Εδμόνδος, κόμης του Ράτλαντ
| Εδμόνδος, κόμης του Ράτλαντ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 17 Μαΐου 1443 ή 27 Μαΐου 1443[1] Ρουέν |
| Θάνατος | 30 Δεκεμβρίου 1460[1] Ουέικφιλντ |
| Αιτία θανάτου | αποκεφαλισμός |
| Τόπος ταφής | Church of St Mary and All Saints, Fotheringhay |
| Χώρα πολιτογράφησης | Rouen |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | δικαστής |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Ριχάρδος της Υόρκης[2] και Σεσίλ Νέβιλ, δούκισσα της Υόρκης[2] |
| Αδέλφια | Ελισάβετ της Υόρκης, δούκισσα του Σάφοκ Μαργαρίτα της Υόρκης Άννα της Υόρκης, δούκισσα του Έξετερ Εδουάρδος Δ΄ της Αγγλίας Ριχάρδος Γ΄ της Αγγλίας Γεώργιος, 1ος δούκας του Κλάρενς |
| Οικογένεια | Οίκος της Υόρκης |
| Θυρεός | |
 | |
Ο Εδμόνδος, κόμης του Ράτλαντ (Edmund, Earl of Rutland, 17 Μαΐου 1443 - 30 Δεκεμβρίου 1460) από τον Οίκο της Υόρκης ήταν το πέμπτο παιδί και ο δεύτερος γιος του Ριχάρδου Πλανταγενέτη και της Σεσίλ Νέβιλ. Την εποχή που γεννήθηκε η Ρουέν ήταν πρωτεύουσα της Αγγλοκρατούμενης Γαλλίας και ο πατέρας του είχε τον τίτλο του Υπολοχαγού της Γαλλίας, σκοτώθηκε σε ηλικία 17 ετών στην μάχη του Γουέικφιλντ κατά την διάρκεια του Πολέμου των Ρόδων. Ο Ερρίκος Δ΄ της Αγγλίας δημιούργησε την κομητεία του Ράτλαντ λίγο πριν το 1454 αλλά δεν υπάρχει καμιά καταγραφή της δημιουργίας. Ο Εδμόνδος και ο μεγαλύτερος αδελφός του Εδουάρδος Δ΄ της Αγγλίας που είχε τότε τον τίτλο του κόμη του Μαρς έγραψαν στις 14 Ιουνίου 1454 ένα γράμμα στον πατέρα τους με την επιγραφή "Ε.Ράτλαντ και Ε.Μαρς".[3]
Υψηλός λόρδος της Ιρλανδίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1451 ενώ ο πατέρας του είχε τον τίτλο του Υπολοχαγού της Ιρλανδίας ο Εδμόνδος διορίστηκε λόρδος καγκελάριος της Ιρλανδίας, ο ίδιος ήταν ανήλικος γι'αυτό τα καθήκοντα του ανατέθηκαν σε διορισμένους καγκελάριους. Ο πρώτος διορισμένος καγκελάριος ήταν ο Εδμόνδος Όλντχωλ, επίσκοπος του Μιθ, ο αδελφός του Γουίλιαμ Όλντχωλ ήταν καγκελάριος της Υόρκης και πιθανότατα βρισκόταν πίσω από τον διορισμό, ήταν ο πραγματικός κυβερνήτης μέχρι το 1454. Ο Όλντχωλ αντικαταστάθηκε από τον Τζων Τάλμποτ, 2ο κόμη του Σρούσμπερυ που κατείχε επίσης τον τίτλο του Υψηλού Στιούαρτ της Ιρλανδίας, συνέχιζε να είναι ο πραγματικός καγκελάριος μέχρι τον θάνατο του στην μάχη του Νορθάμπτον (10 Ιουλίου 1460). Οι διορισμοί τόσο οι δικοί του όσο και των αντιπροσώπων του έγιναν δεκτοί από το Κοινοβούλιο της Ιρλανδίας που αναγνωρίστηκε για πρώτη φορά η ανεξαρτησία του. Το Κοινοβούλιο διακήρυξε ότι η Ιρλανδία αποτελούσε ανεξάρτητο νομοθετικό σώμα από το Κοινοβούλιο της Αγγλίας και ότι "οι λόρδοι και οι κοινότητες της Ιρλανδίας έγιναν αποδεκτοί στα κοινοβούλια τους και στα μεγάλα συμβούλια".
