Γισραέλ Μπεϊτέινου
Γισραέλ Μπεϊτέινου ישראל ביתנו | |
---|---|
![]() | |
Ηγέτης | Αβιγκντόρ Λίμπερμαν |
Ίδρυση | 1999 |
Έδρα | Ιερουσαλήμ, Ισραήλ |
Ιδεολογία | Εθνικισμός Ρεβιζιονιστικός Σιωνισμός Κοσμικισμός Οικονομικός φιλελευθερισμός |
Πολιτικό φάσμα | Κεντροδεξιά[1][2] Δεξιά[3][4][5][6][7] |
Κνέσετ | 6 / 120
|
Ιστότοπος | |
beytenu.org | |
Πολιτικό σύστημα Ισραήλ Πολιτικά κόμματα Εκλογές |
Το Γισραέλ Μπεϊτέινου (εβραϊκά: ישראל ביתנו) είναι Ισραηλινό εθνικιστικό πολιτικό κόμμα. Το όνομά του σημαίνει στα εβραϊκά Το σπίτι μας. Παραδοσιακά, η εκλογική του βάση αποτελούνταν από κοσμικούς, ρωσόφωνους ψηφοφόρους. Το κόμμα αυτοχαρακτηρίζεται ως «ένα εθνικό κίνημα με ένα καθαρό όραμα να ακολουθήσει τον γενναίο δρόμο του Ζεβ Γιαμποτίνσκι», του ιδρυτή του ρεβιζιονιστικού Σιωνισμού. Παρ'όλο που αντιπροσωπεύει μετανάστες από την πρώην Σοβιετική Ένωση, έχει διευρύνει την επιρροή του και στο ευρύτερο ισραηλινό κοινό. Έχει διατηρήσει σκληρή στάση απέναντι στην ενσωμάτωση των Ισραηλινών Αράβων, όπως φαίνεται και από το σλόγκαν στις εκλογές του 2009 «Όχι αφοσίωση, όχι ιθαγένεια». Οι θέσεις του κόμματος περιλαμβάνουν την αναγνώριση της λύσης των δύο κρατών, τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους με την ανταλλαγή περιοχών της Δυτικής Όχθης που αποτελούνται κυρίως από Εβραίους με περιοχές του Ισραήλ που αποτελούνται κυρίως από Άραβες. Το κόμμα διατηρεί αντικληρική στάση και ενθαρρύνει τις κοινωνικο-οικονομικές ευκαιρίες για νέους μετανάστες σε συνάρτηση με τις προσπάθειες να αυξηθεί η εβραϊκή μετανάστευση. Στις εκλογές του 2009, το κόμμα κέρδισε το 11,70% των ψήφων και 15 από τις συνολικά 120 έδρες, το μεγαλύτερο αποτέλεσμα που έχει σημειώσει το κόμμα, ενώ στις εκλογές του 2013 συνεργάστηκε με το Λικούντ, συγκεντρώνοντας 11 από τις συνολικά 31 έδρες που κατέλαβε ο συνασπισμός.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Lieberman: We Will Aim for Government With Gantz and Likud, Exclude the ultra-Orthodox». Haaretz. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2019.
- ↑ «Israel's Central Elections Committee Releases Final Results After Day of Delays, Computer Malfunctions». The Algemeiner. 11 April 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-04-14. https://web.archive.org/web/20190414182433/https://www.algemeiner.com/2019/04/11/israels-central-elections-committee-releases-final-results-after-day-of-delays-computer-malfunctions/. Ανακτήθηκε στις 2019-09-27.
- ↑ Khanin, Vladimir (Ze'ev) (2008). «Israel's "Russian" Parties». Στο: Robert O. Freedman. Contemporary Israel: Domestic Politics, Foreign Policy and Security Challenges. Westview Press. σελ. 165. ISBN 978-0813343853.
- ↑ Arieff, Irwin (2011). «Middle East Peace Prospects: Is There Any Hope for Long-Term Peace». Issues in Peace and Conflict Studies: Selections From CQ Researcher. Thousand Oaks, Calif.: Sage Publications. σελ. 217. doi:10.4135/9781483349244.n8. ISBN 9781412992916.
- ↑ Ulutaş, Ufuk (February 2009). «The 2009 Israeli Elections and Turkish-Israeli Relations». SETA Policy Brief (SETA — Foundation for Political Economic and Social Research) (31): 5. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 November 2013. https://web.archive.org/web/20131109051628/http://arsiv.setav.org/Ups/dosya/7691.pdf. Ανακτήθηκε στις 26 January 2013.
- ↑ Aikman, David (2009). The Mirage of Peace: Understanding the Never-Ending Conflict in the Middle East. Regal. σελ. 30. ISBN 978-0830746057.
- ↑ Malcolm B. Russell (2012). The Middle East and South Asia 2012
. Stryker-Post Publications. σελ. 104. ISBN 978-1610488891.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
![]() |
Αυτό το λήμμα σχετικά με την Πολιτική επιστήμη ή την Πολιτική χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |