Θεμίστιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Κατηγορίες
μ + σύνδ.(ιδίως χρονολογιών), μετάφρ.
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
Ο '''Θεμίστιος''' (317, [[Παφλαγονία]] - περ. 387 μ.Χ.), επωνομαζόμενος και ''εὐφραδής'' <ref>[[Simplicius of Cilicia|Simplicius]], ''in Cael.'', ''C.A.G.'' vol. 7, p. 72, ''in Cat.'' v. 8 p. 1, ''in Phys.'' v. 9, p. 42 and v. 10, p. 968; [[Sophonias]], ''Paraphr. in...de Anima'', ''C.A.G.'' v. 23, p. 1.</ref>, ήταν [[πολιτικός]], [[ρήτορας]] και [[φιλόσοφος]].
Ο '''Θεμίστιος''' ([[Παφλαγονία]] [[317]] &ndash; περ. [[387]] μ.Χ.), επονομαζόμενος και ''εὐφραδής'' <ref>[[Simplicius of Cilicia|Simplicius]], ''in Cael.'', ''C.A.G.'' vol. 7, p. 72, ''in Cat.'' v. 8 p. 1, ''in Phys.'' v. 9, p. 42 and v. 10, p. 968; [[Sophonias]], ''Paraphr. in...de Anima'', ''C.A.G.'' v. 23, p. 1.</ref>, ήταν [[πολιτικός]], [[ρήτορας]] και [[Φιλοσοφία|φιλόσοφος]].


==Ζωή==
==Ζωή==
Γεννήθηκε στην Παφλαγονία και σπούδασε στην [[Κωνσταντινούπολη]], όπου, εκτός από προσωρινή διαμονή στη [[Ρώμη]], διέμεινε κατά το υπόλοιπο της ζωής του.
Γεννήθηκε στην Παφλαγονία και σπούδασε στην [[Κωνσταντινούπολη]], όπου, εκτός από προσωρινή διαμονή στη [[Ρώμη]], διέμεινε κατά το υπόλοιπο της ζωής του.


Αν και [[Παγανισμός|παγανιστής]], έγινε δεκτός στη γερουσία από τον [[Κωνστάντιος Β'|Κωνστάντιο το Β']] το 355. Κατείχε ανώτατο διοικητικό αξίωμα στην Κωνσταντινούπολη το 384 κατά την ανάληψη του θρόνου από το [[Θεοδόσιος Α'|Θεοδόσιο]].
Αν και [[Παγανισμός|παγανιστής]], έγινε δεκτός στη γερουσία από τον [[Κωνστάντιος Β'|Κωνστάντιο το Β']] το [[355]]. Κατείχε ανώτατο διοικητικό αξίωμα στην Κωνσταντινούπολη το [[384]], κατά την ανάληψη του θρόνου από το [[Θεοδόσιος Α'|Θεοδόσιο]].


==Έργα==
==Έργα==
Οι παραφράσεις του των έργων του [[Αριστοτέλης|Αριστοτέλη]] ''Ἀναλυτικὰ ὕστερα'', ''Φυσικὴ ἀκρόαση'' και ''Περὶ ψυχῆς'' είναι πολύτιμες, αλλά οι δημηγορίες στις οποίες πανηγυρίζει τους διαδοχικούς αυτοκράτορες, συγκρίνοντάς τους με τον αληθινό φιλόσοφο του [[Πλάτων|Πλάτωνα]], ακόμη και με την ίδια την ιδέα, είναι δουλοπρεπή κι ανάξια λόγου. Ενάντια σ' αυτό, ωστόσο, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη η περιγραφή που έχει δοθεί από το Βοήθιο, ''disertissimus scriptor ad lucidus, et omnia ad facilitatem intelligentiae revocans'', και αυτή του [[Γρηγόριος Ναζιανζηνός|Γρηγορίου Ναζιανζηνού]]&mdash; με τον οποίο ο Θεμίστιος αλληλογραφούσε.
Οι παραφράσεις του των έργων του [[Αριστοτέλης|Αριστοτέλη]] ''Ἀναλυτικὰ ὕστερα'', ''Φυσικὴ ἀκρόαση'' και ''Περὶ ψυχῆς'' είναι πολύτιμες, αλλά οι δημηγορίες στις οποίες πανηγυρίζει τους διαδοχικούς αυτοκράτορες, συγκρίνοντάς τους με τον αληθινό φιλόσοφο του [[Πλάτων|Πλάτωνα]], ακόμη και με την ίδια την ιδέα, είναι δουλοπρεπή κι ανάξια λόγου. Ενάντια σ' αυτό, ωστόσο, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη η περιγραφή που έχει δοθεί από το [[Βοήθιος|Βοήθιο]], ''disertissimus scriptor ad lucidus, et omnia ad facilitatem intelligentiae revocans'', και αυτή του [[Γρηγόριος Ναζιανζηνός|Γρηγορίου Ναζιανζηνού]]&mdash; με τον οποίο ο Θεμίστιος αλληλογραφούσε.