Οι Ιρλανδοί υπήκοοι σύμφωνα με τους κοινοβουλευτικούς όρους θα έδιναν λόγο μόνο στην μεγάλη σφραγίδα της Ιρλανδίας και στους λόρδους καγκελάριους, κάθε προσπάθεια να επιβάλουν όρους του Αγγλικού κοινοβουλίου θα επέφερε στέρηση της περιουσίας και πρόστιμο. Ο Οίκος της Υόρκης στην Ιρλανδία κέρδισε την υποστήριξη του Τόμας Φιτζέραλντ, 7ου κόμη του Κίλνταρ και του Ιακώβου Φιτζέραλντ, 6ου κόμη του Ντέσμοντ, από την άλλη ο Οίκος του Λάνκαστερ είχε βασικό οπαδό στην Ιρλανδία τον Ιάκωβο Μπάτλερ, 5ο κόμη του Όρμοντ.[4]
Θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Εδμόνδος πέθανε στις 30 Δεκεμβρίου 1460 σε ηλικία 17 ετών κατά την διάρκεια ή λίγο μετά την μάχη του Γουέικφιλντ στην διάρκεια του Πολέμου των Ρόδων, πολέμησε μαζί με τον πατέρα του. Μετά την μάχη προσπάθησε να δραπετεύσει αλλά συνελήφθη και σκοτώθηκε από τον λόρδο Κλίφορντ για να τον εκδικηθεί τον φόνο του πατέρα του στην μάχη του Σαιν - Άλμπαν. Ο Ρόντερικ Ο' Φλαάναγκαν στην βιογραφία του για τον Εδμόνδο σημειώνει (1870) :
"Με την παρότρυνση του δασκάλου του ενός ιερέα με το όνομα Ροβέρτος Άσπελλ δραπέτευσε από το πεδίο της μάχης. Οι κινήσεις του έγιναν γνωστές από τους οπαδούς του Οίκου του Λάνκαστερ, ο λόρδος Κλίφορντ τον συνέλαβε αιχμάλωτο και τον ρώτησε για τον βαθμό του και το όνομα του. Ο ηγούμενος του πρότεινε να τον σώσει επειδή ήταν γιος του πρίγκιπα και θα μπορούσε να του κάνει καλό. Ο σκληρός ευγενής αναγνώρισε τον γιο του φονιά του πατέρα του και τον μαχαίρωσε στην καρδιά, αυτό ήταν το τέλος του 17χρονου Εδμόνδου Πλανταγενέτη, κόμη του Ράτλαντ, λόρδου και καγκελάριου της Ιρλανδίας".
Η πληροφορία αυτή δεν υποστηρίζεται ωστόσο πουθενά από πηγές της εποχής για την μάχη. Ο Εδμόνδος του Ράτλαντ εκτελέστηκε σύμφωνα με τις περισσότερες πηγές με διαταγή του λόρδου Κλίφορντ ή από τον ίδιο τον λόρδο Κλίφορντ, το κεφάλι του κόπηκε και τοποθετήθηκε στις πύλες της Υόρκης μαζί με αυτό του πατέρα του και του Ριχάρδου Νέβιλ, 5ου κόμη του Σόλσμπερι.[5] Στο έργο του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ "Ερρίκος Δ΄, Μέρος Γ΄" ο Ράτλαντ εμφανίζεται σαν ένα μικρό αγόρι που σκοτώνεται βίαια από τον Κλίφορντ παρά τα παρακάλια να του χαρίσει την ζωή. Η πηγή εμφανίζεται ξανά στην ιστορία του Χωλ (1548) που εσφαλμένα παρουσιάζει τον Εδμόνδο 12 ετών. Ο Εδμόνδος και ο πατέρας του τάφηκαν στο κάστρο του Πόντεκραφτ, η αναταφή τους έγινε στις 29 - 30 Ιουλίου 1476 σε μεγαλοπρεπή πομπή στο οικογενειακό κάστρο του Φοθερινγκώ.[6] Ο λόρδος Κλίφορντ σκοτώθηκε και ο ίδιος τον Μάρτιο του 1461 στην μάχη του Φέρριμπριτζ
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 p10164.htm#i101636.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Edward IV by Charles Ross (U. of California Press, 1974)
- ↑ Weir, Alison, "Britain's Royal Family: A Complete Genealogy", Bodley Head 2002, p 134
- ↑ http://www.thepeerage.com/p10164.htm#i101636
- ↑ Charles Ross, Edward IV, p. 271
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Weir, Alison, "Britain's Royal Family: A Complete Genealogy", Bodley Head 2002
- Edward IV by Charles Ross (U. of California Press, 1974)
- Pinches, John Harvey; Pinches, Rosemary (1974), The Royal Heraldry of England, Heraldry Today, Slough, Buckinghamshire: Hollen Street Press
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|