Μονή Αρκαδίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Αναίρεση έκδοσης 1012789 από τον Ειδικό:Contributions/194.63.235.147 (Συζήτηση χρήστη:194.63.235.147) |
μ διάφορα +εικ |
||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
[[Εικόνα:Arkadi monastery.JPG|thumb|Η Μονή Αρκαδίου σήμερα.]] |
|||
Η Ιερά Μονή Αρκαδίου ιδρύθηκε επί του Βυζαντινού Αυτοκράτορος Αρκαδίου, σε θέση στρατηγική, που συνδέει τις επαρχίες [[Ρέθυμνο|Ρεθύμνου]], [[Μυλοπόταμος|Μυλοποτάμου]] και Αμαρίου. Απέχει 23 χιλιόμετρα |
Η '''Ιερά Μονή Αρκαδίου''' ιδρύθηκε επί του Βυζαντινού Αυτοκράτορος [[Αρκάδιος|Αρκαδίου]], σε θέση στρατηγική, που συνδέει τις επαρχίες [[Ρέθυμνο|Ρεθύμνου]], [[Μυλοπόταμος|Μυλοποτάμου]] και Αμαρίου. Απέχει 23 χιλιόμετρα από την πόλη του [[Ρέθυμνο|Ρεθύμνου]] και η πρώτη ολοκληρωμένη φρουριακή μορφή του δημιουργήθηκε την τελευταία περίοδο της Ενετοκρατίας. |
||
Ο κεντρικός ναός του είναι αφιερωμένος στους Αγίους [[Μέγας Κωνσταντίνο|Κωνσταντίνο]] και [[Αγία Ελένη|Ελένη]] και έχει δύο |
Ο κεντρικός ναός του είναι αφιερωμένος στους Αγίους [[Μέγας Κωνσταντίνο|Κωνσταντίνο]] και [[Αγία Ελένη|Ελένη]] και έχει δύο κλίτη. Μετά την καταστροφή του, το [[1866]], ανοικοδομήθηκε πλήρως και αναστηλώθηκε στην πρότερή του μορφή. Μόνο ένα μισοκαμένο τέμπλο στα αριστερά της Αγίας Τράπεζας και μια μπάλα κανονιού σφηνωμένη στο αιωνόβιο [[κυπαρίσσι]] στα δεξιά στης εκκλησίας μαρτυρούν το αίμα που χύθηκε πριν 140 χρόνια. [[Εικόνα:Arkadi3.jpg|180px|right|thumb|Σύμφωνα με επιγραφή που σώζεται στη βάση του κωδωνοστασίου στην πρόσοψη, ο ναός οικοδομήθηκε το [[1587]].]] |
||
==Ιστορία της μονής== |
==Ιστορία της μονής== |
||
⚫ | Κρήτες επαναστάτες είχαν αρχίσει να συγκεντρώνονται στο Αρκάδι από τις [[3 Μαρτίου]] του [[1866]] για να φθάσουν το [[Νοέμβριος|Νοέμβριο]] να αριθμούν τους 259 πολεμιστές και 705 γυναικόπαιδα. Στις [[24 Σεπτεμβρίου]] είχε αφιχθεί ο συνταγματάρχης του Ε.Σ. Π. Κορωναίος με λίγους εθελοντές και ανακηρύχθηκε αρχηγός. Ο Κορωναίος έκρινε ότι η τοποθεσία δεν ήταν κατάλληλη για άμυνα, όμως ο Ηγούμενος της Μονής Γαβριήλ δεν ήθελε να την εγκαταλείψει. Έτσι προχώρησε σε αμυντικές προπαρασκευές, εγκατέστησε ως φρούραρχο τον ανθυπολοχαγό Ι. Δημακόπουλο και μετέβη στις επαρχίες προς στρατολόγηση πολεμιστών. |
||
⚫ | Κρήτες επαναστάτες είχαν αρχίσει να συγκεντρώνονται στο |
||
Ο |
Ο τουρκικός στρατός, αποτελούμενος από 6.000 πεζούς, 200 ιππείς, 1.200 Αλβανούς και υποστηριζόμενος από τριάντα κανόνια, υπό τον Μουσταφά Ναϊλή Πασά εξεστράτευσε εναντίον της Μονής. Παράλληλα ζήτησε από τον ηγούμενο Γαβριήλ να παραδοθεί. Η απάντηση ήταν αρνητική. |
