Ο Γκεόργκι Ντιμιτρόφ Φίνγκοφ (βουλγαρικά: Георги Димитров Фингов ; 1874–1944) ήταν Βούλγαροςαρχιτέκτονας που επηρεάστηκε ιδιαίτερα από τη γαλλική αρ νουβό και θεωρείται ο βασικός εκπρόσωπος της Βουλγαρικής Απόσχισης στην αρχιτεκτονική. Τα έργα του Φίνγκοφ αρχίζουν από ιδιωτικές κατοικίες, σχολεία και δημόσια κτίρια μέχρι βασιλικά ανάκτορα και κυνηγετικές κατοικίες για τη βουλγαρική βασιλική οικογένεια .
Ο Φίνγκοφ γεννήθηκε στο Κάλοφερ[1] (τότε μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας , τώρα στην κεντρική Βουλγαρία ) στην οικογένεια του Ντίμιταρ Φίνγκοφ, ενός πολύγλωσσου δάσκαλου με σπουδές στο Κίεβο και τη Μόσχα, ο οποίος ήταν γνωστός του Χρίστο Μπότεβ και του Ίβαν Βάζοφ. Μετά την Απελευθέρωση της Βουλγαρίας το 1878, ο πατέρας του Γκεόργκι Φίνγκοφ ήταν για λίγο κυβερνήτης του Ταργκόβιστε, του Μπότεβγκραντ και του Πλέβεν.
Το 1892, ο Γκεόργκι Φίνγκοφ αποφοίτησε από το λύκειο της Φιλιππούπολης και μετακόμισε στη Βιέννη, στην Αυστροουγγαρία, για να σπουδάσει αρχιτεκτονική στο σημερινό Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο της Βιέννης. Ως φοιτητής, ο Φίνγκοφ ήταν βοηθός του Karl Mayreder στο πανεπιστήμιο και εργάστηκε στο στούντιο του εξέχοντος Αυστριακού αρχιτέκτονα. Αφήνοντας πίσω τις προοπτικές μιας επιτυχημένης καριέρας στη Βιέννη, το 1898 ο Φίνγκοφ επέστρεψε στη Βουλγαρία. Στη Φιλιππούπολη ίδρυσε ένα στούντιο μαζί με τον τοπικό αρχιτέκτονα Βάλκοβιτς. Μαζί, οι δυο τους σχεδίασαν το κτίριο του Γαλλικού Κολλεγίου Κοριτσιών του Πλόβντιβ. Τα ξεχωριστά έργα του Φίνγκοφ στο Πλόβντιβ περιλαμβάνουν τη νεογοτθική προτεσταντική εκκλησία στην πόλη και πολλά κτίρια κατοικιών.
Ο Φίνγκοφ μετακόμισε στη Σόφια, την πρωτεύουσα του Πριγκιπάτου της Βουλγαρίας, το 1902. Γρήγορα έγινε επικεφαλής του τμήματος αρχιτεκτονικής του δήμου Σόφιας, όπου διαδέχθηκε τον Φρίντριχ Γκρούνανγκερ. Ο Φίνγκοφ ήταν επίσης υπεύθυνος για τα βασιλικά ανάκτορα ως υπάλληλος του Υπουργείου Δημοσίων Έργων. Σχεδίασε το ορεινό καταφύγιο Sitnyakovo και το βασιλικό κυνηγετικό καταφύγιο Τσάρσκα Μπιστρίτσα, και τα δύο στη Ρίλακαι το μικρότερο από τα δύο ανάκτορα στη Βρανά κοντά στη Σόφια. Ο Φίνγκοφ ανακατασκεύασε επίσης τη Μονή του Αγίου Δημητρίου στο Ευξίνογκραντ από τη Βάρνα. Το 1905, ο Φίνγκοφ εγκατέλειψε το Υπουργείο Δημοσίων Έργων για να ξεκινήσει μια ιδιωτική καριέρα, η οποία διήρκεσε μέχρι το 1936. Ως ιδιωτικός αρχιτέκτονας, ο Φίνγκοφ συνεργάστηκε με αρκετούς άλλους Βούλγαρους αρχιτέκτονες, συμπεριλαμβανομένων των Κιρίλ Μαρίτσκοφ, Νίκολα Γιουρούκοφ, Ντίμο Νίτσεφ και Γκεόργκι Αποστολόφ.
