Ψήφισμα για την ενότητα του Κόμματος

Το 1920 ο Λένιν ανησύχησε για τις αποκλίνουσες απόψεις μέσα στο Κομμουνιστικό Κόμμα. Για παράδειγμα, οι του Δημοκρατικού Συγκεντρωτισμού είχαν συσταθεί τον Μάρτιο τους 1919 και μέχρι το 1921 ο Αλεξάντερ Σλιάπνικοφ είχε συστήσει την "Εργατική aντιπολίτευση". Ο Λένιν τους θεώρησε διαστρεβλώσεις μέσα στο κόμμα όταν ήταν αναγκαία η ενότητα για να εξουδετερώσει τις μεγάλες κρίσεις του 1921, όπως την πείνα, και την Εξέγερση της Κροστάνδης. Όπως δήλωσε ο Λένιν:

“όλα τα μέλη του Ρωσικού Κομμουνιστικού Κόμματος που είναι στον ελάχιστο βαθμό καχύποπτα ή δεν έχουν σιγουριά… θα έπρεπε να εκδιωχθούν”

Οι φράξιες, επίσης, άρχισαν να κάνουν κριτική στην ηγεσία Λένιν. Ως επακόλουθο, το 10ο Συνέδριο του kόμματος θέσπισε την “απαγόρευση των φραξιών” για την εξάλειψη του φραξιονισμού μέσα στο κόμμα το 1921.

Τα μέλη του κόμματος θεωρούνταν διασπαστές αν δεν συμμορφώνονταν με την γραμμή του κόμματος, αφού η πολιτική του κόμματος είχε αποφασιστεί από την κεντρική επιτροπή και εάν εκδήλωναν διαφωνία σε αυτή την πολιτική. Εάν κατηγορούνταν για φραξιονισμό ακολούθως θα διαγράφονταν από το κόμμα, όπως έγινε με τη "Εργατική αλήθεια" τον Δεκέμβριο του 1923. Ο Λέον Τρότσκι και ο Γκριγκόρι Ζινόβιεφ διαγράφηκαν αργότερα, στις 12 Νοεμβρίου 1927.

Οι οπαδοί του Τρότσκι ισχυρίζονται μερικές φορές ότι η απαγόρευση προοριζόταν να είναι προσωρινή. Αλλά δεν υπάρχει κάτι στην συζήτηση του 10ου Συνεδρίου του κόμματος που να δείχνει ότι να είναι προσωρινή (Protokoly 523-548). Η αίσθηση ελλείμματος δημοκρατίας ήταν παρούσα στις εκκλήσεις του Τρότσκι και στην ηχώ της Διακήρυξης των 46 του 1923, αλλά περισσότερο δηλωτικά στις εκκαθαρίσεις του φθινοπώρου του 1921. Όλοι οι Κομμουνιστές κλήθηκαν ενώπιον μιας επιτροπής κάθαρσης και αναγκάστηκαν να αποδείξουν ότι τα διαπιστευτήριά τους ήταν επαναστατικά, ή να βρεθούν να χαρακτηριστούν “καριερίστες” ή “ταξικοί εχθροί”, (δηλαδή εκείνοι που εντάχθηκαν στο Κόμμα των μπολσεβίκων, μόνο επειδή ήταν το “επικρατούν” κόμμα). Ο Λένιν υποστήριξε ότι αυτό ήταν αναγκαίο για να μην προκαλέσει την απόκλιση της επανάστασης από τους αρχικούς της σκοπούς. Όπως έγραψε ο Τ.Χ. Ρίγκμπι θα ήταν σχεδόν αδιανόητο να πιστέψει κανείς ότι η αντιπολίτευση ήταν ανύπαρκτη μέσα στο 25% του κόμματος που κρίθηκαν “ανάξιοι”.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Leon Trotsky. «The Principles of Democracy and Proletarian Dictatorship (1918)». marxists.org. Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2016. 
• Leon Trotsky. «Bureaucratism and Factional Groups (December 1923)». marxists.org. Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2016.