||
[[Εικόνα:Arkadi2.jpg|180px|right|thumb| |
[[Εικόνα:Arkadi2.jpg|180px|right|thumb|Η πυριτιδαποθήκη μερικώς αναστηλωμένη]] |
||
Η επίθεση ξεκίνησε στις [[8 Νοεμβρίου]]. Στις μάχες |
Η επίθεση ξεκίνησε στις [[8 Νοεμβρίου]]. Στις μάχες διακρίθηκαν οι: Δημακόπουλος, Σπύρος Ολύμπιος, Κούβος, Δενιανάκης, Γαληνάκης. Τη δεύτερη όμως ημέρα η εξωτερική γραμμή άμυνας διασπάται, σκοτώνεται ο Ηγούμενος Γαβριήλ και οι Τούρκοι εισέρχονται στον περίβολο της Μονής. Εξαντλημένοι και με βέβαιη την αιχμαλωσία και όλα τα συνακόλουθα, ο Κωνσταντίνος Γιαμπουδάκης από το χωριό [[Άδελε Ρεθύμνου|Άδελε]] του [[Ρέθυμνο|Ρεθύμνου]] κλείνεται μαζί με άλλους πολεμιστές και γυναικόπαιδα στην πυριτιδαποθήκη. Η πυροδότηση των βαρελιών με το μπαρούτι προκάλεσε την καταστροφή της Μονής και το θάνατο πολλών Ελλήνων αλλά και Τούρκων εισβολέων. Ο κρότος λέγεται ότι ακούστηκε μέχρι το [[Ηράκλειο]]. Μετά την ανατίναξη της πυριτιδαποθήκης ο Ι. Δημακόπουλος συνέχισε να μάχεται κατά των Τουρκαλβανών στον περίβολο της Μονής. Ο ίδιος την 9η Νοεμβρίου αποφάσισε να παραδοθεί στον τακτικό τουρκικό στρατό όταν έλαβε εγγυήσεις για την ζωή των τελευταίων υπερασπιστών που μάχονταν μέσα από τα ερείπια. Ωστόσο, την επομένη εκτελέστηκε με αποκεφαλισμό τόσο αυτός όσο και οι περισσότεροι αιχμάλωτοι. |
||
Η [[Ουνέσκο]] έχει χαρακτηρίσει το Αρκάδι Ευρωπαϊκό Μνημείο Ελευθερίας. |
Η [[Ουνέσκο]] έχει χαρακτηρίσει το Αρκάδι Ευρωπαϊκό Μνημείο Ελευθερίας. |
||
Γραμμή 19: | Γραμμή 19: | ||
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι== |
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι== |
||
*[http://www.clab.edc.uoc.gr/seminar/heraklio/arkadi/MAIN.htm Πλήρης παρουσίαση του |
*[http://www.clab.edc.uoc.gr/seminar/heraklio/arkadi/MAIN.htm Πλήρης παρουσίαση του Ολοκαυτώματος απο Πανεπιστημιακό Συνέδριο Ιστορίας] |
||
*[http://www.rethimno.gr/el/T_civil/arkadi.asp?sub=arkadi Ρέθυμνο-Πολιτισμός-Μονή Αρκαδίου] |
*[http://www.rethimno.gr/el/T_civil/arkadi.asp?sub=arkadi Ρέθυμνο-Πολιτισμός-Μονή Αρκαδίου] |
||
[[Κατηγορία:Νομός Ρεθύμνης]] |
[[Κατηγορία:Νομός Ρεθύμνης]] |
||
[[Κατηγορία:Ορθόδοξες μονές]] |
|||
[[de:Kloster Arkadi]] |
[[de:Kloster Arkadi]] |
Έκδοση από την 18:08, 30 Μαΐου 2008
Η Ιερά Μονή Αρκαδίου ιδρύθηκε επί του Βυζαντινού Αυτοκράτορος Αρκαδίου, σε θέση στρατηγική, που συνδέει τις επαρχίες Ρεθύμνου, Μυλοποτάμου και Αμαρίου. Απέχει 23 χιλιόμετρα από την πόλη του Ρεθύμνου και η πρώτη ολοκληρωμένη φρουριακή μορφή του δημιουργήθηκε την τελευταία περίοδο της Ενετοκρατίας.