Ο Γκεόργκι Φίνγκοφ σκοτώθηκε το 1944 κατά τη διάρκεια του βομβαρδισμού της Σόφιας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.[1] Ο γιος του Φίνγκοφ, Ντίμιταρ Φίνγκοφ, ήταν επίσης αρχιτέκτονας. Η εγγονή του (κόρη της κόρης του), Barbara Müller, είναι ηθοποιός και μεταφράστρια από τα γερμανικά στα βουλγαρικά.
Γαλλικό Κολλέγιο Θηλέων (από κοινού με τον Valkovic );
Εκκλησία του Ευαγγελικού Καθεδρικού Ναού, Σαχάτ Τεπέ .
Στη Σόφια
Τρίτο Γυμνάσιο Αρρένων Σόφιας, σήμερα 18 Γυμνάσιο "William Gladstone", οδός " Pirotska " 68 (1907, μαζί με τον Κίριλ Μαρίτσκοφ)
Οικονομική Σχολή "Πριγκίπισσα Μαρία Λουίζα", σήμερα το Μουσείο του Υπουργείου Εσωτερικών , οδός "Λαβέλε" 30 (1912, από κοινού με τον Κίριλ Μαρίτσκοφ).
Το κτίριο του Τρίτου Γυμνασίου (μαζί με τον Νίκολα Γιουρούκοφ και τον Ντίμο Νίτσεφ).
Το κτήριο της Τράπεζας DSK με τους αετούς του Φίνγκοφ στην οδό Μοσκόβσκα 19Δημοτικό Σχολείο "Georgi Rakovski" στο Lozenets (μαζί με τον Νίκολα Γιουρούκοφ και τον Ντίμο Νίτσεφ).
Δημοτικό Σχολείο Yosif Kovachev (μαζί με τον Νίκολα Γιουρούκοφ και τον Ντίμο Νίτσεφ).
Δημοτικό Σχολείο Konstantin Fotinov (μαζί με τον Νίκολα Γιουρούκοφ και τον Ντίμο Νίτσεφ).
Δημοτικό Σχολείο Εξάρχου Γιόσιφ (μαζί με τον Νίκολα Γιουρούκοφ και τον Ντίμο Νίτσεφ).
Σχολή "Todor Minkov" (μαζί με τον Νίκολα Γιουρούκοφ και τον Ντίμο Νίτσεφ)
Πρώτο γυμνάσιο της Σόφιας "Hristo Botev", σήμερα 134 γυμνάσιο "Dimcho Debelyanov", οδός "Pirotska" 78 (1908; από κοινού με τον Κιρίλ Μαρίτσκοφ)
Πέμπτο γυμνάσιο της Σόφιας "Antim I", σήμερα 129 OU "Antim I" και 164 IEG "Miguel de Cervantes" , οδός "Sultan Tepe" #1 (1912; από κοινού με τον Κιρίλ Μαρίτσκοφ);
Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Σόφιας, μετέπειτα Desprede , σήμερα το κεντρικό γραφείο της CIBANK , οδός Slavyanska 2 (1912· από κοινού μαζί με τον Νίκολα Γιουρούκοφ και τον Ντίμο Νίτσεφ)
Επίσημη Συνεταιριστική Ασφαλιστική ΕταιρείαΕπίσημη Συνεταιριστική Ασφαλιστική Εταιρεία, μετέπειτα Εκδοτικός Οίκος Technika, Tsar Osvoboditel Blvd. (1912· από κοινού μαζί με τον Νίκολα Γιουρούκοφ και τον Ντίμο Νίτσεφ)[2][3]
Η Επίσημη Ασφαλιστική Εταιρεία "Fenix" (1912, από κοινού με τον Νίκολα Γιουρούκοφ και τον Ντίμο Νίτσεφ).
Εμπορική τράπεζα (1912; από κοινού με τους με τον Νίκολα Γιουρούκοφ και τον Ντίμο Νίτσεφ).
Γαλλοβουλγαρική Τράπεζα (σχεδιασμένο από τον Ντίμο Νίτσεφ)
Sofia Bank, σήμερα το κεντρικό γραφείο της DSK Bank , στη Σόφια, οδός Moskovska 19 (1914· με τον Νίκολα Γιουρούκοφ και τον Ντίμο Νίτσεφ).
Η οικία του Adolf Funk, 59 " Dondukov " Blvd. (1904, μαζί με τον Κιρίλ Μαρίτσκοφ )
Η οικία του Γκεόργκι Φίνγκοφ, οδός " Shipka " 38 (1909);
Οίκος Gorgas, σήμερα Γαλλική Πρεσβεία, οδός " Oborishte " 29 (1908; από κοινού με τον Κιρίλ Μαρίτσκοφ)
Σχετικά πολυμέσα
