Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γκασπάρε Σποντίνι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γκασπάρε Σποντίνι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Gaspare Spontini (Ιταλικά)
Γέννηση14  Νοεμβρίου 1774[1][2][3]
Μαϊολάτι Σποντίνι[4][5]
Θάνατος24  Ιανουαρίου 1851[1][2][3]
Μαϊολάτι Σποντίνι[5]
Χώρα πολιτογράφησηςΠαπικά Κράτη
Πρώτη Γαλλική Αυτοκρατορία
Βασίλειο της Πρωσίας
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙταλικά[6]
Σπουδέςωδείο
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυνθέτης
διευθυντής ορχήστρας
μουσικός διευθυντής
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΤάγμα του Ερυθρού Αετού 3ης τάξης
Ιππότης του Τάγματος του Αγίου Γρηγορίου του Μέγα
Τάγμα της Αξίας για τις Τέχνες και Επιστήμες
Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής
Pour le Mérite[7]
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Γκασπάρε Λουίτζι Πατσίφικο Σποντίνι (ιταλικά: Gaspare Luigi Pacifico Spontini‎‎, 14 Νοεμβρίου 1774 – 24 Ιανουαρίου 1851) ήταν ιταλός συνθέτης και μαέστρος όπερας. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της σταδιοδρομίας του στο Παρίσι και το Βερολίνο. Κατά τις δύο πρώτες δεκαετίες του 19ου αιώνα, ο Σποντίνι ήταν μια σημαντική προσωπικότητα στη γαλλική όπερα.

Σταδιοδρομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο Μαϊολάτι των Παπικών Κρατών —σήμερα μετονομασμένο σε Μαϊολάτι Σποντίνι, υπάγεται στην επαρχία της Ανκόνας.[8] Σπούδασε στο Ωδείο ντελλά Πιετά ντε Τουρκίνι (Conservatorio della Pietà de' Turchini) στη Νάπολη και εκκίνησε τη σταδιοδρομία του ως συνθέτης όπερας στην Ιταλία.[9]

Το 1803 μετέβη στο Παρίσι όπου,[10] στις 11 Φεβρουαρίου 1804, παρουσίασε για πρώτη φορά έργο του, την κωμική όπερα με τίτλο La Finta Filosofa («Η ψεύτρα φιλόσοφος»).[9] Μετά την επιτυχία που είχε στο Παρίσι, ο Σποντίνι κέρδισε τη θέση του αυλικού συνθέτη της Αυτοκράτειρας Ιωσηφίνας το 1805.[9] Όντας στην εύνοια της Ιωσηφίνας, το 1807 ο Σποντίνι εγκατέλειψε προσώρας την κωμωδία για να συνθέσει το σπουδαιότερο και διασημότερο ως σήμερα έργο του, την «λυρική τραγωδία» (tragédie lyrique) Η Εστιάς (La Vestale).[11][9] Με την επιτυχία του, το έργο συνεισέφερε στη θεμελίωση της ευρωπαϊκής σταδιοδρομίας του Σποντίνι.[12]

Με πτώση του Ναπολέοντα Α' και την αποκατάσταση των Βουρβόνων στην εξουσία της Γαλλίας ο Σποντίνι έγινε αυλικός συνθέτης του Λουδοβίκου της Γαλλίας. Ωστόσο, η αποτυχία της όπεράς του Olympie («Ολυμπία») το 1819 τον οδήγησε στο Βερολίνο,[12] όπου έγινε αρχιμουσικός (Kapellmeister)[13] και επικεφαλής μαέστρος στη Βασιλική Όπερα (Königliches Opernhaus).[14] Αργότερα, συνέθεσε τον εθνικό ύμνο της Πρωσίας Borussia.[15] Το 1842 επέστρεψε στην Ιταλία[16] όπου και απεβίωσε το 1851.[12]

Στις πλέον διάσημες σύγχρονες παραγωγές όπερας του Σποντίνι συγκαταλέγεται η αναβίωση του έργου Η Εστιάς από την υψίφωνο Μαρία Κάλλας το 1954.[17] Η παραγωγή ανέβηκε στη Σκάλα του Μιλάνου, για την εκκίνηση της καλλιτεχνικής περιόδου του 1954, στο πλαίσιο της 180ης επετείου της γέννησης του συνθέτη.[18] Σκηνοθέτης της παραγωγής ήταν ο Λουκίνο Βισκόντι.[17]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 138999819. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w6w66kt1. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ «Gran Enciclopèdia Catalana» (Καταλανικά) Grup Enciclopèdia. Ανακτήθηκε στις 26  Μαρτίου 2020.
  5. ↑ 5,0 5,1 Ιστορικό Αρχείο Ρικόρντι. 2426. Ανακτήθηκε στις 3  Δεκεμβρίου 2020.
  6. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb138999819. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  7. ↑ Ανακτήθηκε στις 21  Σεπτεμβρίου 2021.
  8. ↑ Sadie, Julie Anne· Sadie, Stanley (2005). Calling on the Composer: A Guide to European Composer Houses and Museums (στα Αγγλικά). Yale University Press. σελ. 352. ISBN 978-0-300-10750-0. 
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 DeLorme, Eleanor P. (2005). Joséphine and the Arts of the Empire (στα Αγγλικά). Getty Publications. σελ. 202. ISBN 978-0-89236-801-3. 
  10. ↑ Everett Ma 2013, σελ. 62.
  11. ↑ Kennedy, Michael· Bourne, Joyce (2004). The Concise Oxford Dictionary of Music (στα Αγγλικά). Oxford University Press, USA. σελ. 693. ISBN 978-0-19-860884-4. 
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 «Gaspare Spontini | Italian musician | Britannica». www.britannica.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2022. 
  13. ↑ Todd, R. Larry (2005). Mendelssohn: A Life in Music (στα Αγγλικά). Oxford University Press. σελ. 167. ISBN 978-0-19-517988-0. 
  14. ↑ Gehlhoff, Beatrix (2019). Illustrierte Geschichte der Oper. Springer-Verlag. σελ. 66. ISBN 978-3-476-04716-8. 
  15. ↑ Everett Ma 2013, σελ. 135.
  16. ↑ Everett Ma 2013, σελ. 240.
  17. ↑ 17,0 17,1 Scott, Michael (1992). Maria Meneghini Callas (στα Αγγλικά). Βοστώνη: Northeastern University Press. σελ. 143. ISBN 978-1-55553-146-1. 
  18. ↑ Wisneski, Henry (1975). Maria Callas : the art behind the legend (στα Αγγλικά). Νέα Υόρκη: Doubleday. σελ. 165. ISBN 978-0-385-07837-5. 

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Gerhard, Anselm (ν ). Spontini, Gaspare (στα αγγλικά), στο Grove Music Online, (απαιτείται συνδρομή), πρόσβαση στις 13 Σεπτεμβρίου 2014.
  • Silke Leopold (2006), The Idea of National Opera, ca. 1800 στο Unity and Diversity in European Culture c. 1800 (στα αγγλικά), (Επιμ.) Tim Blanning και Hagen Schulze Νέα Υόρκη: Oxford University Press.
  • Todd, R. Larry (2003), Mendelssohn, A Life in Music (στα αγγλικά). Οξφόρδη: Oxford University Press.(ISBN 978-0-19-511043-2) .
  • Gaspare Spontini (στα γαλλικά) [αρχείο] του Patrick Barbier, bleu nuit éditeur, 2017, 176 σελ.(ISBN 978-2-3588-4067-5)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γκασπάρε_Σποντίνι&oldid=10375471"