Ελίζα Σούτσου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ελίζα Σούτσου
Η Ελίζα Σούτσου στο Ημερολόγιον Σκόκου του 1888.
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Ελίζα Σούτσου (Ελληνικά)
Γέννηση1837
Αθήνα
ΘάνατοςΙανουάριος 1887
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΡουμανία
Ελλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμεταφράστρια
Οικογένεια
ΓονείςΣκαρλάτος Σούτσος και Ελπίδα Καντακουζηνού

Η Ελίζα Σούτσου (Αθήνα, 1837 - Αθήνα, Ιανουάριος 1887) ήταν Ελληνίδα λογοτέχνις του 19ου αιώνα. Ασχολήθηκε κυρίως με τις μεταφράσεις.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ελίζα Σκαρλάτου Σούτσου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1837. Ήταν κόρη του Φαναριώτη στρατηγού Σκαρλάτου Σούτσου και της Ναδίνας ή Ελπίδας Α. Καντακουζηνού[1]. Απέκτησε σημαντική μόρφωση και διακρίθηκε για την ευρεία της γλωσσομάθεια. Ασχολήθηκε κυρίως με μεταφράσεις από τις οποίες άλλες εκδόθηκαν σε αυτοτελή βιβλία και άλλες σε εφημερίδες και περιοδικά της εποχής[1]. Μεταξύ άλλων μεταφράστηκαν από την Σούτσου «Η Μαγδαληνή» του Ιουλίου Σανδώ (1879), «Η ιδιωτική αγαθοεργία εν Παρισίοις ή αι μικραί αδελφαί των απόρων» του Μαξίμ ντυ Καμπ (1884), «Η παρά το Παλέρμο Μονή των Καπουτσίνων» του Αλέξανδρου Δουμά, «Οι μάρτυρες της Επιστήμης» του Τισσανδιέ κ.ά. Παράλληλα συνεργάστηκε με διάφορα έντυπα όπως η Εστία, η Ποικίλη Στοά, η Εβδομάς, η Revue du Monde κ.ά[2][3].

Απεβίωσε, ούσα ανύπαντρη, στις αρχές Ιανουαρίου του 1887 στην Αθήνα εξαιτίας καρδιακού νοσήματος που είχε επιδεινώσει την υγεία της από το προηγούμενο έτος[4]. Η κηδεία της πραγματοποιήθηκε παρουσία του πρωθυπουργού Χαρίλαου Τρικούπη και του υπουργού Εξωτερικών Στέφανου Δραγούμη ενώ εκφωνήθηκε επικήδειος λόγος από τον συγγενή της και πανεπιστημιακό καθηγητή, Ιωάννη Σούτσο[5].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Κούλα Ξηραδάκη, Φαναριώτισσες, εκδόσεις Φιλιππότη, Αθήνα, 1999, σ. 125.
  2. Κούλα Ξηραδάκη, 1999, σ. 126.
  3. Σκόκου Κωνστ. Φ., Εθνικόν Ημερολόγιον του έτους 1888, σ. 333.]
  4. Εφημερίδα Αιών, 11 Ιανουαρίου 1887, σ. 4.
  5. Κούλα Ξηραδάκη, Φαναριώτισσες, εκδόσεις Φιλιππότη, Αθήνα, 1999, σ. 126 - 127.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]