Οι παραφράσεις του Θεμιστίου των ''[[Περί ουρανού|Περὶ οὐρανοῦ]]'' και του βιβλίου Λ των ''Μεταφυσικῶν'' έχουν φθάσει σε μας μόνο μέσω εβραϊκών εκδόσεων. Στη φιλοσοφία, ο Θεμίστιος ήταν εκλεκτικός. Θεωρούσε ότι ο [[Πλάτων]] κι ο [[Αριστοτέλης]] ουσιαστικά συμφωνούσαν, ότι ο [[Θεός]] έχει δημιουργήσει τους ανθρώπους ελεύθερους να υιοθετήσουν τον τρόπο λατρείας που προτιμούν, και ότι ο [[Χριστιανισμός]] και ο [[Ελληνισμός]] ήταν απλώς δύο μορφές της μίας παγκόσμιας θρησκείας.
Οι παραφράσεις του Θεμιστίου των ''[[Περί ουρανού|Περὶ οὐρανοῦ]]'' και του βιβλίου Λ των ''Μεταφυσικῶν'' έχουν φθάσει σε μας μόνο μέσω εβραϊκών εκδόσεων. Στη φιλοσοφία ο Θεμίστιος ήταν εκλεκτικός. Θεωρούσε ότι ο [[Πλάτων]] κι ο [[Αριστοτέλης]] ουσιαστικά συμφωνούσαν, ότι ο [[Θεός]] έχει δημιουργήσει τους ανθρώπους ελεύθερους να υιοθετήσουν τον τρόπο λατρείας που προτιμούν, και ότι ο [[Χριστιανισμός]] και ο [[Ελληνισμός]] ήταν απλώς δύο μορφές της μίας παγκόσμιας θρησκείας.


==Υποσημειώσεις==
==Υποσημειώσεις==
Γραμμή 16: Γραμμή 16:
==Παραπομπές==
==Παραπομπές==
===Πρωτογενείς πηγές===
===Πρωτογενείς πηγές===
*Paraphrases, ed. [[Ermolao Barbaro|Hermolaus Barbarus]] (Venice, 1499)
* ''Paraphrases'', ed. [[Ermolao Barbaro|Hermolaus Barbarus]] (Βενετία 1499)
* Η πρώτη έκδοση των έργων του Θεμιστίου (Βενετία 1534) περιείχε τις ''Παραφράσεις'' και 8 από τους λόγους.
*The first edition of Themistius's works (Venice, 1534) included the paraphrases and eight of the orations
*Nineteen orations, ed. [[Petavius]]: 1613 and 1618
* ''Δεκαεννέα λόγοι'', ed. [[Petavius]]: 1613 και 1618
*Thirty-three orations, ed. [[Jean Hardouin]] (Paris, 1684)
* ''Τριάντα τρεις λόγοι'', ed. [[Jean Hardouin]] (Paris, 1684)
* Ανέκδοτος λόγος ανακαλύφθηκε από τον [[Angelo Mai]] και δημοσιεύθηκε στο Μιλάνο το 1816.
*Another oration was discovered by [[Angelo Mai]], and published at Milan in 1816.
*[[W. Dindorf]] edition of the orations (Leipzig, 1832)
* Η έκδοση των λόγων από τον [[W. Dindorf]] (Λειψία 1832)
*''Commentaria in Aristotelem Graeca'' Volume 5 (Berlin)
* ''Commentaria in Aristotelem Graeca'' τόμος 5 (Βερολίνο)
*''Themistii paraphrases Aristotelis librorum quae supersunt'', ed. [[Leonhard von Spengel]] (Leipzig, 1866), [[Teubner]] series (reprinted 1998)
* ''Themistii paraphrases Aristotelis librorum quae supersunt'', έκδ. [[Leonhard von Spengel]] (Λειψία 1866), σειρά [[Teubner]] (ανατύπωση 1998)


