Πρώτη Μάχη της Τσατάλτζας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 29: | Γραμμή 29: | ||
|casualties2 = περίπου 5 με 10 χιλιάδες νεκροί και τραυματίες <ref>Edward J. Erickson: "Defeat in Detail: The Ottoman Army in the Balkans, 1912–1913", 2003, σελ. 134-135</ref> |
|casualties2 = περίπου 5 με 10 χιλιάδες νεκροί και τραυματίες <ref>Edward J. Erickson: "Defeat in Detail: The Ottoman Army in the Balkans, 1912–1913", 2003, σελ. 134-135</ref> |
||
}} |
}} |
||
Η '''πρώτη μάχη της Τσατάλτζα''' - ''(βουλγ. Битка при Чаталджа, τουρκ. Birinci Çatalca Muharebesi)'' ήταν μέρος των Οθωμανο-βουλγαρικών μαχών του [[Α΄ Βαλκανικός πόλεμος|Α΄ Βαλκανικού πολέμου]] και διεξήχθη στις 4 και 5 Νοεμβρίου του [[1912]], στην περιοχή της Τσατάλτζα (ελληνική πόλη Μέτρες <ref>http://users.sch.gr/deshourmou/TSAKILI/tsatalza.htm</ref>) λίγο έξω από την [[Κωνσταντινούπολη]].<br /> |
|||
Η Πρώτη Μάχη της Τσατάλτζας διεξήχθη μεταξύ των Βουλγάρων και των Τούρκων κατά τη διάρκεια του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου, το έτος 1912. Κατά την μάχη οι Βούλγαροι επιτέθηκαν στα οχυρώματα των Τούρκων, δυστυχώς όμως απέτυχαν και δεν κατάφεραν να τα καταλάβουν, όπως είχαν σχεδιάσει, μετά από σθεναρή αντίσταση των Τούρκων. |
|||
Η μάχη ήταν συνέχεια της μεγάλης [[Μάχη του Λουλέ Μπουργκάς|μάχης του Λουλέ Μπουργκάς]], όταν τα υποχωρούντα Οθωμανικά στρατεύματα σχημάτισαν την τελευταία αμυντική γραμμή τους πριν την Κωνσταντινούπολη, στην ευρύτερη περιοχή της Τσατάλτζας. Τα προελαύνοντα βουλγαρικά στρατεύματα υπό τον στρατηγό [[Ράντκο Δημητρίεφ]] προσπάθησαν να υπερκεράσουν την αμυντική αυτή γραμμή αλλά δεν τα κατάφεραν.<br /> |
|||
Τελικά οι Βούλγαροι, ύστερα από συνεχείς επιθέσεις στις οχυρώσεις των Οθωμανών δεν θα καταφέρουν να νικήσουν και η αμυντική γραμμή θα διαλυθεί με την λήξη του πολέμου τον Απρίλιο του [[1913]]. |
|||
Έκδοση από την 17:32, 14 Νοεμβρίου 2018
| Πρώτη μάχη της Τσατάλτζα | |||
|---|---|---|---|
| μέρος του Α' Βαλκανικού Πολέμου | |||
 Σχεδιάγραμμα των θέσεων μάχης | |||
| Χρονολογία | 4 - 5 Νοεμβρίου 1912 | ||
| Τόπος | Τσατάλτζα, Σαντζάκι του Μπουγιούκτσεσμετζέ, Βιλαέτι Κωνσταντινούπολης, Οθωμανική Αυτοκρατορία 41°08′30″N 28°27′47″E / 41.14167°N 28.46306°EΣυντεταγμένες: 41°08′30″N 28°27′47″E / 41.14167°N 28.46306°E | ||
| Έκβαση | χωρίς νικητή | ||
| Αντιμαχόμενοι | |||
| Ηγετικά πρόσωπα | |||
| |||
| Δυνάμεις | |||
| |||
| Απώλειες | |||
| |||
Η πρώτη μάχη της Τσατάλτζα - (βουλγ. Битка при Чаталджа, τουρκ. Birinci Çatalca Muharebesi) ήταν μέρος των Οθωμανο-βουλγαρικών μαχών του Α΄ Βαλκανικού πολέμου και διεξήχθη στις 4 και 5 Νοεμβρίου του 1912, στην περιοχή της Τσατάλτζα (ελληνική πόλη Μέτρες [2]) λίγο έξω από την Κωνσταντινούπολη.
Η μάχη ήταν συνέχεια της μεγάλης μάχης του Λουλέ Μπουργκάς, όταν τα υποχωρούντα Οθωμανικά στρατεύματα σχημάτισαν την τελευταία αμυντική γραμμή τους πριν την Κωνσταντινούπολη, στην ευρύτερη περιοχή της Τσατάλτζας. Τα προελαύνοντα βουλγαρικά στρατεύματα υπό τον στρατηγό Ράντκο Δημητρίεφ προσπάθησαν να υπερκεράσουν την αμυντική αυτή γραμμή αλλά δεν τα κατάφεραν.
