  5. 5,0 5,1 «"Fadrique Alfonso, Master of Santiago", Fernão Lopes's chronicles, University of Georgia». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2018. 
  6. Pedro the Cruel of Castile, 1350–1369 By Clara Estow
  7. Cronicas de los reyes Castilla: Don Pedro, Volume 1 By Pedro López de Ayala, Eugenio Llaguno y Amirola, Jéronimo Zurita, Page 238
CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Fadrique Alfonso, Lord of Haro της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).