===Μεταφράσεις===
===Μεταφράσεις===
* Παράφραση του ''De Caelo'' (Βενετία 1574) (λατινική μετάφραση από τα [[Εβραϊκή γλώσσα|εβραϊκά]])

* Παράφραση του Βιβλίου Λ (XII) των ''Metaphysics'' (Βενετία 1558) (λατινική μετάφραση από τα [[Εβραϊκή γλώσσα|εβραϊκά]])
*Paraphrase of the ''De Caelo'' (Venice 1574) (Latin translation from [[Hebrew language|Hebrew]])
** Νέα έκδοση του προηγούμενου από τον [[S. Landauer]] εμφανίσθηκε το 1903 και ανατυπώθηκε το 2000
*Paraphrase of Book Lambda (XII) of the ''Metaphysics'' (Venice 1558) (Latin translation from [[Hebrew language|Hebrew]])
*''Commentaire sur le traité de l’Ame d’Aristote, traduction de Guillaume de Moerbeke'' (Λατιν.): Louvain 1957
** A new edition of the latter by [[S. Landauer]] appeared in 1903 and was reprinted in 2000
*''On Aristotle's "On the Soul"'', μετάφρ. Todd: Cornell 1996 (Ancient Commentators on Aristotle)
*''Commentaire sur le traité de l’Ame d’Aristote, traduction de Guillaume de Moerbeke'' (Latin): Louvain 1957
*''On Aristotle's "On the Soul"'', tr. Todd: Cornell 1996 (Ancient Commentators on Aristotle)
*''On Aristotle's "Physics" book 4'', μετάφρ. Todd: Cornell 2003 (Ancient Commentators on Aristotle)
*''The Private Orations of Themistius'', Berkeley 2000
*''On Aristotle's "Physics" book 4'', tr. Todd: Cornell 2003 (Ancient Commentators on Aristotle)
*''The Private Orations of Themistius'', tr. Penella: Berkeley 2000


===Δευτερογενείς πηγές===
===Δευτερογενείς πηγές===

Έκδοση από την 09:16, 16 Φεβρουαρίου 2009

Ο Θεμίστιος (Παφλαγονία 317 – περ. 387 μ.Χ.), επονομαζόμενος και εὐφραδής [1], ήταν πολιτικός, ρήτορας και φιλόσοφος.

Ζωή

Γεννήθηκε στην Παφλαγονία και σπούδασε στην Κωνσταντινούπολη, όπου, εκτός από προσωρινή διαμονή στη Ρώμη, διέμεινε κατά το υπόλοιπο της ζωής του.

Αν και παγανιστής, έγινε δεκτός στη γερουσία από τον Κωνστάντιο το Β' το 355. Κατείχε ανώτατο διοικητικό αξίωμα στην Κωνσταντινούπολη το 384, κατά την ανάληψη του θρόνου από το Θεοδόσιο.

Έργα

Οι παραφράσεις του των έργων του Αριστοτέλη Ἀναλυτικὰ ὕστερα, Φυσικὴ ἀκρόαση και Περὶ ψυχῆς είναι πολύτιμες, αλλά οι δημηγορίες στις οποίες πανηγυρίζει τους διαδοχικούς αυτοκράτορες, συγκρίνοντάς τους με τον αληθινό φιλόσοφο του Πλάτωνα, ακόμη και με την ίδια την ιδέα, είναι δουλοπρεπή κι ανάξια λόγου. Ενάντια σ' αυτό, ωστόσο, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη η περιγραφή που έχει δοθεί από το Βοήθιο, disertissimus scriptor ad lucidus, et omnia ad facilitatem intelligentiae revocans, και αυτή του Γρηγορίου Ναζιανζηνού— με τον οποίο ο Θεμίστιος αλληλογραφούσε.