Τελικά οι Βούλγαροι, ύστερα από συνεχείς επιθέσεις στις οχυρώσεις των Οθωμανών δεν θα καταφέρουν να νικήσουν και η αμυντική γραμμή θα διαλυθεί με την λήξη του πολέμου τον Απρίλιο του 1913.
Πρελούδιο
Ανέκαθεν λεγόταν στους κύκλους της Σόφιας πως, όταν χτυπούσαν οι Βούλγαροι, θα ήταν μια κίνηση σκληρή και γρήγορη εναντίον της Κωνσταντινούπολης. Ενώ οι Βούλγαροι εφορμούσαν κατά της Αδριανούπολης, οι Τούρκοι σχεδίαζαν να φέρουν από τη Μικρά Ασία τις ατέλειωτες ορδές τους-κάτι που, πάντως, θα χρειαζόταν μήνες. Οι Βούλγαροι, όμως, δεν σταμάτησαν στην Αδριανούπολη. Αρκέστηκαν να καλύψουν τα φρούρια της μόνο με όσους άνδρες χρειάζονταν ώστε να εμποδίζουν τις φρουρές να διαφεύγουν ή να ανεφοδιάζονται, και ευθύς προχώρησαν στο στόχο τους.[3]Το αποτέλεσμα της άφιξής τους στα χαρακώματα της Τσατάλτζας μέσα σε τρεις εβδομάδες από τις πρώτη επίθεσή τους στις τουρκικές γραμμές ήταν καταπληκτικό.
Τουρκικές δυνάμεις
Οι Τούρκοι είχαν συνολικά έως και 400.000 ένοπλους άνδρες στην ευρωπαική Τουρκία, και όμως δεν κατάφεραν να συγκεντρώσουν παρά 70.000 μάχιμους στις γραμμές της Τσατάλτζας για την άμυνα της Κωνσταντινούπολης. Από τους υπόλοιπους, μερικοί είχαν σκοτωθεί σε μάχες, άλλοι είχαν πεθάνει ή εξουδετερωθεί από τον λιμό και τις αρρώστιες, μερικοί είχαν πιαστεί αιχμάλωτοι από τους συμμαχικούς στρατούς, άλλοι είχαν αποκλειστεί σε φρουρές όπως αυτές στην Αδριανούπολη, τα Ιωάννινα και το Σκούταρι, που πρέπει εν καιρώ να παραδοθούν, και κάποιοι άλλοι τέλος, είχαν αποκοπεί κατά την υποχώρηση και είχαν αναγκαστεί να πάρουν τα βουνά.
Βουλγαρικές δυνάμεις
Οι Βούλγαροι είχαν κινητοποιήσει στρατιά 350.000 ανδρών. Σε διάστημα δύο εβδομάδων από το κάλεσμα στα όπλα, οι δυνάμεις τους είχαν στρατοπεδεύσει πίσω από την ορεινή μεθόριο, έτοιμες να κινηθούν μέσα από τα περάσματα των συνόρων μόλις έπαιρναν μήνυμα από τη Σόφια ότι η ειρήνη είχε οριστικά διαρραγεί.[4]
Η Μάχη
Οι Τούρκοι έχοντας 70.000 άνδρες μπόρεσαν να διατηρήσουν τη θέση τους στην Τσατάλτζα. Εκεί άρχισαν να μάχονται. Σε αυτή τη στενάχωρη τοποθεσία οι Βούλγαροι δεν είχαν πλέον τη δυνατότητα να τους υπερφαλαγγίσουν με γρήγορες κινήσεις. Η θάλασσα και από τις δύο πλευρές και τα βαριά πυροβόλα των τουρκικών πολεμικών πλοίων, που οριοθετούσαν την επίθεση σε μια περιορισμένη κεντρική πεδιάδα, επέτρεψαν στον Τούρκο στρατιώτη να μείνει στα χαρακώματα και τα αναχώματά του, και από εκεί να βάλλει με σταθερά πυρά κατά του επελαύνοντος βουλγαρικού ιππικού.[5]Μετά την αποτυχία της βουλγαρικής επίθεσης εναντίον των οχυρωμάτων της Τσατάλτζας οι Τούρκοι θεώρησαν τους Βούλγαρους ως τον χειρότερο πολέμιό τους.[6]
Πηγές - Παραπομπές
- ↑ Edward J. Erickson: "Defeat in Detail: The Ottoman Army in the Balkans, 1912–1913", 2003, σελ. 134-135
- ↑ http://users.sch.gr/deshourmou/TSAKILI/tsatalza.htm
- ↑ (στα ελληνικά)National Geographic Society. Ιούνιος 2000.
- ↑ (στα ελληνικά)National Geographic Society. Ιούνιος 2000.
- ↑ (στα ελληνικά)National Geographic Society. Ιούνιος 2000.
- ↑ Παπαρρηγόπουλου, Κωνσταντίνου (1930). Ιστορία του ελληνικού έθνους. τόμος 8. σελ. 143.