Εθνικό Πανεπιστήμιο του Κιέβου «Ταράς Σεβτσένκο»
Συντεταγμένες: 50°26′30.851″N 30°30′40.730″E / 50.44190306°N 30.51131389°E
| Εθνικό Πανεπιστήμιο του Κιέβου «Ταράς Σεβτσένκο» | |
|---|---|
| Київський національний університет імені Тараса Шевченка και Київський університет імені Тараса Шевченка | |
 | |
 | |
 | |
| Είδος | δημόσιο πανεπιστήμιο, ερευνητικό πανεπιστήμιο, εκδότης ανοικτής πρόσβασης[1] και μνημείο αρχιτεκτονικής κληρονομιάς |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 50°26′31″N 30°30′41″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Κίεβο |
| Τοποθεσία | Κίεβο |
| Χώρα | Ουκρανία[1] |
| Έναρξη κατασκευής | 1834 |
| Αρχιτέκτονας | Vincent Beretti[2] |
| Βραβεία | τάγμα του Λένιν και τάγμα της Οκτωβριανής Επανάστασης |
| Προστασία | μνημείο αρχιτεκτονικής κληρονομιάς[2] και μνημείο αρχιτεκτονικής κληρονομιάς Εθνικής Σημασίας της Ουκρανίας[3] |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το Εθνικό Πανεπιστήμιο του Κιέβου «Ταράς Σεβτσένκο» (ουκρανικά: Київський національний університет імені Тараса Шевченка), επίσης γνωστό ως Πανεπιστήμιο του Κιέβου ή Πανεπιστήμιο Σεβτσένκο, είναι πανεπιστήμιο στο Κίεβο, την πρωτεύουσα της Ουκρανίας. Το πανεπιστήμιο είναι παγκοσμίως αναγνωρισμένο ως το πιο διάσημο πανεπιστήμιο της Ουκρανίας, καθώς είναι το μεγαλύτερο εθνικό ίδρυμα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της χώρας. Κατατάσσεται στα κορυφαία 650 πανεπιστήμια στον κόσμο.[4] Είναι το τρίτο παλαιότερο πανεπιστήμιο στην Ουκρανία μετά το Πανεπιστήμιο του Λβιβ και το Εθνικό Πανεπιστήμιο του Χάρκοβο. Αποτελείται από δεκαπέντε σχολές (ακαδημαϊκά τμήματα) και πέντε ινστιτούτα. Ιδρύθηκε το 1834 από τον Ρώσο Τσάρο Νικόλαο Α΄[5] ως Αυτοκρατορικό Πανεπιστήμιο του Αγίου Βλαδίμηρου του Κιέβου, και από τότε άλλαξε το όνομά του αρκετές φορές. Κατά την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης, το Κρατικό Πανεπιστήμιο του Κιέβου ήταν ένα από τα τρία κορυφαία πανεπιστήμια της ΕΣΣΔ, μαζί με το Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας και το Κρατικό Πανεπιστήμιο του Λένινγκραντ. Κατατάσσεται ως το καλύτερο πανεπιστήμιο στην Ουκρανία σε πολλές κατατάξεις. Κατά τη διάρκεια της ιστορίας, το πανεπιστήμιο έχει παράξει πολλούς διάσημους αποφοίτους, όπως οι Νικολάι Μπούνγκε, Μιχαΐλο Ντραχομάνοβ, Μιχάιλο Χρουσέφσκι, Νικολάι Αλεξάντροβιτς Μπερντιάεφ, Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ, Ιβάν Σμαλχάουζεν, Τεοντόσι Ντομπζάνσκι, Βιατσεσλάβ Τσορνοβίλ, Λεονίντ Κραβτσούκ και πολλούς άλλους. Ο ίδιος ο Ταράς Σεβτσένκο, του οποίου απαγορεύτηκε η εκπαιδευτική δραστηριότητα για πολιτικούς λόγους, εργάστηκε για το Πανεπιστήμιο του Κιέβου ως ερευνητής πεδίου.
Το πανεπιστήμιο σήμερα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Πανεπιστήμιο του Κιέβου μετονομάστηκε από τον Ταράς Σεβτσένκο, μια σημαντική προσωπικότητα της ουκρανικής λογοτεχνίας και τέχνης. Είναι ένα ίδρυμα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που εκπαιδεύει ειδικούς σε πολλούς τομείς γνώσης και πραγματοποιεί έρευνα. Θεωρείται το πιο διάσημο πανεπιστήμιο στην Ουκρανία[6] και σημαντικό κέντρο προηγμένης μάθησης και προοδευτικής σκέψης.[7] Αποτελείται από πολλές σχολές και τμήματα και εκπαιδεύει ειδικούς σε μεγαλύτερο αριθμό ακαδημαϊκών πεδίων από οποιοδήποτε άλλο εκπαιδευτικό ίδρυμα της Ουκρανίας.
