Διάλεκτος Πριλάπου - Μπίτολα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χάρτης με τις διαλέκτους της σλαβομακεδονικής γλώσσας.

Η διάλεκτος Πριλάπου - Μπίτολα (σλαβομακεδονικά: Прилепско-битолски дијалект‎‎, Prilepsko-bitolski dijalekt, βουλγαρικά: Битолски говор) είναι κατά την σλαβομακεδονική διαλεκτολογία μέλος της κεντρικής υποομάδας της ομάδας των δυτικών διαλέκτων της σλαβομακεδονικής γλώσσας και κατά την βουλγαρική διαλεκτολογία συμπεριλαμβάνεται ως μέλος των νοτιοδυτικών διαλέκτων της βουλγαρικής γλώσσας.[1] Αυτή η διάλεκτος μιλιέται σε ένα μεγάλο μέρος της περιοχής Πελαγονίας (πιο συγκεκριμένα στους δήμους Μπίτολα, Πρίλεπ, Κρουσόβου και Ντεμίρ Χισάρ), καθώς και από τους σλαβόφωνους στην περιοχή της Φλώρινας[2][3] στην γειτονική ελληνική Μακεδονία . Η διάλεκτος, μαζί με άλλες περιφερειακές δυτικοκεντρικές διαλέκτους, παρέχει ένα μεγάλο μέρος της βάσης για τη σύγχρονη Σλαβομακεδονική.[4]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Стойков (Στόικοφ), Стойко (2002) [1962]. Българска диалектология (Βουλγαρική διαλεκτολογία) (στα Βουλγαρικά). София: Акад. изд. "Проф. Марин Дринов". ISBN 954-430-846-6. OCLC 53429452. 
  2. χωρίς συγγραφέα. Леринскиот говор. Македонски јазик, 1983, ХХХIV, σ. 23-49.
  3. Hill, Peter. The Dialect of Gorno Kalenik 1991, Columbus, OH.
  4. "Makedonska gramatika" by Krume Kepeski, Language, Vol. 27, No. 2 (Apr–Jun, 1951), σ. 180–187.