Ο κεντρικός ναός του είναι αφιερωμένος στους Αγίους Κωνσταντίνο και Ελένη και έχει δύο κλίτη. Μετά την καταστροφή του, το 1866, ανοικοδομήθηκε πλήρως και αναστηλώθηκε στην πρότερή του μορφή. Μόνο ένα μισοκαμένο τέμπλο στα αριστερά της Αγίας Τράπεζας και μια μπάλα κανονιού σφηνωμένη στο αιωνόβιο κυπαρίσσι στα δεξιά στης εκκλησίας μαρτυρούν το αίμα που χύθηκε πριν 140 χρόνια.
Ιστορία της μονής
Κρήτες επαναστάτες είχαν αρχίσει να συγκεντρώνονται στο Αρκάδι από τις 3 Μαρτίου του 1866 για να φθάσουν το Νοέμβριο να αριθμούν τους 259 πολεμιστές και 705 γυναικόπαιδα. Στις 24 Σεπτεμβρίου είχε αφιχθεί ο συνταγματάρχης του Ε.Σ. Π. Κορωναίος με λίγους εθελοντές και ανακηρύχθηκε αρχηγός. Ο Κορωναίος έκρινε ότι η τοποθεσία δεν ήταν κατάλληλη για άμυνα, όμως ο Ηγούμενος της Μονής Γαβριήλ δεν ήθελε να την εγκαταλείψει. Έτσι προχώρησε σε αμυντικές προπαρασκευές, εγκατέστησε ως φρούραρχο τον ανθυπολοχαγό Ι. Δημακόπουλο και μετέβη στις επαρχίες προς στρατολόγηση πολεμιστών.
Ο τουρκικός στρατός, αποτελούμενος από 6.000 πεζούς, 200 ιππείς, 1.200 Αλβανούς και υποστηριζόμενος από τριάντα κανόνια, υπό τον Μουσταφά Ναϊλή Πασά εξεστράτευσε εναντίον της Μονής. Παράλληλα ζήτησε από τον ηγούμενο Γαβριήλ να παραδοθεί. Η απάντηση ήταν αρνητική.
Η επίθεση ξεκίνησε στις 8 Νοεμβρίου. Στις μάχες διακρίθηκαν οι: Δημακόπουλος, Σπύρος Ολύμπιος, Κούβος, Δενιανάκης, Γαληνάκης. Τη δεύτερη όμως ημέρα η εξωτερική γραμμή άμυνας διασπάται, σκοτώνεται ο Ηγούμενος Γαβριήλ και οι Τούρκοι εισέρχονται στον περίβολο της Μονής. Εξαντλημένοι και με βέβαιη την αιχμαλωσία και όλα τα συνακόλουθα, ο Κωνσταντίνος Γιαμπουδάκης από το χωριό Άδελε του Ρεθύμνου κλείνεται μαζί με άλλους πολεμιστές και γυναικόπαιδα στην πυριτιδαποθήκη. Η πυροδότηση των βαρελιών με το μπαρούτι προκάλεσε την καταστροφή της Μονής και το θάνατο πολλών Ελλήνων αλλά και Τούρκων εισβολέων. Ο κρότος λέγεται ότι ακούστηκε μέχρι το Ηράκλειο. Μετά την ανατίναξη της πυριτιδαποθήκης ο Ι. Δημακόπουλος συνέχισε να μάχεται κατά των Τουρκαλβανών στον περίβολο της Μονής. Ο ίδιος την 9η Νοεμβρίου αποφάσισε να παραδοθεί στον τακτικό τουρκικό στρατό όταν έλαβε εγγυήσεις για την ζωή των τελευταίων υπερασπιστών που μάχονταν μέσα από τα ερείπια. Ωστόσο, την επομένη εκτελέστηκε με αποκεφαλισμό τόσο αυτός όσο και οι περισσότεροι αιχμάλωτοι.
Η Ουνέσκο έχει χαρακτηρίσει το Αρκάδι Ευρωπαϊκό Μνημείο Ελευθερίας.
Πηγές
- Νικ. Β. Τωμαδάκη, «Ο Φρούραρχος Αρκαδίου Ιωάννης Δημακόπουλος». Λόγος κατά τα αποκαλυπτήρια αναμνηστικής πλακός στο Δημαρχείο Τριπόλεως εις μνήμην Ιω. Δημακόπουλου, 15/11/1970. Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό της Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών Πελοποννησιακά, τομ. 8, 1971.