Διονύσιος Θερειανός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Διονύσιος Θερειανός
Ο Διονύσιος Θερειανός στο περιοδικό Κλειώ του 1890
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Διονύσιος Θερειανός (Ελληνικά)
Γέννηση1834
Ζάκυνθος
Θάνατος1897
Τεργέστη
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένον Κράτος των Ιονίων Νήσων
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταλόγιος
δημοσιογράφος
φιλόλογος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Διονύσιος Θερειανός (18341897) ήταν Έλληνας λόγιος και δημοσιογράφος.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε το 1834 στη Ζάκυνθο και μετά την ολοκλήρωση των γυμνασιακών σπουδών του και την παρακολούθηση μαθημάτων στην Ιόνιο Ακαδημία, στην Κέρκυρα με δάσκαλο τον Ιωάννη Οικονομίδη, μετεγκαταστάθηκε στην Τεργέστη το 1850. Ο πατέρας του ήταν εφημέριος της ελληνικής παροικίας στην πόλη και ο Θερειανός έμεινε εκεί για το υπόλοιπο της ζωής του. Ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή του σε πανεπιστήμιο της Γερμανίας, παρακολουθώντας μαθήματα φιλοσοφίας και φιλολογίας. Ωστόσο το μεγαλύτερο μέρος των γνώσεών του σχετικά με την αρχαιολογία το απέκτησε όντας αυτοδίδακτος. Μετά την επιστροφή του στην Τεργέστη υπήρξε συνεργάτης της εφημερίδας Νέα Ημέρα, μία από τις γνωστότερες ελληνικές εφημερίδες της πόλης, ενώ μεταξύ 1861 και 1883 εξέδιδε σε συνεργασία με τον Θεαγένη Λιβαδά την εβδομαδιαία επιθεώρηση Κλειώ. Στα έντυπα αυτά ο Θερειανός δημοσίευε κυρίως πολιτικά άρθρα και ιστορικές ή κοινωνικές επιφυλλίδες.[1][2]

Η καθαρότητα του λόγου και του ύφους του Θερειανού αλλά και του Λιβαδά τους κατέστησε κορυφαίους της Τεργεσταίας Σχολής. Μερικά από τα σημαντικότερα έργα του ήταν τα εξής: Νύξεις περί του ομηρικού ζητήματος (1866), Φιλολογικαί υποτυπώσεις (1885), Διάγραμμα στωικής φιλοσοφίας (1892). Ωστόσο, ένα από τα σημαντικότερα έργα του ήταν μία τρίτομη Βιογραφία του Αδαμάντιου Κοραή (1889-90). Ο Θερειανός απεβίωσε το 1897 στην Τεργέστη. Κληροδότησε τη χρηματική του περιουσία στη Βαυαρική Ακαδημία, ενώ δώρησε τη βιβλιοθήκη του στις δημοτικές βιβλιοθήκες της Ζακύνθου και της Τεργέστης καθώς και στο Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο Αθηνών.[2]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]