Κυβέρνηση Δημήτριου Βάλβη 1886: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
Η '''Κυβέρνηση Δημήτριου Βάλβη 1886''' (30 Απριλίου 1886 – 9 Μαΐου 1886) ήταν βραχύβια κυβέρνηση του Ελληνικού κράτους. Διαδέχτηκε την προηγούμενη [[Κυβέρνηση Θεόδωρου Δηλιγιάννη 1885|Κυβέρνηση του Θεόδωρου Δηλιγιάννη]], αφού αυτή κατέρρευσε μετά την παραίτηση του πρωθυπουργού [[Θεόδωρος Δηλιγιάννης|Δηλιγιάννη]] και την άρνηση του αρχηγού της αντιπολίτευσης [[Χαρίλαος Τρικούπης|Τρικούπη]] να αναλάβει τον σχηματισμό κυβερνήσεως δίχως εκλογές. Τότε ο [[Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας|Βασιλιάς Γεώργιος Α']] αρχικά ανέθεσε στον [[Νικόλαος Παπαμιχαλόπουλος|Νικόλαο Παπαμιχαλόπουλο]] τον σχηματισμό κυβέρνησης. Αυτός δεχόμενος την εντολή αποτάνθηκε σε μερικούς βουλευτές της συμπολίτευσης, δεν κατάφερε όμως να τους ενώσει και να σχηματίσει υπουργικό συμβούλιο. Ο βασιλιάς Γεώργιος εκ νέου ανέθεσε τον σχηματισμό κυβέρνησης, αυτή την φορά στον επίτιμο πρόεδρο του Αρείου Πάγου [[Δημήτριος Βάλβης|Δημήτριο Βάλβη]], ο οποίος σχημάτισε κυβέρνηση.
Η '''Κυβέρνηση Δημήτριου Βάλβη 1886''' (30 Απριλίου 1886 – 9 Μαΐου 1886) ήταν βραχύβια κυβέρνηση του Ελληνικού κράτους. Διαδέχτηκε την προηγούμενη [[Κυβέρνηση Θεόδωρου Δηλιγιάννη 1885|Κυβέρνηση του Θεόδωρου Δηλιγιάννη]], αφού αυτή κατέρρευσε μετά την παραίτηση του πρωθυπουργού [[Θεόδωρος Δηλιγιάννης|Δηλιγιάννη]] και την άρνηση του αρχηγού της αντιπολίτευσης [[Χαρίλαος Τρικούπης|Τρικούπη]] να αναλάβει τον σχηματισμό κυβερνήσεως δίχως εκλογές. Τότε ο [[Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας|Βασιλιάς Γεώργιος Α']] αρχικά ανέθεσε στον [[Νικόλαος Παπαμιχαλόπουλος|Νικόλαο Παπαμιχαλόπουλο]] τον σχηματισμό κυβέρνησης. Αυτός δεχόμενος την εντολή αποτάνθηκε σε μερικούς βουλευτές της συμπολίτευσης, δεν κατάφερε όμως να τους ενώσει και να σχηματίσει υπουργικό συμβούλιο. Ο βασιλιάς Γεώργιος εκ νέου ανέθεσε τον σχηματισμό κυβέρνησης, αυτή την φορά στον επίτιμο πρόεδρο του Αρείου Πάγου [[Δημήτριος Βάλβης|Δημήτριο Βάλβη]], ο οποίος σχημάτισε κυβέρνηση.<ref>Νίννα Σακκά-Νικολοπούλου, Οι υπηρεσιακές κυβερνήσεις στην Ελλάδα. Από την πολιτική πρακτική στην Συνταγματική θεσμοποίηση-Διδακτορική διατριβή, Πάντειο Πανεπιστήμιο, Αθήνα, 1988,σελ.162</ref>


==Σύσταση==
==Σύσταση==

Έκδοση από την 11:51, 3 Σεπτεμβρίου 2015

Η Κυβέρνηση Δημήτριου Βάλβη 1886 (30 Απριλίου 1886 – 9 Μαΐου 1886) ήταν βραχύβια κυβέρνηση του Ελληνικού κράτους. Διαδέχτηκε την προηγούμενη Κυβέρνηση του Θεόδωρου Δηλιγιάννη, αφού αυτή κατέρρευσε μετά την παραίτηση του πρωθυπουργού Δηλιγιάννη και την άρνηση του αρχηγού της αντιπολίτευσης Τρικούπη να αναλάβει τον σχηματισμό κυβερνήσεως δίχως εκλογές. Τότε ο Βασιλιάς Γεώργιος Α' αρχικά ανέθεσε στον Νικόλαο Παπαμιχαλόπουλο τον σχηματισμό κυβέρνησης. Αυτός δεχόμενος την εντολή αποτάνθηκε σε μερικούς βουλευτές της συμπολίτευσης, δεν κατάφερε όμως να τους ενώσει και να σχηματίσει υπουργικό συμβούλιο. Ο βασιλιάς Γεώργιος εκ νέου ανέθεσε τον σχηματισμό κυβέρνησης, αυτή την φορά στον επίτιμο πρόεδρο του Αρείου Πάγου Δημήτριο Βάλβη, ο οποίος σχημάτισε κυβέρνηση.[1]

Σύσταση

Τα μέλη της κυβέρνησης ήταν οι:

Λειτουργία της κυβέρνησης

Πρώτη τακτική σύνοδος της Βουλής έγινε στις 8 Μαΐου. Η έναρξη των συνεδριάσεων της βουής συνοδεύτηκε με την ανάγνωση του περί αυτής βασιλικού διατάγματος. Εν συνεχεία αποφασίστηκε να εκλεχθεί πρόεδρος την βουλής. Την επόμενη μέρα, στις 9 Μαΐου η βουλή συνεδρίασε και στην ψηφοφορία που έγινε εκλέχτηκε πρόεδρος ο Στεφανόπουλος, βουλευτής Ηλείας και υποψήφιος της πολιτικής μερίδας του Τρικούπη, ενώ ο αντίπαλός του Δηλιγιάννης έχασε με ψήφους 139 έναντι 78.

Μετά την έκβαση της ψηφοφορίας, ο Τρικούπης αποχώρησε από την βουλή πανηγυρίζοντας, ενώ το πλήθος που είχε μαζευτεί τον συνόδευε, και φτάνοντας στο σπίτι του βγήκε στο μπαλκόνι και έβγαλε λόγο στον λαό.

Η δε κυβέρνηση Βάλβη υπέβαλε στον βασιλιά την παραίτησή της. Στον Τρικούπη ανατέθηκε ο σχηματισμός κυβέρνησης, της Κυβέρνησης Χαρίλαου Τρικούπη του 1886.

Παραπομπές

  1. Νίννα Σακκά-Νικολοπούλου, Οι υπηρεσιακές κυβερνήσεις στην Ελλάδα. Από την πολιτική πρακτική στην Συνταγματική θεσμοποίηση-Διδακτορική διατριβή, Πάντειο Πανεπιστήμιο, Αθήνα, 1988,σελ.162

Πηγές