Γοδεφρείδος Γ΄ του Ανζού
| Γοδεφρείδος Γ΄ του Ανζού | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1040 ή 1041 Σατώ-Λαντόν |
| Θάνατος | 1097 ή 1096 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Julienne de Langeais |
| Γονείς | Γοδεφρείδος Β΄ Φερεόλ[1] και Ερμενγάρδη του Ανζού[1] |
| Αδέλφια | Φούλκων Δ΄ του Ανζού Χίλντεγκαρντ της Βουργουνδίας |
| Οικογένεια | Οίκος του Ανζού |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Κόμης του Ανζού Κόμης της Τουρ count of Gatinais |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Γοδεφρείδος Γ' του Ανζού (Geoffroy III d'Anjou, 1040 - 1096) από τον Οίκο του Ανζού ή Γοδεφρείδος ο Γενειοφόρος ήταν κόμης του Ανζού (1060-1068), μεγαλύτερος γιος του Γοδεφρείδου κόμη του Γκατινέ και της Ερμενγάρδης του Ανζού, κόρης του Φούλκωνα Γ΄ Νέρρα του Ανζού. [2] Ήταν ο μεγαλύτερος αδελφός του Φούλκωνος Δ΄ του Ανζού.
Διάδοχος στην κομητεία του Ανζού του εκ μητρός θείου του Γοδεφρείδου Μαρτέλου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μεγάλωσε μαζί με τον μικρότερο αδελφό του Φούλκωνα στην αυλή του εκ μητρός θείου τους, Γοδεφρείδου Μαρτέλου κόμη του Ανζού. Παρά το ότι ο θείος του έδειχνε περισσότερο έντονη προτίμηση στον Φούλκωνα, τελικά προτίμησε σαν διάδοχό του τον Γοδεφρείδο Γ΄ (1060).[3] Παρέμεινε κόμης μέχρι την ανατροπή του από τον μικρότερο αδελφό του Φούλκωνα. [4]
Ανίκανος κυβερνήτης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά την άνοδό του στην εξουσία, οι περισσότεροι ευγενείς του Ανζού αναγνώρισαν αμέσως ότι δεν έχει καμιά σχέση με τον θείο του.[5] Έδωσε σαν δώρο στον μικρότερο αδελφό του Φούλκωνα το Σαιντόνγκ (1062), αλλά όταν αυτός δέχτηκε επίθεση από τον Γουλιέλμο Η΄ της Ακουιτανίας, ο Γοδεφρείδος δεν έστειλε στρατό να υποστηρίξει τον αδελφό του και το Σαιντόνγκ έπεσε. Ακολούθησαν νέες απώλειες για το Ανζού, όπως η κομητεία του Μαιν, [6] και το Σατώ - Γκοντιέρ (1064), αφού ξανά δεν έστειλε στρατό για να υποστηρίξει τον υπήκοό του Ραινάλδο, που συνελήφθη αιχμάλωτος από τους Βρετόνους. To 1065 ο Γοδεφρείδος Γ΄ προσπάθησε να απομονώσει τον αρχιεπίσκοπο Βαρθολομαίο, προκειμένου να προωθήσει την δική του επιλογή για επίσκοπο του Λε Μανς· ο αρχιεπίσκοπος εξοργισμένος τον αφόρισε.[7]
Ανατροπή απο τον μικρότερο αδελφό του Φούλκωνα Δ΄[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο μικρότερος αδελφός του Φούλκων Δ΄, εξοργισμένος από την ανικανότητά του, επαναστάτησε εναντίον του (1067) και τον αιχμαλώτισε, αλλά τον απελευθέρωσε σε λίγο. Την επόμενη χρονιά ο Γοδεφρείδος Γ΄ επιτέθηκε ξανά στον Φούλκωνα Δ΄, αλλά ο αδελφός του τον συνέλαβε και τον φυλάκισε μόνιμα. Απελευθερώθηκε 28 χρόνια αργότερα (1096) με την επέμβαση του πάπα Ουρβανού Β΄ και πέθανε την ίδια χρονιά. [8] Νυμφεύτηκε το 1060 την Ιουλιανή του Λανγκώ (πέθανε στις 7 Αυγούστου 1067)· δεν απέκτησαν παιδιά. [9]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europäischen Staaten, Neue Folge, Band II (Marburg, Germany: J. A. Stargardt, 1984), Tafel 82
- ↑ W. Scott Jesse, Robert the Burgundian and the Counts of Anjou, c.1025-1098 (Catholic University of America Press, 2000), p. 54
- ↑ Jim Bradbury, 'Fulk le Réchin and the Origin of the Plantagenets', Studies in Medieval History Presented to R. Allen Brown, Ed. Christopher Harper-Bill, Christopher J. Holdsworth, Janet L. Nelson (The Boydell Press, 1989), p. 27
- ↑ W. Scott Jesse, Robert the Burgundian and the Counts of Anjou, c.1025-1098 (Catholic University of America Press, 2000), p. 55
- ↑ Henk Teunis, The Appeal to the Original Status: Social Justice in Anjou in the Eleventh Century (Hilversum: Uitgeverij Verloren, 2006), p. 75
- ↑ W. Scott Jesse, Robert the Burgundian and the Counts of Anjou, c.1025-1098 (Catholic University of America Press, 2000), p. 61
- ↑ Jim Bradbury, 'Fulk le Réchin and the Origin of the Plantagenets', Studies in Medieval History Presented to R. Allen Brown, Ed. Christopher Harper-Bill, Christopher J. Holdsworth, Janet L. Nelson (The Boydell Press, 1989), p. 37
- ↑ K.S.B. Keats-Rohan, Family Trees and the Root of Politics; A Prosopography of Britain and France from the Tenth to the Twelfth Century (Woodbridge: The Boydell Press, 1997), p. 257
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europäischen Staaten, Neue Folge, Band II (Marburg, Germany: J. A. Stargardt, 1984)
- Jim Bradbury, 'Fulk le Réchin and the Origin of the Plantagenets', Studies in Medieval History Presented to R. Allen Brown, Ed. Christopher Harper-Bill, Christopher
- W. Scott Jesse, Robert the Burgundian and the Counts of Anjou, c.1025-1098 (Catholic University of America Press, 2000)
- Henk Teunis, The Appeal to the Original Status: Social Justice in Anjou in the Eleventh Century (Hilversum: Uitgeverij Verloren, 2006)
- J. Holdsworth, Janet L. Nelson (The Boydell Press, 1989), p. 37
- K.S.B. Keats-Rohan, Family Trees and the Root of Politics; A Prosopography of Britain and France from the Tenth to the Twelfth Century (Woodbridge: The Boydell Press, 1997)
.svg)