Ισραήλ Μπεϊτινού
Ισραήλ Μπεϊτινού ישראל ביתנו | |
|---|---|
 | |
| Ηγέτης | Αβιγκντόρ Λίμπερμαν |
| Ίδρυση | 1999 |
| Έδρα | Ιερουσαλήμ, Ισραήλ |
| Ιδεολογία | Συντηρητισμός[1] Εθνικισμός[2] Κοσμικισμός[3] Λύση-δύο-κρατών Εθνικός φιλελευθερισμός[4] |
| Πολιτικό φάσμα | Κεντροδεξιά[5][6] Δεξιά[7][8][9][10][11] |
| Χρώματα | Ανοιχτό γαλανό Γαλανό Σκούρο μπλε |
| Κνέσετ | 6 / 120 |
| Ιστότοπος | |
| beytenu.org | |
| Πολιτικό σύστημα Ισραήλ Πολιτικά κόμματα Εκλογές | |
Το Ισραήλ Μπεϊτινού[12] (εβραϊκά: ישראל ביתנו, μτφ: Το Ισραήλ είναι το Σπίτι μας) είναι εθνικιστικό κοσμικιστικό πολιτικό κόμμα στο Ισραήλ, που υποστηρίζει λύση δύο κρατών στο ισραηλινο-παλαιστινιακό ζήτημα, με ταυτόχρονη όμως στήριξη σε πολιτικές εποικισμών. Παραδοσιακά, η εκλογική του βάση αποτελούνταν από δεξιούς κοσμικούς, ρωσόφωνους και δρούζους ψηφοφόρους.
Το κόμμα αυτοχαρακτηρίζεται ως «ένα εθνικό κίνημα με ένα καθαρό όραμα να ακολουθήσει τον γενναίο δρόμο του Ζεβ Γιαμποτίνσκι», του ιδρυτή του ρεβιζιονιστικού Σιωνισμού. Παρ'όλο που αντιπροσωπεύει Εβραίους από την πρώην Σοβιετική Ένωση, έχει διευρύνει την επιρροή του και στο ευρύτερο ισραηλινό κοινό. Έχει διατηρήσει σκληρή στάση απέναντι στην ενσωμάτωση των Ισραηλινών Αράβων, όπως φαίνεται και από το σλόγκαν στις εκλογές του 2009 «Όχι αφοσίωση, όχι ιθαγένεια». Οι θέσεις του κόμματος περιλαμβάνουν την αναγνώριση της λύσης των δύο κρατών, τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους με την ανταλλαγή περιοχών της Δυτικής Όχθης που αποτελούνται κυρίως από Εβραίους με περιοχές του Ισραήλ που αποτελούνται κυρίως από Άραβες. Το κόμμα διατηρεί αντικληρική στάση και ενθαρρύνει τις κοινωνικο-οικονομικές ευκαιρίες για νέους μετανάστες σε συνάρτηση με τις προσπάθειες να αυξηθεί η εβραϊκή μετανάστευση. Στις εκλογές του 2009, το κόμμα κέρδισε το 11,70% των ψήφων και 15 από τις συνολικά 120 έδρες, το μεγαλύτερο αποτέλεσμα που έχει σημειώσει το κόμμα, ενώ στις εκλογές του 2013 συνεργάστηκε με το Λικούντ, συγκεντρώνοντας 11 από τις συνολικά 31 έδρες που κατέλαβε ο συνασπισμός.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Netanyahu declares victory». TV7 Israel News. 24 March 2021. https://www.tv7israelnews.com/netanyahu-declares-victory/. «conservative Yisrael Beiteinu garnered 7 each»
- ↑ «Likud signs coalition agreement with Yisrael Beiteinu». Jewish Telegraphic Agency. 25 May 2016. http://www.jta.org/2016/05/25/news-opinion/politics/likud-signs-coalition-agreement-with-yisrael-beiteinu.
- ↑ «New poll shows Liberman positioned as Israel's next coalition kingmaker». i24news. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2019.
- ↑ «Lieberman announces call to bring Likud and Blue and White into unity government». JNS. 16 June 2019. https://www.jns.org/lieberman-announces-call-to-bring-likud-and-blue-and-white-into-unity-government/.
- ↑ «Lieberman: We Will Aim for Government With Gantz and Likud, Exclude the ultra-Orthodox». Haaretz. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2019.
- ↑ «Israel's Central Elections Committee Releases Final Results After Day of Delays, Computer Malfunctions». The Algemeiner. 11 April 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-04-14. https://web.archive.org/web/20190414182433/https://www.algemeiner.com/2019/04/11/israels-central-elections-committee-releases-final-results-after-day-of-delays-computer-malfunctions/. Ανακτήθηκε στις 2019-09-27.
- ↑ Khanin, Vladimir (Ze'ev) (2008). «Israel's "Russian" Parties». Στο: Robert O. Freedman. Contemporary Israel: Domestic Politics, Foreign Policy and Security Challenges. Westview Press. σελ. 165. ISBN 978-0813343853.
- ↑ Arieff, Irwin (2011). «Middle East Peace Prospects: Is There Any Hope for Long-Term Peace». Issues in Peace and Conflict Studies: Selections From CQ Researcher. Thousand Oaks, Calif.: Sage Publications. σελ. 217. doi:10.4135/9781483349244.n8. ISBN 9781412992916.
- ↑ Ulutaş, Ufuk (February 2009). «The 2009 Israeli Elections and Turkish-Israeli Relations». SETA Policy Brief (SETA — Foundation for Political Economic and Social Research) (31): 5. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 November 2013. https://web.archive.org/web/20131109051628/http://arsiv.setav.org/Ups/dosya/7691.pdf. Ανακτήθηκε στις 26 January 2013.
- ↑ Aikman, David (2009). The Mirage of Peace: Understanding the Never-Ending Conflict in the Middle East. Regal. σελ. 30. ISBN 978-0830746057.
- ↑ Malcolm B. Russell (2012). The Middle East and South Asia 2012
. Stryker-Post Publications. σελ. 104. ISBN 978-1610488891.
- ↑ «Ο ακροδεξιός Λίμπερμαν αναμένεται να βγει κερδισμένος από τις εκλογές». Η Καθημερινή. 10 Δεκεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2023.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με την Πολιτική επιστήμη ή την Πολιτική χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |