Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γιώργος Ευγενίου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γιώργος Ευγενίου
Γενικές πληροφορίες
ΓέννησηΙουνίου 1931
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας
θεατρικός σκηνοθέτης[1]
δεδομένα

Ο Γιώργος Ευγενίου (Ιούνιος του 1931) είναι Κύπριος ηθοποιός, σκηνοθέτης και συγγραφέας. Είναι ο ιδρυτής και καλλιτεχνικός διευθυντής του Θεάτρου Τέχνης στο Λονδίνο της Αγγλίας, που ιδρύθηκε το 1957.[2][3]

Πρώιμη ζωή και καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γιώργος Ευγενίου[2] γεννήθηκε στη Λεμεσό της Κύπρου. Μετακόμισε στο Λονδίνο το 1950 για να σπουδάσει θέατρο με την υποστήριξη της μεγαλύτερης αδελφής του, της Λούλας Ιωνίδη και της οικογένειάς της.

Εκπαιδεύτηκε στο Κολέγιο Μόρλι, όπου γνώρισε τον Φρανκ Ντρου, ο οποίος του πρόσφερε δωρεάν μαθήματα άρθρωσης και φωνής. Με τη βοήθεια του Ντρου, ο Ευγενίου έλαβε υποτροφία στην Ακαδημία Δραματικής Τέχνης «Γουέμπερ Ντάγκλας», όπου κέρδισε τα βραβεία Spotlight και Webber Cup για τις ικανότητες του.[4]

Θέατρο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1954 εντάχθηκε στην στην εταιρεία Dundee Repertory Theatre στη Σκωτία ως βοηθός σκηνοθέτη, ενώ παράλληλα έπαιζε και μικρούς ρόλους. Στη συνέχεια, επέστρεψε στο Λονδίνο και εντάχθηκε σε μια κυπριακή ερασιτεχνική ομάδα υπό την αιγίδα της Κυπριακής Αδελφότητας με τους Πολ Στασίνο, Άννα Κουταγιάρ και Τέο Μορέας. Ένα χρόνο αργότερα προσχώρησε στην εταιρεία του Σερ Ντόναλντ Γούλφιτ που έπαιζε το έργο The Strong are Lonely, περιοδεύοντας σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Αγγλίας, καταλήγοντας πρώτα στο Θέατρο Πικαντίλι και μετά στο Βασιλικό Θέατρο Χέιμαρκετ. Το 1956, εντάχθηκε στο θεατρικό εργαστήρι της Τζόαν Λίτλγουντ στο Βασιλικό Θέατρο Ανατολικού Στράτφορντ με αρκετές παραγωγές, συμπεριλαμβανομένου του The Quare Fellow του Μπρένταν Μπίαν.[4]

Κινηματογράφος και τηλεόραση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη!

Συγγραφέας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Προσαρμογή του Ιππής του Αριστοφάνη, με το όνομα Oh Democracy![5]
  • Η επιλογή της Κασσάνδρας (ποιήματα)[6]
  • Τριλογία Κύπρου -3 έργα του Γιώργου Ευγενίου[7][8]
  • 'The Goon Trilogy': «Burnt Cakes», «Good Guys», «Forza Galileo» (Hardback)[9]

Θέατρο Τέχνης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1957, ο Ευγενίου ίδρυσε το Θέατρο Τέχνης (Theatro Technis), το οποίο δεν ήταν ούτε εμπορικό ούτε επιδοτούμενο, με τη βοήθεια μιας ομάδας ηθοποιών, εργαζομένων και σπουδαστών, συμπεριλαμβανομένων των Ανδρέα Μάρκου, Στέλιου Κυριάκου, Μήδειας Ο΄ Μπρένον, Άντυ Λυσάνδρου και Σπύρου Κυπριανού. Το Θέατρο Τέχνης μπορεί να οριστεί ως «ριζοσπαστικό και απόλυτο» θέατρο, καθώς η φιλοσοφία του Ευγενίου είναι να σπάσει τα εμπόδια μεταξύ εθνικοτήτων, θρησκειών, φύλων, σεξουαλικών προσανατολισμών, τάξεων, ηλικιών και γλωσσών.[10][3] Ο Ευγενίου έχει αφιερωθεί εντελώς στον Θεάτρο Τεχνής, εγκαταλείποντας την καριέρα του ως βασικός ηθοποιός, εκτός από μερικές ταινίες της δεκαετίας του 1950 και του 1960.

Ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Θεάτρου Τέχνης, επινόησε, σκηνοθέτησε και έπαιξε σε πολλές παραγωγές, συχνά εμπνευσμένες από Κύπριους ή Έλληνες καλλιτέχνες και εκδηλώσεις. Στο Θέατρο Τέχνης ο Ευγενίου έχει σκηνοθετήσει: θεατρικά έργα αρχαίου ελληνικού δράματος[11] που διερευνούν προβλήματα που αντιμετωπίζει η κυπριακή κοινότητα στο Ηνωμένο Βασίλειο,[3] προώθησε νέα γραφή από Ελληνοκύπριους συγγραφείς όπως ο Σταύρος Λιλίτος,[12] χρηματοδότησε τη διοργάνωση διεθνών θεατρικών έργων από φιλοξενούμενες εταιρείες, όπως το «The Chinese Twins» της Γκρισέλντα Γκάμπαρο και την ιαπωνική Mugensha Theatre Company.[13] Επίσης, το «The Madness of George Dubya» του Τζάστιν Μπούτσερ, έλαβε κριτική από τον Μάικλ Μπίλινγκτον της The Guardian, όπου έγραψε: «Η σάτιρα μόνο νεκρή δεν είναι στη σκηνή του Λονδίνου, οπότε αυτή η παράσταση του Τζάστιν Μπούτσερ αξίζει το θερμότερο καλωσόρισμα. Ακόμα κι αν είναι σε μεγάλο βαθμό μια επίκαιρη ενημέρωση του Dr Strangelove του Κιούμπρικ, είχε ένα γεμάτο σπίτι σε αυτό το παραθαλάσσιο θέατρο του βόρειου Λονδίνου που το χειροκροτεί».[14] Η επιτυχημένη πορεία του «The Madness of George Dubya» στο Θέατρο Τέχνης οδήγησε στη μεταφορά του στο Θέατρο Πλέζανς στο Ίσλινγκτον και συγκέντρωσε επίσης υποστήριξη από διασημότητες όπως ο Τζάστιν Χόφμαν.[15]

Ο Ευγενίου ήταν από τους πρώτους που παρήγαγαν έργα που γράφτηκαν ή παίχτηκαν από μαύρες προσωπικότητες, όπως ο Μαρκ Χιθ, ο Χάρκορτ Νίκολς και ο Πίτερ Μπλάκμαν.[16] Ο Ευγενίου βοήθησε εκατοντάδες σπουδαστές από όλο το Λονδίνο και το εξωτερικό, προσφέροντας δωρεάν επαγγελματικές εμπειρίες ή πρακτική άσκηση. Το πάθος του για το εναλλακτικό θέατρο παραμένει κοινό νήμα στο έργο του, καθώς πιστεύει πάντα ότι το δημιουργικό πνεύμα δεν είναι προς πώληση.[3]

Θέατρο Τέχνης (Theatro Technis), οδός Κράουντεϊλ- geografi.org.uk - 675198

Ακόμα σημαδεμένος από την κυπριακή του προφορά, ο Ευγενίου σκηνοθέτησε μια παραγωγή των διάσημων σατίρων του Αριστοφάνη , ως Γυναίκες στο Κοινοβούλιο, τον Ιούνιο του 2013.[17]

Βοήθεια προς την κυπριακή κοινότητα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1967, ξεκίνησε την Κυπριακή Εβδομάδα (Cyprus Week),[18] ένα ετήσιο φεστιβάλ για να αναδείξει τον κυπριακό πολιτισμό και τον τρόπο ζωής στο Ηνωμένο Βασίλειο και να δημιουργήσει μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση για τον αγώνα της Κύπρου ενάντια στη βρετανική αποικιοκρατία και την τουρκική εισβολή στην Κύπρο.[19] Είναι επίσης ένας από τους ιδρυτές της Εθνικής Ομοσπονδίας Κυπρίων στην Αγγλία, μια συντονιστική οργάνωση με περισσότερες από εκατό κυπριακές οργανώσεις.[20]

Το 1968, δημιούργησε την πρώτη Κυπριακή Συμβουλευτική Υπηρεσία στο Ηνωμένο Βασίλειο,[21] η οποία βοήθησε χιλιάδες Κύπριους μετανάστες και πρόσφυγες να λάβουν παροχές πρόνοιας, εκπαίδευση ή στέγαση. Επίσης, υποκίνησε και βοήθησε στην κατασκευή της Κυπριακής Στέγης Χωριών σε συνεργασία με την Ένωση Στέγασης Σαιντ Πάνκρας στα τέλη του 1980.[22] Αυτή η φιλοσοφία «από τη ζωή στην τέχνη στη ζωή» είναι ο ακρογωνιαίος λίθος του έργου του.[23]

Προσωπική ζωή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1969, ο Γιώργος Ευγενίου παντρεύτηκε τη Μαρούλα Σεκίδη, η οποία έγινε ηθοποιός με το Θέατρο Τεχνής. Έχουν έναν γιο, τον Άρη, ο οποίος είναι επίσης αφιερωμένος στο θέατρο.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Ανακτήθηκε στις 20  Ιουνίου 2019.
  2. ↑ 2,0 2,1 «George Eugeniou». www.1000londoners.com. 18 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2022. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 «George Eugeniou». www.unfinishedhistories.com. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2022. 
  4. ↑ 4,0 4,1 «Camden New Journal - Features: George Eugeniou's Theatro Technis is celebrting its 50th birthday». www.thecnj.com. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2022. 
  5. ↑ Schiele, Jinnie (16 Σεπτεμβρίου 2005). «Off-centre Stages: Fringe Theatre at the Open Space and the Round House 1968-1983». Univ of Hertfordshire Press. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2022 – μέσω Google Books. 
  6. ↑ Eugeniou, George (16 Σεπτεμβρίου 2007). «Cassandra's Choice: Poems». Theatro Technis. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2022 – μέσω Google Books. 
  7. ↑ «At 86, still a leading man». Camden New Journal. https://www.camdennewjournal.co.uk/article/at-86-still-a-leading-man. Ανακτήθηκε στις 16 September 2022. 
  8. ↑ Γιώργος Ευγενίου (15 Οκτωβρίου 2017). «George Eugeniou speaks about "Cyprus Trilogy"». Cyprus Trilogy. 
  9. ↑ https://www.waterstones.com/book/the-goon-trilogy/george-eugeniou/9780955575204
  10. ↑ «George Eugeniou: Through the theatre you learn how to deal with life | Parikiaki Cyprus and Cypriot News». 24 Φεβρουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2022. 
  11. ↑ Θέατρο Τέχνης (2018). «Theatro Technis ancient Greek Drama archive Classics Centre at the University of Oxford». APGRD. 
  12. ↑ «A Tribute to the Theatre of the Modern Greek Diaspora». Etudes Helleniques. 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2021. 
  13. ↑ Tanaka, Nobuko (30 October 2008). «Going abroad to make it at home». The Japan Times. https://www.japantimes.co.jp/culture/2008/10/30/stage/going-abroad-to-make-it-at-home/. Ανακτήθηκε στις 16 September 2022. 
  14. ↑ «The Madness of George Dubya, Theatro Technis, London». the Guardian. 16 Ιανουαρίου 2003. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2022. 
  15. ↑ «Bush satire is London hit». 6 Φεβρουαρίου 2003. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2022 – μέσω news.bbc.co.uk. 
  16. ↑ Khan, Naseem (16 Σεπτεμβρίου 1976). «The Arts Britain Ignores: The Arts of Ethnic Minorities in Britain». Community Relations Commission. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2022 – μέσω Google Books. 
  17. ↑ «Theatre review: Women in Parliament at Theatro Technis, Camden». British Theatre Guide. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2022. 
  18. ↑ «Parikiaki on Cyprus Week at Theatro Technis». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Σεπτεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2022. 
  19. ↑ Theatro Technis Cyprus Week Raising the flags of the Republic of Cyprus
  20. ↑ THEATRO TECHNIS in association with THE NATIONAL FEDERATION OF CYPRIOTS IN THE UNITED KINGDOM Presents Cyprus Week 2014.
  21. ↑ «Theatro Technis Advisory Service | Cindex». cindex.camden.gov.uk. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2022. 
  22. ↑ Cyprus Villages Housing in partnership with St Pancras Housing Association, Camden New Journal, 2 Απριλίου 2013.
  23. ↑ «Theatro Technnis @ 26 Crowndale». www.theatrotechnis.com. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γιώργος_Ευγενίου&oldid=10537152"