Σήμερα, όπως έκανε σε όλη την ιστορία του, το πανεπιστήμιο διατηρεί τον ρόλο του ως σημαντικό κέντρο μάθησης και έρευνας, καθώς και ως σημαντικό πολιτιστικό κέντρο. Οι ακαδημαϊκοί και οι φοιτητές του ακολουθούν τις μακροχρόνιες παραδόσεις των υψηλότερων ακαδημαϊκών προτύπων και των δημοκρατικών ιδανικών. Επί του παρόντος, το φοιτητικό σώμα του πανεπιστημίου ανέρχεται συνολικά σε <30.000 φοιτητές. Αυτός ο αριθμός περιλαμβάνει σχεδόν 2.000 φοιτητές στο Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων που είναι προσαρτημένο στο Πανεπιστήμιο του Κιέβου.
Καθώς η εκπαίδευση ειδικών υψηλής ειδίκευσης ήταν πάντα ο κύριος στόχος, οι σχολές και τα τμήματα αναθεωρούν συνεχώς τα προγράμματα σπουδών τους και εισάγουν νέα προγράμματα. Ορισμένες σχολές προσφέρουν 4ετή προγράμματα Bachelor και 2ετή μεταπτυχιακά προγράμματα, μαζί με παραδοσιακά 5ετή προγράμματα ειδικευμένων πτυχίων. Επί του παρόντος, η έμφαση δίνεται στην ικανότητα του φοιτητή να εργάζεται ανεξάρτητα και να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του εργοδότη, επομένως η πρακτική εμπειρία στον τομέα είναι πρωταρχικής σημασίας. Τα προγράμματα σπουδών όλων των σχολών του πανεπιστημίου βασίζονται στον συνδυασμό της ακαδημαϊκής διδασκαλίας με την ερευνητική εργασία των φοιτητών και τον συνδυασμό εμπεριστατωμένης θεωρητικής γνώσης με συγκεκριμένες δεξιότητες. Έχοντας αποκτήσει θεωρητικές γνώσεις στο πρώτο και το δεύτερο έτος, στο τρίτο έτος οι προπτυχιακοί φοιτητές επιλέγουν έναν τομέα για να ειδικευτούν. Ταυτόχρονα επιλέγουν ένα πεδίο για την ανεξάρτητη φοίτησή τους, συμμετέχοντας σε ειδικά επιλεγμένα σεμινάρια. Τα αποτελέσματα της έρευνας παρουσιάζονται συνήθως σε συνεδριάσεις επιστημονικών εταιρειών φοιτητών ή σε επιστημονικά συνέδρια, όπου δημοσιεύονται τα πιο ενδιαφέροντα αποτελέσματα.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αυτοκρατορικό Πανεπιστήμιο του Αγίου Βλαδίμηρου του Κιέβου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το πανεπιστήμιο ιδρύθηκε το 1834, όταν ο Αυτοκράτορας Νικόλαος Α΄ της Ρωσίας (βασ. 1825–1855) υπέγραψε τον Χάρτη σχετικά με τη δημιουργία του πανεπιστημίου που πήρε το όνομά του από τον Άγιο Βλαδίμηρο, τον ηγεμόνα που εκχριστιανοποίησε το Ρως του Κιέβου. Αυτό το όνομα επιλέχθηκε από τις αρχές της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, όπου ο ρόλος του Ορθόδοξου Χριστιανισμού ήταν τεράστιος και μπορεί να αντανακλούσε τη διαρκή σημασία του Κιέβου ως κοιτίδας του Ανατολικού Χριστιανισμού για ολόκληρη την Αυτοκρατορία.
Το πανεπιστήμιο επωφελήθηκε από περιουσιακά στοιχεία που μεταφέρθηκαν από το Πανεπιστήμιο του Βίλνιους, το οποίο έκλεισε μετά τη Νοεμβριανή Εξέγερση του 1831.[8] Οι πρώτοι 62 φοιτητές ξεκίνησαν τις σπουδές τους στο πανεπιστήμιο το 1834, στη μία σχολή του, τη Φιλοσοφική, η οποία είχε δύο τμήματα: το Τμήμα Ιστορίας και Φιλολογίας και το Τμήμα Φυσικομαθηματικών. Υπήρξαν νέες προσθήκες στο αρχικό τμήμα το 1835 και το 1847: η Νομική και η Ιατρική Σχολή. Αργότερα, η αρχική Φιλοσοφική Σχολή χωρίστηκε σε δύο ξεχωριστές ενότητες: τη Σχολή Ιστορίας και Φιλολογίας και τη Σχολή Φυσικών Επιστημών. Δεν υπήρχαν άλλες προσθήκες στον αριθμό των τμημάτων μέχρι τη δεκαετία του 1920.
Οι τοίχοι του κεντρικού κτηρίου είναι βαμμένοι με κόκκινο χρώμα, ενώ οι κορυφές και οι πυθμένες των κιόνων του είναι βαμμένοι μαύροι. Το τραγούδι Shchedryk του Ουκρανού συνθέτη Μικόλα Λεοντόβιτς πρωτοπαρουσιάστηκε στο Πανεπιστήμιο του Κιέβου στις 26 Δεκεμβρίου 1916 από τη χορωδία του πανεπιστημίου, υπό τη διεύθυνση του Αλεξάντρ Κόσιτς.
Πανεπιστήμιο Μιχαΐλο Ντραχομάνοβ (1920–1932)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1920, το Πανεπιστήμιο του Αγίου Βλαδίμηρου μετονομάστηκε σε Πανεπιστήμιο Μιχαΐλο Ντραχομάνοβ.
Πανεπιστήμιο Ταράς Σεβτσένκο (από το 1939)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1939, το Πανεπιστήμιο του Αγίου Βλαδίμηρου μετονομάστηκε σε Ταράς Σεβτσένκο (μετά την αποφοίτησή του από την Αυτοκρατορική Ακαδημία Τεχνών στην Αγία Πετρούπολη, τότε πρωτεύουσα της Αυτοκρατορίας, ο Ταράς Σεβτσένκο επέστρεψε στο Κίεβο και μεταξύ 1845 και 1846, εργάστηκε στην Αρχαιολογική και Εθνογραφική Επιτροπή στο πανεπιστήμιο μέχρι τη σύλληψή του το 1847). Από το 1960, όταν έγιναν δεκτοί οι πρώτοι διεθνείς φοιτητές, περισσότεροι από 20.000 ειδικοί υψηλής ειδίκευσης έχουν εκπαιδευτεί στο Πανεπιστήμιο Ταράς Σεβτσένκο για 120 χώρες. Οι πρώτοι ξένοι φοιτητές του πανεπιστημίου ήρθαν από την Κούβα, τη Γουινέα, την Ινδονησία, την Γκάνα, το Τόγκο, τη Νιγηρία, το Καμερούν, το Μπενίν, τη Ζανζιβάρη, την Υεμένη, την Αλγερία και το Αφγανιστάν, οι οποίοι στη συνέχεια έγιναν ιατροί, μηχανικοί, γεωπόνοι, διπλωμάτες, οικονομολόγοι και πολιτικοί στις αντίστοιχες χώρες τους.
Κατά τη σοβιετική περίοδο, το Πανεπιστήμιο Ταράς Σεβτσένκο έλαβε το Τάγμα του Λένιν (1959) και το Τάγμα της Οκτωβριανής Επανάστασης (1984). Επιπλέον, το 2002 ο αστεροειδής 4868 Knushevia ονομάστηκε προς τιμή του Πανεπιστημίου Ταράς Σεβτσένκο του Κιέβου.
Συνεργασίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το πανεπιστήμιο έχει πάνω από 400 συνεργαζόμενα πανεπιστήμια, διατηρεί σχέσεις και, σε ορισμένες περιπτώσεις, προγράμματα ανταλλαγής φοιτητών με πανεπιστήμια 40 χωρών,[9] αριθμός που περιλαμβάνει ορισμένες πρώην δημοκρατίες της Σοβιετικής Ένωσης και άλλες χώρες με τις οποίες η Ουκρανία παραδοσιακά, τα τελευταία 70 χρόνια πριν από την ανεξαρτησία το 1991, δεν είχε επίσημες διμερείς σχέσεις. Μια μικρή επιλογή συνεργαζόμενων πανεπιστημίων εμφανίζεται παρακάτω.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Directory of Open Access Journals.
- ↑ 2,0 2,1 «Kiew. Denkmäler der Baukunst» 1980.
- ↑ kyiv-heritage
.com /sites /default /files /%D0%9F%D0%B0%D0%BC%20%D0%9A%D0%B8%D1%94%D0%B2%D0%B0%20181 .pdf. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022. - ↑ «QS World University Rankings 2019». Top Universities (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2022.
- ↑ «To the University's 175th Anniversary». www.univ.kiev.ua. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2022.
- ↑ «200 of the best higher education schools in Ukraine» (στα uk). Dzerkalo Tyzhnia. March 30, 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις June 22, 2007. https://web.archive.org/web/20070622122211/http://www.dt.ua/projects/top200/59129/. Ανακτήθηκε στις 2008-08-09.
- ↑ «Decree of the President of Ukraine about Taras Shevchenko University». Press office of Taras Shevchenko University. 5 Μαΐου 2008.
- ↑ Yla, Stasys (Summer 1981). «The Clash of Nationalities at the University of Vilnius». Lituanus 1 (27). ISSN 0024-5089. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2021-07-10. https://web.archive.org/web/20210710102223/http://www.lituanus.org/1981_2/81_2_03.htm. Ανακτήθηκε στις 2022-04-21.
- ↑ «Подготовительное отделение». Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2015.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|