Δημήτριος Λαμπαδάριος
| Δημήτριος Λαμπαδάριος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Δημήτριος Λαμπαδάριος (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1890 Αθήνα |
| Θάνατος | 1950 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αρχιτέκτονας διδάσκων πανεπιστημίου |
| Εργοδότης | Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Ακαδημίας Αθηνών (από 1933) |
Ο Δημήτριος Λαμπαδάριος (1887-1950) ήταν Έλληνας Ακαδημαϊκός, καθηγητής της Γεωδαισίας, Διευθυντής και Πρύτανης του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Θεωρείται ο ιδρυτής της Σχολής Αγρονόμων και Τοπογράφων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και του σώματος των Αγρονόμων και Τοπογράφων Μηχανικών στην Ελλάδα.
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός (1910) στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Έλαβε το βραβείο του κληροδοτήματος Κονδούλη[1]. Πραγματοποίησε σπουδές στο Πολυτεχνείο και το Γεωδαιτικό Ινστιτούτο της Δρέσδης, με υποτροφία του Αβερώφειου κληροδοτήματος του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (1913-1915). Εργάστηκε ως μηχανικός στην Ελβετία (1915-1916)[2].
Από το 1916 ως το θάνατό του, ήταν Τακτικός Καθηγητής της Γεωδαισίας στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Υπήρξε ο κυριότερος εμπνευστής της ιδέας ίδρυσης της Σχολής Αγρονόμων και Τοπογράφων Μηχανικών του ΕΜΠ, αρχικά το 1917 με την ονομασία «Ανωτάτη Σχολή Τοπογράφων Μηχανικών».[3]
Διετέλεσε Διευθυντής (1927-1929) και πρώτος Πρύτανης (1929-1933) του ΕΜΠ, καθώς και Κοσμήτορας της παραπάνω Σχολής για πολλά χρόνια. Το όνομά του φέρει και το αρχικό κτήριο της Σχολής στην Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου.[4]
Ήταν, επίσης, προϊστάμενος συνεργείων σχεδίου πόλεως της Θεσσαλονίκης, προϊστάμενος της τοπογραφικής υπηρεσίας του Υπουργείου Συγκοινωνίας, μόνιμος αντιπρόσωπος της Ελλάδας στη διεθνή επιτροπή "μετρήσεως τόξου μεσημβρινού της γης", μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου Βερολίνου.[2]
Πέθανε το 1950.
Με τη διαθήκη του, δώρησε τα γεωδαιτικά και τοπογραφικά συγγράματα και δημοσιεύματα της προσωπικής βιβλιοθήκης του στη Βιβλιοθήκη του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, με τον όρο να τοποθετηθούν σε ξεχωριστό ράφι με την επιγραφή "υπο Δ. Ν. Λαμπαδαρίου δωρεά"[1].
Βραβεία και υποτροφία Δ. Λαμπαδαρίου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Ακαδημία Αθηνών απονέμει δύο βραβεία «Δημητρίου Λαμπαδαρίου»: το πρώτο δίνεται στους ικανότερους στο μάθημα Γεωδαισίας αποφοίτους Πολυτεχνικών Σχολών και το δεύτερο στην καλύτερη ερευνητική εργασία στον κλάδο της Γεωδαισίας από Έλληνες εγκατεστημένους στην Ελλάδα ή το εξωτερικό[5]. Επίσης, χορηγεί υποτροφία του κληροδοτήματος Λαμπαδαρίου για μεταπτυχιακές σπουδές στη Γεωδαισία[6].
Εργασίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Διεύθυνσις Δημοσίων Έργων, Τοπογραφική Υπηρεσία Υπουργείου Συγκοινωνίας. Το Χωροσταθμικόν Δίκτυον Αθηνών, Προαστείων, Περιχώρων, επιμ. Δ. Ν. Λαμπαδαρίου. Τεύχος Αον, Ιούλιος 1921.
- Commission Géodésique Hellénique. Rapport sur les travaux exécutés en Grèce depuis la première assemblée générale de la Section de géodésie de l'Union géodésique et géophysique internationale, réunie à Rome en mai 1922, par D.D. Eginitis et D Lampadarios, 1924.
- Το Τοπογραφικόν Μικρόμετρον και Γωνιόμετρον Lendway. Ανατύπωσις εκ του περιοδικού Έργα, τεύχος 78 της 30 Αυγούστου 1928, Αθήναι.
- Η Γεωδαισία παρ' Αρχαίοις Ελλήσιν. Σύντομος περίληψις εισιτηρίου λόγου Δ. Ν. Λαμπαδαρίου, Τακτικού Καθηγητού της Γεωδαισίας και Διευθυντού του Ε. Μ. Πολυτεχνείου, εκλεγέντος πρόσεδρου μέλους της Ακαδημίας Αθηνών δια την Έδραν της Γεωδαισίας. Εξεφωνήθη κατά τη συνεδρίασιν της 29 Νοεμβρίου 1928 εν τη Ακαδημία Αθηνών.
- Εισαγωγή εις την Γεωδαισίαν. Ανατύπωσις εκ της "Μεγάλης Ελληνικής Εγκυκλοπαίδειας". 'Πυρσός', Αθήναι, 1929.
- La Liaison Aérophototrigonométrique de l' Ile de la Crète avec l' Afrique. Extrait du Bulletin géodésique, organe de la Section de Géodesie de l' union géodésique et géophysique internationale, no 27, juillet-août-septembre 1930: p. 340 a 345.
- Λαμπαδάριος Δ. Ο Πρώτος εν Ελλάδι από του Αέρος Φωτοτοπογραφικός Χάρτης Αθηνών - Περιχώρων. Απόσπασμα εκ των πρακτικών της Ακαδημίας Αθηνών, 6, 1931, σ. 228.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Το Πολυτεχνείον Ευγνωμονούν: Ευεργέτες και Δωρητές του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Αθήνα: Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. 2007.
- ↑ 2,0 2,1 «Τεχνική Επετηρίς της Ελλάδος, Τόμος Α, Τεύχος Ι» (PDF). Εκδόσεις Τεχνικού Επιμελητηρίου της Ελλάδος. 1935.
- ↑ Το ομώνυμο λήμμα στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη-Πάτση», τόμος 16 (1972), σελ. 620.
- ↑ «ΣΑΤΜ - Ιστορική αναδρομή». Σχολή Αγρονόμων και Τοπογράφων Μηχανικών ΕΜΠ.
- ↑ «Βραβεία». Ακαδημία Αθηνών.
- ↑ «Δωρεές Κληροδοτήματα». Ακαδημία Αθηνών. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Αυγούστου 2017.