Ράντκο Δημητρίεφ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ράντκο Δημητρίεφ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Радко Русков Димитриев (Βουλγαρικά)
Γέννηση24 Σεπτεμβρίουιουλ. / 6  Οκτωβρίου 1859γρηγ.[1][2]
Gradets
Θάνατος1  Νοεμβρίου 1918
Πιατιγκόρσκ[3]
Αιτία θανάτουτραύμα από πυροβολισμό
Συνθήκες θανάτουανθρωποκτονία
Χώρα πολιτογράφησηςΒουλγαρία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΒουλγαρικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΒουλγαρικά
Ρωσικά
ΣπουδέςΕθνικό Στρατιωτικό Πανεπιστήμιο Βασίλ Λέφσκι
General Staff Academy
Aprilov National High School
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδιπλωμάτης
αξιωματικός
στρατιωτικός
Περίοδος ακμής1877
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςΣτρατηγός του Πεζικού (Ρωσική Αυτοκρατορία)/Βουλγαρικές Δυνάμεις Ξηράς, Ρωσικός αυτοκρατορικός στρατός και πεζικό
Πόλεμοι/μάχεςΑ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, Σερβοβουλγαρικός πόλεμος του 1885, Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος, Β΄ Βαλκανικός Πόλεμος και Ρωσοτουρκικός πόλεμος του 1877 - 1878
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΤάγμα του Αγίου Γεωργίου, Γ΄ Τάξη (27 Σεπτεμβρίουιουλ. / 10  Οκτωβρίου 1914γρηγ.)
Τάγμα του Αγίου Γεωργίου, Δ΄ Τάξη (30 Αυγούστουιουλ. / 12  Σεπτεμβρίου 1914γρηγ.)
Τάγμα του Λευκού Αετού μετά Ξιφών (13ιουλ. / 26  Ιανουαρίου 1917γρηγ.)
Order of St. Vladimir 2nd class with swords (26 Ιανουαρίουιουλ. / 8  Φεβρουαρίου 1916γρηγ.)
Τάγμα του Αγίου Στανισλάου, Γ΄ Τάξη (1898)
Order of Bravery
Τάγμα του Αγίου Αλεξάνδρου
Order of Military Merit
Τάγμα του Αίμου
Τάγμα του Λευκού Αετού (Ρωσική Αυτοκρατορία)
Τάγμα του Αγίου Βλαδίμηρου
Τάγμα του Αγίου Στανισλάου (Οίκος των Ρομανώφ)
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ράντκο Δημητρίεφ (Радко Димитриев, 24 Σεπτεμβρίου 1859 - 18 Οκτωβρίου 1918) ήταν Βούλγαρος στρατιωτικός κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους και τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Εκπαιδεύτηκε στη στρατιωτική σχολή της Αγίας Πετρούπολης και διαδραμάτισε πρωτεύοντα ρόλο στη συνωμοσία για την εκθρόνιση του ηγεμόνα της Βουλγαρίας Αλέξανδρου Μπράτεμπεργκ. Σημαντικός επίσης ήταν ο ρόλος του στους Βαλκανικούς πολέμους και ειδικότερα στον Β΄ Βαλκανικό Πόλεμο όταν μετά την πρώτη αναδίπλωση των βουλγαρικών στρατευμάτων, στις 21 Ιουνίου του 1913 (π.ημ.), διορίστηκε από τον Βασιλέα Φερδινάνδο αρχιστράτηγος, σε αντικατάσταση του αρχιστρατήγου Μιχαήλ Σαβόφ.

Με την ιδιότητά του αυτή και προ της μεγάλης προέλασης των ελληνικών στρατευμάτων ο Ρ. Δημητρίεφ συγκέντρωσε τον όγκο του βουλγαρικού στρατού εναντίον των Ελλήνων περιοριζόμενος έναντι των Σέρβων σε απλή άμυνα. Ακολούθησαν οι παρά τη Κρέσνα σφοδρές ελληνοβουλγαρικές μάχες που κατέληξαν όμως στη κατατρόπωση των Βουλγάρων και προέλαση των Ελλήνων.

Με την έκρηξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου ο Δημητρίεφ φανατικός ρωσόφιλος έσπευσε και κατατάχθηκε στο ρωσικό στρατό αναλαμβάνοντας τη διοίκηση της 3ης ρωσικής Στρατιάς όπου και αρχικά σημείωσε σημαντικές επιτυχίες. Όμως τον Μάιο του 1915 σχεδόν υπερφαλαγγίστηκε από τη Στρατιά του Μάκενσεν, όπου και υπέστη μεγάλη ήττα που είχε ως αποτέλεσμα και τον τερματισμό της σταδιοδρομίας του.

Έχοντας αποβάλει τη βουλγαρική του υπηκοότητα σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη προσχώρηση της Βουλγαρίας στη παράταξη των Κεντρικών Δυνάμεων, εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Ρωσία, όπου και τελικά φονεύθηκε από μπολσεβίκους στη ρωσική επανάσταση.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • "Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου" τ.5ος, σ.928

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Radko Dimitriyev στο Wikimedia Commons