Οι παραφράσεις του Θεμιστίου των Περὶ οὐρανοῦ και του βιβλίου Λ των Μεταφυσικῶν έχουν φθάσει σε μας μόνο μέσω εβραϊκών εκδόσεων. Στη φιλοσοφία ο Θεμίστιος ήταν εκλεκτικός. Θεωρούσε ότι ο Πλάτων κι ο Αριστοτέλης ουσιαστικά συμφωνούσαν, ότι ο Θεός έχει δημιουργήσει τους ανθρώπους ελεύθερους να υιοθετήσουν τον τρόπο λατρείας που προτιμούν, και ότι ο Χριστιανισμός και ο Ελληνισμός ήταν απλώς δύο μορφές της μίας παγκόσμιας θρησκείας.

Υποσημειώσεις

  1. Simplicius, in Cael., C.A.G. vol. 7, p. 72, in Cat. v. 8 p. 1, in Phys. v. 9, p. 42 and v. 10, p. 968; Sophonias, Paraphr. in...de Anima, C.A.G. v. 23, p. 1.

Παραπομπές

Πρωτογενείς πηγές

  • Paraphrases, ed. Hermolaus Barbarus (Βενετία 1499)
  • Η πρώτη έκδοση των έργων του Θεμιστίου (Βενετία 1534) περιείχε τις Παραφράσεις και 8 από τους λόγους.
  • Δεκαεννέα λόγοι, ed. Petavius: 1613 και 1618
  • Τριάντα τρεις λόγοι, ed. Jean Hardouin (Paris, 1684)
  • Ανέκδοτος λόγος ανακαλύφθηκε από τον Angelo Mai και δημοσιεύθηκε στο Μιλάνο το 1816.
  • Η έκδοση των λόγων από τον W. Dindorf (Λειψία 1832)
  • Commentaria in Aristotelem Graeca τόμος 5 (Βερολίνο)
  • Themistii paraphrases Aristotelis librorum quae supersunt, έκδ. Leonhard von Spengel (Λειψία 1866), σειρά Teubner (ανατύπωση 1998)

Μεταφράσεις

  • Παράφραση του De Caelo (Βενετία 1574) (λατινική μετάφραση από τα εβραϊκά)
  • Παράφραση του Βιβλίου Λ (XII) των Metaphysics (Βενετία 1558) (λατινική μετάφραση από τα εβραϊκά)
    • Νέα έκδοση του προηγούμενου από τον S. Landauer εμφανίσθηκε το 1903 και ανατυπώθηκε το 2000
  • Commentaire sur le traité de l’Ame d’Aristote, traduction de Guillaume de Moerbeke (Λατιν.): Louvain 1957
  • On Aristotle's "On the Soul", μετάφρ. Todd: Cornell 1996 (Ancient Commentators on Aristotle)
  • On Aristotle's "Physics" book 4, μετάφρ. Todd: Cornell 2003 (Ancient Commentators on Aristotle)
  • The Private Orations of Themistius, Berkeley 2000

Δευτερογενείς πηγές

  • Fabricius, Bibliotheca Graeca, vi. 790 seq.
  • Eduard Zeller, History of Greek Philosophy
  • Eugène Baret, De Themistio sophista et apud imperatores oratore (Paris dissertation, 1853)
  • Amable Jourdain's Recherches critiques sur l'âge et l'origine des traductions latines d'Aristote (Paris, 1819)
  • Politics, Philosophy, and Empire in the Fourth Century: Selected Orations of Themistius, Moncur and Heather: 2002

Αυτό το λήμμα βασίζεται ή περιλαμβάνει κείμενο από το λήμμα "Themistius" της Encyclopædia Britannica του 1911 που αποτελεί κοινό κτήμα.