Μετάβαση στο περιεχόμενο

Δημοσθένης Βαλαβάνης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Δημοσθένης Βαλαβάνης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Δημοσθένης Βαλαβάνης (Ελληνικά)
Γέννηση1829
Καρύταινα
Θάνατος1854
Αιτία θανάτουφυματίωση
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποιητής
συγγραφέας

Ο Δημοσθένης Βαλαβάνης (1824-1854) ήταν Έλληνας ποιητής της Α' Αθηναϊκής Σχολής.

Ο Δημοσθένης Βαλαβάνης γεννήθηκε το 1824 στην Καρύταινα της Αρκαδίας[1]. Έμεινε ορφανός όταν ήταν ακόμα παιδί και έμεινε σε συγγενή του στο Ναύπλιο όπου τελείωσε τις εγκύκλιες σπουδές του. Στη συνέχεια γράφτηκε στην Ιατρική σχολή του Εθνικού Πανεπιστημίου στην Αθήνα, ενώ παράλληλα δούλευε για να ζήσει. Διετέλεσε οικονομικός υπάλληλος και έζησε στην επαρχία.[1] Λίγο πριν ολοκληρώσει τις σπουδές του προσβλήθηκε από φυματίωση και πέθανε το 1854.

Εξαιτίας της σύντομης ζωής του δεν πρόλαβε να εκδώσει καμιά ποιητική συλλογή. Δημοσίευσε μόνο κάποια ποιήματα σε λογοτεχνικά περιοδικά. Είναι από τους λίγους ρομαντικούς ποιητές που ήταν δίγλωσσοι, δηλαδή έγραψαν και στη δημοτική και στην καθαρεύουσα[2]. Έγραψε ακόμα ένα πεζογράφημα με τίτλο Δυο νύκτες που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Ευτέρπη, καθώς και μια τραγωδία που δε σώζεται (Ο θάνατος του Παπαφλέσσα)[1]. Οι μελετητές διακρίνουν στη στιχουργική του την απαρχή μιας δημιουργικής δύναμης, η οποία δεν πρόλαβε να αποδώσει όλους τους καρπούς της.

  1. 1,0 1,1 1,2 Κωνσταντίνος Δημαράς, «Δημοσθένης Βαλαβάνης», στο: Κ.Θ.Δημαράς, Σύμμικτα Α' Από την παιδεία στην λογοτεχνία, (επιμ.Αλέξης Πολίτης), Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού, Αθήνα, 2000, σελ.172
  2. Κωνσταντίνος Δημαράς, «Δημοσθένης Βαλαβάνης», στο: Κ.Θ.Δημαράς, Σύμμικτα Α' Από την παιδεία στην λογοτεχνία, (επιμ.Αλέξης Πολίτης), Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού, Αθήνα, 2000, σελ.173
  • Κωνσταντίνος Δημαράς, «Δημοσθένης Βαλαβάνης», στο: Κ.Θ.Δημαράς, Σύμμικτα Α' Από την παιδεία στην λογοτεχνία, (επιμ.Αλέξης Πολίτης), Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού, Αθήνα, 2000, σελ.172-173